رکن الدین خسروی

تولد : | 1311تهران |
تخصص : | |
تحصیلات : | دانشکده هنرهای دراماتیک. تهران کانون تئاتر انگلیس(بازیگری. کارگردانی.تدریس تئاتر) مرکز تئاتر لندن. دکترای تئاتر و کارگردانی |
اجراها : | نمایش کارگردان: "پایان بازی"(ساموئل بکت) دانشکده هنرهای دراماتیک "لبخند باشکوه آقای گیل"(اکبر رادی) تالار سنگلج؛ 1353 "زیتون"( آرمان امید) تالار دانشکده هنرهای دراماتیک؛ 1355 "ژاندارک"(برتولت برشت) دانشکده هنرهای دراماتیک؛ 1356 "سی زوئه بانسی مرده است"(فوگارد) خانه نمایش اداره تئاتر؛ 1357 "گوشه نشینان آلتونا"(سارتر) تالار سنگلج؛1359 "باغ آلبالو"(چخوف) تالار چهارسو تئاتر شهر؛ 1366 "یادداشتهای روزانه یک دیوانه"(گوگول) لندن؛1377 "دعوت"(ساعدی)لندن 1377 "همه عطرهای عربستان"(آرابال) لندن؛ 1378 "آنتیگون"(ژان انوی)لندن؛ 1379 "مدهآ"(داریوفو) لندن؛ 1379 "آخرین ساعات زندگی سلطان صلاحالدین ایوبی: کارمند رتبه سوم شهرداری طبس و حومه" (محمود کویر) لندن؛1381 "سوزنبان" (نویسنده مکزیکی) لندن؛ 1385 "مرگ در میزند"(وددی آلن) لندن؛ 1385 بزی: "دوزخ"(حمید سمندریان) تهران؛ 1341 تله تئاتر: "دشمن مردم"(ایبسن) تئاتر تلویزیونی شبکه دوم سیما؛ 1376 |
فعالیت: از سال 1334 در حالی که دانشجوی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود، آموزش بازیگری و کارگردانی را در کلاسهای "دیویدسون" استاد تئاتر دانشگاههای آمریکا آغاز کرد. دیویدسون، در آن زمان کلاسهای خود را در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار میکرد. خسروی بعد، در کلاسهای دکتر فروغ شرکت کرد و از سال 1336 با تشکیل دانشکده هنرهای دراماتیک تهران، فعالیتهای خود را به عنوان بازیگر و کارگردان در این دانشکده متمرکز ساخت و از همین دانشکده فارغ التحصیل شد. در سال 1972 دوره تخصصی تدریس تئاتر را در لندن پشت سر نهاد و سرانجام در سال 1992 موفق به گذراندن دوره دکترای تئاتر و کارگردانی شد. او بیش از هفده نمایش تلویزیونی و 29 نمایش صحنه را از سال 1338 خورشیدی به این سو کارگردانی کرده است. او اغلب روی آثار برجستهترین نویسندگان و نمایشنامهنویسان ایران و جهان کار کرده است. از میان چهرههای جهانی میتوان به یوجین اونیل، او هنری، چخوف، سروانتس، دومو پاسان، برشت، بکت، ژانپل سارتر، سوفوکل، ایبسن و سرانجام داریوفو اشاره کرد. از میان نمایشنامهنویسان ایرانی، رکنالدین خسروی تاکنون آثار غلامحسین ساعدی، اکبر رادی، آرمان امید، منوچهر رادین و رجب محمدین را بر صحنه برده است. 1388/4/13