در حال بارگذاری ...
در گفت‌وگو با ایران تئاتر اعلام شد

علی اتحاد یک نمایش تعاملی را روی صحنه می‌برد

علی اتحاد به ایران تئاتر گفت: نمایش «شب سیصد و شصت و ششم» را که اثری تعاملی و مشارکتی است، در تماشاخانه‌ آژمان روی صحنه می‌برم.

علی اتحاد در گفت‌وگو با ایران تئاتر درباره فعالیت‌های جدیدش در حوزه تئاتر گفت: نمایش «شب سیصد و شصت و ششم» را از ۲۸ دی ماه در تماشاخانه‌ آژمان روی صحنه می‌برم. این نمایش در ژانر وحشت روانشناختی است و به صورت تعاملی و با مشارکت مخاطبان برگزار می‌شود. تنوع شیوه‌های اجرایی و متن سبب می‌شود که هر یک از اجراها با دیگری متفاوت باشد.

او در ادامه افزود: اجرای نمایش «شب سیصد و شصت و ششم» به صورت هفتگی برگزار می‌شود. این برنامه شنبه‌ها ساعت ۲۰:۳۰ در تماشاخانه‌ی آژمان کار خود را شروع می‌کند و در آغاز به صورت محدود چهار اجرا خواهد داشت. «شب سیصد و شصت و ششم» کاری از گروه نمایش ۳۶۶ است. این گروه با سرپرستی و کارگردانی من پیش از این اجرای «تاریخ نانوشته‌ سایه‌های بلند زمستان» را ارائه کرده و «شب سیصد و شصت و ششم» دومین اجرای این گروه است.

این کارگردان درباره ساختار اجرایی این نمایش گفت : نمایش«شب سیصد و شصت و ششم» بر پایۀ یک کار پژوهشی شکل گرفت.کار هنری همواره برایم همراه با ساز وکاری پژوهشی بوده است؛ به این معنا که سال‌ها است وقتی پروژه‌ای در ذهنم شکل می‌گیرد، کار را با خواندن و یادداشت برداشتن و جستجو گِردِ ایده‌‌ محوری و تماشای آن از زوایای مختلف آغاز می‌کنم. «شب سیصد و شصت و ششم» هم نتیجه‌ روندی مشابه‌ است. محوریت این نمایش را خواب‌ها می‌سازند. ایده‌ خواب بیش و کم حدود پنج سال پیش و همزمان با آغاز تحصیلات تکمیلی‌ام در رشته‌ روانشناسی به ذهنم رسید. نخستین متنی که بر پایه‌ تجربه‌ خواب نوشتم «چکامه‌های روشنایی» بود که نشر اختران آن را منتشر کرده است. «چکامه‌های روشنایی» درباره‌ی تجربه‌ کابوس‌وار مانی پیامبر است؛ ‌خوابی که صورت واقعیت به خود می‌گیرد. دومین متنی که با این محوریت نوشتم «دیوآب» بود که توسط نشر کارگاه اتفاق منتشر شده است. «دیوآب» از ترکیب شش کابوس در هم تنیده قصه‌ای یکه می‌سازد. پس از آن دست به کار پروژه‌ی «خانه‌‌ی بوشاسپ درازدست» شدم و همزمان کار ثبت و ضبط تجربه‌ کابوس‌های دیگران را هم آغاز کردم که بخشی از آن در کانال آپارات‌ و شبکه‌های اجتماعی در دسترس است. در پله‌ بعدی هم حالا به «شب سیصد و شصت و ششم» رسیدم.

این هنرمند در ادامه سخنانش با تشریح درونمایه و محتوای نمایش «شب سیصد و شصت و ششم» گفت: نام این نمایش اشاره به تعداد روزهای تقویم به علاوه‌ یک شب دارد. تمام تاریخ مکتوب جهان تنها یک سوم تاریخ بشریت است؛ چرا که ما یک سوم زیست‌مان در خوابیم و با این همه هرگز کسی تاریخ این یک‌سوم زمان فراموش شده را نمی‌نویسد. پروژۀ «شب سیصد و شصت و ششم» به این یک سوم فراموش شده می‌پردازد. این نمایش در حقیقت یک بازی است؛ بازی‌ای تعاملی که با مشارکت مخاطبان شکل می‌گیرد و تجربه‌ یک ساعت خواب دیدن با چشم‌های باز است.

اتحاد در ادامه سخنانش افزود: برای رسیدن به آن چه به زودی به تماشای آن خواهید آمد، در تابستان گذشته فراخوان انتخاب بازیگر برای این اجرا را منتشر کردم. اواخر مرداد ماه گذشته تعداد قابل توجهی از علاقه‌مندان این حوزه وارد آزمون انتخاب شدند. پس از آن سی و پنج نفر به مرحله تمرین‌های نمایش راه یافتند و آرام آرام طی مدت چند ماه این تعداد به شانزده نفر رسید. حالا این گروه شانزده نفره نامی از آن خود دارد و به خاطر پروژه‌ اصلی که گروه گرد آن شکل گرفته «سیصد و شصت و شش» نام گرفته است. تا پیش از آماده‌سازی این اثر هم اجرایی با عنوان «تاریخ نانوشته‌سایه‌های بلند زمستان» را تجربه کردیم. امیدوارم بتوانیم این مسیر را تا مدت‌ها ادامه دهیم.

گفتنی است؛ بازیگران نمایش«شب سیصد و شصت و ششم» عبارتند از : برکه بذری، داریوش احمدی، پارسا رنجبر، میلاد صفوی، امید داودوندی، فرزانه رضایی، برنادت تاتارو، عارفه احمدپور، بهار جوهری، سیما خالقی، حسین رضایی، محمد ملک‌نیا، مهشید رضازاده، گیز طاهایی، پویا فضایی و سوگند انتظاری.

 

خبر و گفت‌وگو از: احمد محمد اسماعیلی

 




نظرات کاربران