در حال بارگذاری ...
پیشنهاد علیرضا کوشک جلالی برای هنرمندان تئاتر در بحران کرونا:

مجموعه ای شویم در کنار یکدیگر
تجربیات خود را از بهبود شرایط به اشتراک بگذاریم

علیرضا کوشک جلالی در پیامی صوتی از آلمان از تمام هنرمندان تئاتر خواست در ایامی که ویروس کرونا فضای جهان را ملتهب کرده است و امکان خروج از خانه و اجرای برنامه ها سخت است، به جای اندوهو نگرانی، با راه اندازی کانال در فضای مجازی، در کنار هم باشیم.

به گزارش ایران تئاتر علیرضا کوشک جلالی از جمله هنرمندانی است که نامش همواره در تئاتر کشور جریان دارد و کمتر ماهی از سال است که بگذرد و نامی از او نیاید. او حتی در آلمان هم دلش با ایران است و در حال نمایشنامه نویسی یا برنامه ریزی برای اجرای تئاتر یا کارگاههای بازیگری و کارگردانی در شهرهای مختلف کشور و ... است.

تلاش و ممارست و نگاه زیبای او به زندگی، آن هم با بیماری صعب العلاجی همچون  MS که اجازه هر اقدامی را به فرد نمی دهد از او یک الگو ساخته است، الگویی در مسیر شکست ناپذیری .

همزمان با ورود کرونا به ایران، کوشک جلالی تجربه خانه نشینی اش را با دیگر هنرمندان به اشتراک گذاشت و در یک پیام صوتی از همه هنرمندان تئاتر دعوت کرد تا در این ایام که بیماری کرونا فضای جهان را ملتهب کرده و مهمترین راه مبارزه ماندن در خانه است، با ایجاد یک کانال مجازی، در کنار هم باشیم و از کنار هم بودن لذت ببریم . او روز گذشته با ایجاد گروهی به نام کاکتوس امید در فضای مجازی زمینه انتشار و اشتراک تجربیات امید بخش را فراهم کرده است . 

متن پیام صوتی او به شرح زیر است:

«سلام به دوستان عزیزم در ایران؛ در تهران، شهرستان ها و تمام نقاط دور و نزدیکی که با هم کار تئاتر کردیم، گروه داشتیم، ورک شاپ برگزار نمودیم و نمایش روی صحنه بردیم.

شرایط بسیار سختی را دنیا پشت سر می گذارد. به خصوص اینکه در ایران به لحاظ شرایط تحریم و کمبود امکانات بهداشتی و پزشکی مردم مجبور به خانه نشینی شده اند و عدم امکان انجام کارها،اضطراب و نگرانی زیادی را به خود به همراه داشته است.

من به خاطر شرایطم بیست سالی است که به خاطر بیماری تجربیاتی را می گذرانم که احساس کردم بتوانم این تجربیات را در اختیار شما بگذارم و بگویم که با بسته شدن هر در بیرونی، دری را باید در درون باز کرد.

من نمی توانستم راه بروم، شنا کنم، فوتبال بازی کنم و ... اما مجبور بودم برای زنده ماندن دری را در درونم باز کنم تا امیدی برای زنده ماندن باشد.

می دانم شرایط سخت است ولی این را هم می دانم که این دریچه می تواند یک شانس باشد.

من در آن موقع کارهایی را به خاطر عدم امکان خروج از منزل نمی توانستم انجام دهم، اما بودن در خانه و تمرکز بر کارهای دیگر مثل ترجمه، نوشتن و ... موهبتی برای من شد.

به نظر من هر فاجعه ای دو بخش دارد و می توان آن را به نرده بانی تبدیل کرد و از آن بالا رفت. مثل آدمی که محکوم به حبس است و دو راه دارد یا دست به خودکشی بزند و یا راه جدیدی برای خود بیاندیشد  مثلا زبان یاد بگیرد و کارهایی دیگر که آدم ها در طول تاریخ بشریت در زمان های سخت و بحرانی انجام داده اند.

من امید دارم که این بیماری را شکست خواهیم داد و از خانه ها بیرون خواهیم آمد. دوست دارم انرزشی ها درست باشد. لذا پیشنهاد دارم کانالی با هر اسمی درست شود و در این کانال تمام موضوعات امیدوارکننده به زندگی در قالب داستان کوتاه، کلیپ، استوری و ... مطرح شود؛ برعکس اخبار ناگواری که الان وجود دارد.

ما در تلاش هستیم با همکاری بچه های تئاتر شهرستان ها این کار را بکنیم و مجموعه ای شویم در کنار یکدیگر...

 




مطالب مرتبط

جنونِ محضِ مایکل فرین وخنده‌ی ملیح کوشک‌جلالی بر آنچه می‌بینیم و آنچه نمی‌بینیم

روایتی معناگرا از نمایش جنون: کوشک جلالی
جنونِ محضِ مایکل فرین وخنده‌ی ملیح کوشک‌جلالی بر آنچه می‌بینیم و آنچه نمی‌بینیم

روایتی معناگرا از نمایش جنون: کوشک جلالی

عبدالحسین لاله: هنرمندان باهوش تاریخ از همان یونان باستان یاد گرفتند گاهی لازم است جدی‌ترین مفاهیم نزد بشر چون مقولات فلسفی را به سخره بگیرند. آنها در نمایشی که به «کمدی‌ اشتباهات» شهرت داشت نشان دادند چگونه فلاسفه‌ای که به خلقت و آفرینش هستی و انسان می‌اندیشند، حتی چاه ...

|

نظرات کاربران