«در صحنه»؛ روایت یک قرن تئاتر تبریز
به دنبال اثبات قدمت تئاترآذربایجان شرقی هستیم
انجمن هنرهای نمایشی تبریز با انتشار نشریه «درصحنه»، مروری بر یک قرن تاریخ تئاتر تبریز داشته است.
به گزارش ایران تئاتر، انجمن هنرهای نمایشی تبریز به ریاست بابک نهرین، یک قرن تاریخ تئاتر تبریز را در قالب مجلهای تحت عنوان «درصحنه»، روایت کرده است. بابک نهرین مدیرمسئول نشریه «درصحنه» درباره ایده شکلگیری این مجموعه گفت: «تبریز یکی از شهرهایی است که اولین نمایشنامه نویسان و فعالان حرفهای تئاتر ایران از این شهر کار خود را آغاز کردهاند. تبریز به دلیل موقعیت جغرافیایی تحت تأثیر کشورهایی مثل ارمنستان، روسیه و قفقاز و... بوده است و هنرمندان به این مناطق رفتوآمد داشتهاند». او گفت: «برای گردآوری اطلاعات کافی از صدسال تئاتر تبریز، از کتاب سهجلدی «تاریخ ادبیان نمایشی ایران» نوشته جمشید ملک پور، «نمایش در تبریز، از انقلاب مشروطه تا نهضت ملی شدن نفت» نوشته محمود رنجبر فخری و... استفاده کردیم. اسنادی از فعالیتهای تئاتری در سازمان اسناد و مدارک تبریز وجود دارد و میخواهیم بهزودی موزه تئاتر تبریز را تأسیس کنیم تا بهصورت اختصاصی از مدارک مربوط به هنرهای نمایشی در این شهر نگهداری شود». نهرین افزود: «درست است که اولین بنای تئاتری به اسم تکیه دولت در تهران ساخته شد، اما اولین ساختمان کلاسیک تئاتر به اسم «آرامیان» در سال 1291 شمسی در تبریز ساختهشده است. همچنین ساختمان «شیر و خورشید» هم در این شهر بناشده است که یکی از اماکن اجرای حرفهای تئاتر در تبریز بوده و تاریخش مربوط به دوران پهلوی اول است. درصد زیادی از تصاویر و توضیحات مربوط به بناهای تاریخی و اتفاقات مهم تئاتر در تبریز، در مجله «درصحنه» وجود دارد».
او در ادامه با اشاره به از بین رفتن برخی از اسناد معتبر مربوط به فعالیت هنرمندان تئاتر در تبریز، درباره ویژگیهای تئاتر در این استان گفت:«افرادی که از این شهر به کشورهایی مثل روسیه و ارمنستان میرفتند، عموما از مردم عادی نبودند و از دولتمردان بهحساب میآمدند که پس از سفر به کشورهای دیگر و آشنایی با هنر تئاتر، در این رشته تحصیلکرده بودند. بعدها حتی تئاتر تبریز بر تئاتر کشورهایی مثل آذربایجان هم تاثیرگذاشته بود و برخی از آیین های نمایشی خود را از تبریز گرفته بودند».
رئیس انجمن نمایش استان آذربایجان شرقی در ادامه افزود: به این دلیل که تئاتر تبریز و بهطورکلی تر آذربایجان شرقی واقعاً غنی و قدمت دار است، تصمیم گرفتیم تا میتوانیم از این داشتهها حفاظت کنیم و قطعاً اگر تماشاخانه های «آرامیان» یا «شیر و خورشید» که اول انقلاب ویران شدند، همچنان باقی بودند، میتوانستند نشانهای بر قدمت تئاتر در شهر تبریز باشند. امروز یکی از مسائل مهم تئاتر تبریز کمبود سالن است. در نشریه «درصحنه» با اسناد تاریخی ثابتشده است که هم مردم این شهر تئاتر دوست هستند و هم افراد بااستعدادی در این منطقه فعالیت میکردهاند. قول داده بودند به شهرهایی که سالنهای بلک باکس داشته باشند، تجهیزات نور و صدا بدهند که چنین اتفاقی نیفتاد درحالیکه ما چند سالن بلک باکس، قاب عکسی و... داریم. در مراغه و مرند گروههای خوبی فعالیت میکنند و تئاترها مخاطبان قابلتوجهی دارند. ما با انتشار این مجموعه، علاوه بر اثبات اسناد تاریخی مبنی بر تاریخچه ماندگار تئاتر در شهر تبریز، به دنبال بهبود شرایط گروههای تئاتری هستیم».