در حال بارگذاری ...
مجید رحمتی در گفت‌وگو با ایران‌تئاتر عنوان کرد

سیاه نمایش «چشم به راه میر غضب» نماینده ملت رنج کشیده است

ایران‌تئاتر: مجید رحمتی بازیگر با سابقه و توانمندی است که در سال های اخیر حضور موثری در حوزه کارگردانی و بازیگری داشته است و در نمایش «چشم به راه میر غضب» چهره متفاوت، دگرگون و جدیدی از کاراکتر سیاه را ارائه می کند. او بیشتر در نمایش های سنتی و ایرانی بازی کرده است.

مجید رحمتی بازیگر با سابقه تئاتر  پیشنه کارگردانی نمایش هایی نظیر آری یا نه را دارد. مجید رحمتی در نمایش‌های بسیاری همچون شب سیب زمینی، توالت، اژدهاک، قصیده بلند باران، سه شب با مادوکس، شوک، بابا برقی، شرنگستان، اشتب باه گرد تنها، شبیه خوانی حضرت عباس، سبز صبور، مجلس شبیه در ذکر مصائب نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین، هزارپا، فقط به فاصله خوردن یک استکان چای بدون قند، اختیارات اجباری سوم شخص مفرد، بیا تو عزیزم، بردار شدن منصوربن حلاج، شهادت خوانی انسانهای سرگشته، شاهزاده عاشق، خندستان ماتمیان، مهمان سرزمین خواب، طوطی پر، غروب روز نهم، دشت مینو، مجلس نقالی رومئو وژولیت، چشم‌ها، رویه و آستر، خاک و خاکستر، یادگار این دیار، مسیح موعود، سیاوش و سودابه، این منم ندیمه مده، مجلس شبیه لیر بیچاره، روز- داخلی- 12شب، کافه فرانسه، مجلس برادر کشی، دزد آب، اسبهای پشت پنجره، سوگ سیاوش، زری بانو، مبارک نامه، مشروطه بانو، ترن، من که دا نیستم، دلقک دو ملیتی و مجلس انتقام جویی هملت به ایفای نقش پرداخته استچشم به راه میرغضب به نویسندگی، طراحی و کارگردانی حسین کیانی خرداد و تیر ماه در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفته است. این نمایش با بازی علی سلیمانی، سیروس همتی، وحید نفر، مجید رحمتی و سهیل ملکی از ساعت ۲۰ میزبان علاقمندان است. در خلاصه داستان آن آمده است: ذبیح و رضی، یکی مستبد و دیگری مشروطه‌خواه در دوره استبداد صغیر محمدعلی شاه به اعدام محکوم می‌شوند. با مجید رحمتی در باره بازیش در نمایش چشم به راه میر غضب گفت وگویی انجام داده ایم.

 

در سال های اخیر حضورهای موفقی در نمایش های آئینی و سنتی – ایرانی دارید، چقدر حضور در این نوع نمایش ها جزو دغدغه های کاریتان است؟

بازیگر هستم و همه شیوه و سبک و سیاق های اجرایی در تئاتر جذابیت دارد. شیوه نمایش ایرانی تخصصم است، اما موقعی که در نمایش هایی از جنس ریچارد سوم اجرا نمی شود پیشنهاد بازیگری دارم آن را می پذیرم و چالش جدید و دیگری را تجربه می کنم.

 

در سه چهار کار آخر حسین کیانی زنان بیشتر در درام نقش داشتند؛ اما نمایش چشم به راه میر غضب نمایش مردانه ای است. این ویژگی را چگونه ارزیابی می کنید و کاربا کیانی برایتان چه ویژگی هایی دارد؟

حضور در این نمایش سومین همکاریم با حسین کیانی بعد از نمایش های مثل مشروطه بانو و تئاترسعدی تابستان 1332 است.سالها است که با حسن کیانی کار کرده ام و از او شناخت دارم و همیشه پیگیر اجراهایی که روی صحنه می برد هستم. نمایش چشم به راه میر غضب رویکرد دراماتورژ گونه ای نسبت به استفاده از نمایش نامه های بزرگ و نام آشنای در انتظار گودو دارد .

 

به نظر شما استفاده از این نمایش نامه های بزرگ خارجی مثل نمایش نامه ابزورد در انتظار گودو و ترکیبش با نمایش های سنتی ایرانی جواب می دهد؟

کیانی اینها را با هم ترکیب نکرده است و این متن را دراماتورژی کرده است و از ایده انتظار و چشم به راه بودن یک آدمی که در مکان خاصی به سر می برد و این آدم به داد و کمک دو نفر دیگر برسد استفاده کرده است و بنابراین ارجاعی به فضا وجهان اثر در انتظار گودو داده است .

 

انتظاری که می تواند بیهوده و عبث هم باشد؟

بله، در این نمایش هم عبث گرایی دیده می شود.

 

آیا می توانیم بعد از دیدن نمایش چشم به راه میر غضب حسین کیانی این تلقی را داشته باشیم که اثرش بازتاب دهنده شرایط جامعه است؟

بله و با این امر موافقم. در این نمایش نقد خیلی ملو و آرامی نسبت به شبه روشنفکرهایی دارد که فکر می کنند می توانند با قلمشان کاری را انجام بدهند، اما در عمل هیچ کاری از دستشان بر نمی آید.

 

در سال های اخیر تجربه های زیادی در ایفای نقش سیاه دارید، نقش سیاه نمایش چشم به راه میر غضب چه ویژگی هایی داشت؟

نکته مهم متفاوت بودن نگاه موجود در نمایش نامه نسبت به مضحکه و یا روحوضیهایی که خوانده بودم.

 

سیاه نمایش چشم به راه میر غضب بر خلاف سیاه های سنتی زیاد بذله گو و پر حرف نیست؟

بله، خیلی متفاوت است و اصلا تماشاگر تمام تصوراتی را که از شخصیت سیاه نمایش سیاه بازی دارد در این نمایش از بین می رود. در این نمایش خود شخصیت سیاه مطرح است؛ به گونه ای هنرمند بودن شخصیت سیاه در نمایش ما مهم است. سیاهی که مستنطق  ذبیح و رضی دستگیرش کرده و اینکه از آزمون استنطاق بیرون بیاید باید یک نفر را محکوم کند و او گشته و سیاهی را پیدا کرده و به متهم کردنش مشغول شده است تا در ادامه برایش حکمی ببرد. اما سیاه خیلی چغر و بد بدن است و تن به متهم شدن نمی دهد و یک بلای عجیب و غریب سرش می آید.

 

آیا  او قربانی است؟

قربانی می شود و نماینده ملت رنج کشیده است.

 

آیا سیاه نماینده مردم عامی است؟

بله، کسی که مثل تمام سیاهایی که در نمایش نامه های سنتی وجود دارند نماینده ملتی است که تلاش می کند حرفش را به حاکمان وقت بزند.

 

معمولا در هر شرایط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی مردم عامی قربانی می شوند و تحت فشار قرار می گیرند؟

هنرمندان این طبقه این فشار را مضاعف تر تحمل می کنند. حسین کیانی در نمایش هم روی این قضیه تاکید زیادی دارد. هنرمندانی که تلاش می کنند  کارشان را انجام بدهند و حرف و نظرشان را بیان کنند.

 

روز اولی که حسین کیانی در تمرینات درباره نقش سیاه با شما صحبت کرد روی چه ویژگی شخصیت سیاه تاکید بیشتری داشت؟

تجربه های قبلی که در کارهای قبلی با کیانی داشتم در این کار هم تکرار شد. حسین کیانی عنوان کرد که این نمایش نامه کوتاه ترین اثرش است و در یک پروسه تمرین یک ماهه کار آماده شد و مدتی هم به دورخوانی پرداختیم. دورخوانی متن بر اساس توانایی و جنس بازی بازیگران و نظراتی که به ذهن خودش و بازیگران می رسید انجام شد و در همان لحظه کیانی این تغییرات را در متن می نوشت و بارها متن کم و زیاد و بازنویسی شد.

 

شما هم تبحر خاصی در بداهه دارید و به خوبی می توانید پیشنهادت سازنده ای درباره نقشتان ارائه کنید؟

بله، در ابن دورخوانی ها من پیشنهاد شعر و ترانه خوانی شخصیت سیاه را دادم و مورد استفاده قرار دادیم و تمام نقش ها در این پروسه کامل تر شد. نکته مهم وجود شوخی های جذاب و با نمک درون متن بود و بنابراین در این زمینه و ارائه پیشنهاد و زیاد ورود پیدا نکردیم.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی

 

 




نظرات کاربران