در حال بارگذاری ...
در ویژه برنامه هفته دراماتراپی مطرح شد

ایران از اعضای اصلی و موسس اتحادیه بین‌المللی دراماتراپی است

ویژه برنامه هفته جهانی دراما تراپی شب گذشته جمعه ۱۰ آبان با حضور شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی و مجید امرایی دبیر کل انجمن دراماتراپی ایران در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.

به گزارش ایران تئاتر، پیمان شیخی که اجرای این مراسم را برعهده داشت با توضیح اینکه این برنامه با همکاری انجمن دراماتراپی ایران، اداره کل هنرهای نمایشی و انجمن هنرهای نمایشی ایران برگزار می شود در ابتدای این نشست از مجید امرایی دعوت کرد تا به ایراد سخنانش در ارتباط با فعالیت های این انجمن بپردازد.

مجید امرایی در ابتدای سخنانش گفت: شاید برای خود ما هم قابل پیش بینی نبود که سال 80 وقتی فعالیت نمایش درمانی را با جانبازان اعصاب و روان شروع کردیم امروز این انجمن بتواند به جایگاهی برسد که به عنوان یکیاز 10 رکن پایه ای دراماتراپی در دنیا شناخته شود؛ یعنی ایران یکی از کشورهایی است که جزو 10 عضو اول و کشورهای موسس انجمن جهانی دراماتراپی است. همه این ها شاید ثمره جانفشانی کسانی است که پیش از این برای ما تلاش کردند و از خود گذشتند تا سرزمین ما را حفظ کنند. امروز می خواهم به یک نکته مهم اشاره کنم. شاید همه ما مدیوم آن کسانی هستیم که در بیمارستان روان پزشکی سعادت آباد کار نمایش درمانی را با آن ها شروع کردیم و این تلاش هفت سال و نیمه امروز به ثمر نشسته تا بتوانیم به خودمان ببالیم که عضو 10 کشور اصلی و موسس دراماتراپی جهان هستیم.

او در ادامه سخنانش افزود: پیشینه نمایش درمانی در کشور ما اگر با نگاه طبابت به آن نگاه کنیم برمی ردد به زمان بوعلی سینا و شاید هم پیشتر. همه شما داستان شاهزاده ای را که دچار مالیخولیا شده بود شنیده اید. ابو غلی سینا کاملاً با رویکرد دراماتراپی با او برخورد می کند تا بتواند بیمار را درمسیر سلامت هدایت کند. امروز اگر همین داستان کوتاه را که در چهارمقاله نظامی عروضی آمده با نگاه دراماتراپی کنکاش کنیم می بینیم که در شیوه مواجههف بیشتر از آن در تشخیص و در نگهداری کاملاً آن چیزی است که امروز با عنوان دراماتراپی شناخته می شود.پس اگر قرار است در دنیا پیشینه ای تاریخی برای نمایش درمانی در نظر گرفته شود حتماً کشور ما جزو کشورهایی است که در این حوزه دارای پیشینه تاریخی طولانی است. به همین جهت انجمن نمایش درمانی ایران امسال با هدایت اتحادیه جهانی دراماتراپی  10 نفری را که از میان 219 نفری که ما آموزش دادیم  به عنوان نمایش درمانگر ایرانی پذیرفته که در این برنامه معرفی خواهیم کرد و در واقع مدارک بین المللی شان را دریافت می کنند. امیدوارم در سال های بعد هم این روند ادامه داشته باشد و جایگاهی که افرادی چون ابوعلی سینا در کشور ما آغازگر بوده اند بتوانیم در علم دراماتراپی امروز دنیا تداوم بخش باشیم.

دبیر کل انجمن نمایش درمانی ایران در ادامه گفت: شاید برای بعضی این سئوال مطرح باشدکه تفاوت تئاتر و نمایش درمانی در چیست. اگر تنها خود واژه نمایش درمانی را کنکاش کنیم به این معنی است که حتماً باید درمانی در پس این نمایش صورت بگیرد. برای درمان سه شاخصه مد نظر است. اول تشخیص اینکه عارضه ای در کار است و بعد از تشخیص پروتکل و برنامه درمانی که نمایش درمانگر باید برای سلامت افراد برنامه ریزی کندکه بین 16 تا 24 جلسه است برای دیدن تغییرات معنی دارد در فرد دارای عارضه و مرحله سوم هم که در پروسه درمان تعریف می شود مراقبت است.

شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی سخنران بعدی این برنامه بود که در آغاز سخنانش گفت: یک زمانی ما هنرهای نمایشی را محدود به یک فعالیت اجرایی و عملی می دیدم و معمولاً تئاتر را به عنوان یک عمل یا کنش صحنه ای می دانستیم که در یک مکان بسته یا یک مکان باز اتفاق می افتد و معمولاً روایتی را دنبال می کند که این روایت باید مخاطب را درگیر شخصیت و کنش هایی کند که تحت عنوان هنر نمایش شکل می گیرد. اما امروزه تعریف هنرهای نمایشی خیلی دگرگون و وسیع شده و دیگر تئاتر را تنها به عنوان یک بعد یا یک جنبه نمی شناسند، بلکه شاخه های بسیار وسیعی را شامل می شود که ما امروز در این برنامه به یکی از شاخه های آن  یعنی نمایش درمانی می پردازیم. همیشه وقتی می خواهم درباره دایره فعالیتی هنرهای نمایشی بگویم علم ریاضی را مثال می زنم. نگاه و تلقی اولیه ما این است که ریاضی تنها جمع زدن یا کسر کردن چند عدد است ولی وقتی قدری بیشتر در این باره پرس و جو می کنیم متوجه می شویم که این تنها یک تعریف اولیه از این علم است و در واقع ریاضی بسیار وسیع تر از این مفهومی است که ما درک می کنیم و معنی و مفهوم آن بر می گردد به حل کردن معادلات و مجهولات حیات و زندگی. تئاتر هم به همین شکل دایره بسیار وسیعی را شامل می شود و امروزه که ما تئاتر را به عنوان یک علم می شناسیم شاخه های مختلفش در حوزه های مختلف روی مخاطب و حتی گاهی مخاطب روی جامعه کنشگر اثر متقابل می گذارد. ما یک زمانی فکر می کردیم باید نمایشگران وجود داشته باشند برای اینکه اثر روی مخاطب بگذارند و بعد این رابطه معکوس شد. ما در تئاتر کلاسیک رابطه ای را با عنوان مخاطب، شخصیت و بازیگر می شناختیم یعنی یک ضلع سوم را ایجاد می کرد ولی در تئاتر معاصر خیلی تغییر کرد و به یک معادله چند وجهی تبدیل شده که وجوه مختلفش می توانند اشخاص مختلفی چه تحت عنوان مخاطب یا کنشگر یا هنرمند مخاطب وسیع و توده ای تری را شامل می شود. ما نمایش درمانی را با یک برداشت سنتی از جمله مثال اقدام عملی و راه و شیوه نمایش درمانی بوعلی سینا در مواجهه با یک بیمار هم می شناسیم، اما امروزه دیگر این روش ها بسیار گسترده شده و مراکز آموزشی عملاً از روش های نمایشی استفاده می کنند تا بتوانند بر روی مخاطب به طور غیر مستقیم اثر بگذارند.

کرمی در بخش بعدی سخنانش بیان کرد: ما چون اغلب سایکودرام و نمایش درمانی با واژه درمان همراه می بینیم، این تلقی پیش می آید که ما باید با گروهی از بیماران روبه رو باشیم و در واقع قرار است که ما بیماری را درمان کنیم؛ در صورتی که در نمایش درمانی صرفاً به عنوان یک رابطه با مخاطب ایجاد می شود که بشود بر روی او تاثیر گذاشت. شاید همه ما در شرایط فعلی خودمان را انسان هایی آگاه و دارای شعور می دانیم بدون نیاز به اینکه اثر نمایشی بر ما تاثیر بگذارد و در واقع خودمان را حائز مشکل نمی دانیم. اما نمایش درمانی در واقع می تواند زندگی ما و رابطه های فردی ، شخصی و گروهی ما را بهبود ببخشد بتواند جهان را برای ما به عنوان یک جهان بسیار ارزشمند با یک تلقی مثبت و موثر تصویر کند. این خاصیت بزرگ نمایش درمانی است. خوشبختانه جامعه ما با سطح سواد و دانش همیشه در این زمینه ها پیشقدم است. انجمن نمایش درمانی شاید نهادی تازه تاسیس است ولی به نظر من خیلی پرشتاب و خوب پیش می رود. آنچه اداره کل هنرهای نمایشی دنبال خواهد کرد حمایت از این نوع فعالیت ها به ویژه فعالیت های تخصصی است و امیدوارم این انجمن هم بتواند خیلی وسیع تر و فراگیرتر فعالیت های خود را گسترش بدهد.  

در ادامه این مراسم تقدیر از حامیان دراماتراپی در سال 1398-2019 صورت گرفت. در بخش حامیان دولتی و خصوصی از نازنین حبیبی مدیر کلینیک حبیبی، همچنین گیتا ریاضی فرزاد مدیر کلینیک کیمیای سعادت به عنوان مراکز تخصصی حامی دراماتراپی، همچنین شهرام کرمی مدیر کل هنرهای نمایشی، حمید نیلی مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی و عطا جمالی پور به عنوان حامی دراماتراپی تقدیر شد.

در بخش خبر و اطلاع رسانی نیز ضمن تشکر از خبرگزاری ایرنا، از فریبرز دارایی خبرنگار سال حامی حوزه دراماتراپی از خبرگزاری مهرتقدیر شد .

در ادامه از علی اکبر عبدالعلی زاده مدیر و سردبیر سایت ایران تئاتر به عنوان رسانه حامی دراماتراپی مورد تقدیر قرار گرفت.

در بخش ترجمه و نشر نیز از علی حسین سازمند مدیر انتشارات دانژه و مرتضی کشمیری به عنوان مترجم سال حامی دراماتراپی تقدیر به عمل آمد.

در این بخش همچنین جعفر میرزایی، لوزا مینایی، سیمین عسگری و هانیه جعفری به عنوان مدرسین مرکز دراماتراپی ایران مورد تقدیر قرار گرفتند.

بخش بعدی این برنامه نیز به اهدای مدارک بین المللی 10 دراماتراپیست سال 98 انجمن دراماتراپی ایران اختصاص داشت که به لیلا برون از استان خوزستان، پریا مژگانی از استان کرمانشاه، مریم آذر کیش از استان خوزستان، امید پیروی اسلام از استان آذربایجان غربی، علی شهاب از استان تهران، سیمین دخت عسگری از استان تهران، مریم رحیمی از استان گیلان، حامد حجام زاده از استان مازندران، محبوبه جلالی از استان مرکزی  و اصغر تنهایی از استان مرکزی تعلق گرفت.

اهدای نشان بوعلی سینا به دو دراماتراپیست سال 1398 نیز بخشی دیگر از این مراسم بود که به لیلا برون از اهواز و علی شهاب از تهران تعلق گرفت.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران