پیشنهاد هنرمندان؛ تولید تله تئاتر و عرضه تصویری تئاتر

موضوعات مختلفی در گفت وگو های هفته گذشته مطرح شد. جسارت تولید تئاتر در این شرایط برای سالن اصلی یا تولید فیلم تئاتر برای مخاطب خارجی و پیشنهاد مکرر هنرمندان در توجه جدی به تله از جمله مهمترین مباحث هفته گذشته بودند. متن مهمترین گفت و گوهای کوتاه و بلندی که هفته گذشته با موضوع هنرهای نمایشی روی خروجی خبرگزاری‌ها و سایت ها منتشر شده  را در بخش «لب کلام» بصورت خلاصه آورده‌ایم تا مخاطب این متن در دنیای پرسرعت امروز درجریان مهمترین بخش‌های  آن قرار بگیرد. بدیهی است علاقمندان برای خواندن مشروح گفت و گوها می توانند به منبع مطلب که در ذیل هر گفت و گو ذکر شده مراجعه کنند.

کوروش سلیمانی: اثرگذاری«تله تئاتر» از برخی سریال‌های پرخرج بیشتر است
کوروش سلیمانی بازیگر و کارگردان تئاتر درباره تولید تله‌تئاتر و اجرای تئاتر به شیوه آنلاین به‌عنوان جایگزین‌های تئاتر صحنه‌ای در شرایط بحران کرونا گفت: من با تولید تله تئاتر موافق هستم اما تئاتر آنلاین و تئاتری را که برای پخش تصویربرداری شده نمی‌پسندم چون معتقدم رمز و راز و جادوی تئاتر در مکانی به نام سالن تئاتر و به صورت زنده رخ می‌دهد و این کار مثل این است که یک نقاشی از باران را به آدم‌ها نشان دهیم و بگوییم باران خیس می‌کند در حالی که این فقط یک نقاشی است.
لب کلام
شرایط تولید تله تئاتر با تئاتر آنلاین متفاوت است و می‌توان آن را گونه‌ای جداگانه دانست و ژانری پذیرفته شده و متفاوت از تئاتر در دنیا به حساب می‌آید.
تله تئاترعملاً یک تولید تلویزیونی محسوب می‌شود که به لحاظ محتوایی و متن از تئاتر و از نظر میزانسن و دکوپاژ نیز از تئاتر و تلویزیون بهره می‌گیرد و این‌طور نیست که یک دوربین کار بگذارند و نمایش را بدون طراحی ویژه‌ای ضبط کنند.
مدتی قبل شبکه چهار سیما اقدام به پخش تله تئاترهای قدیمی کرد که اتفاق خوشایندی بود.
من و خیلی از هم‌نسلانم زمانی که در شهرستان‌ها امکان دسترسی و دیدن تئاتر وجود نداشت با دیدن همین تله تئاترها به این حوزه علاقه مند شدیم و چیزهای زیادی یاد گرفتیم.
دوره‌ای تله تئاترهای درخشانی در تلویزیون تولید شد که هنوز هم بازپخش می‌شوند.
باور کنید اثرگذاری تله تئاترها گاهی اوقات از سریال‌های بسیار پرخرج بیشتر است.
تله تئاترهای می‌توانند برای تربیت تماشاگران، سرگرم شدن و ارتباط برقرار کردن با آنها بسیار مناسب باشند.
می‌توان از بازیگران و کارگردانان کاربلد در این زمینه استفاده کرد و از این طریق مردم عادی را با این هنر آشتی داد.
متاسفانه به نظر می‌رسد این نگاه که تئاتر تنها برای خواص است در مسئولان ما هم وجود دارد.
خود من شخصاً بسیار علاقه مند به کار کردن در این حوزه هستم و اگر فرصتش پیش بیاید با رغبت تمایل به تولید تله تئاتر دارم چون حتی اگر بتوانم روی یک نفر تاثیر بگذارم به نظرم موفق خواهم بود.
معتقدم هنوز برای مخاطبان وی او دی‌ها دیدن تله تئاتر و حتی فیلم تئاترهایی که اخیراً به شیوه‌ای به‌روزتر و با چند دوربین ضبط می‌شوند، جا نیفتاده است.
همچنان این تصور برای عموم مردم وجود دارد که تئاتر حوزه ویژه‌ای است و تنها افراد خاصی مخاطب آن هستند که البته این مشکل به هر ۲ طرف یعنی هم مردم و هم خود هنرمندان باز می‌گردد.
بنابراین تلویزیون به دلیل رایگان بودن و گستره مخاطبی که دارد می‌تواند در زمینه تولید و پخش تله تئاترها موفق تر عمل کند چون مخاطب امروزی در این شرایط نه وقتش را دارد نه تمایل به پرداخت هزینه اضافی برای دیدن این آثار نشان می‌دهد.
هنرمندان ما امسال سال بسیار سختی را در همه حوزه‌ها تجربه کردند اما در این میان تئاتر مورد تهدید زیادی قرار گرفت.
هنرمندان بسیاری با مشکلات معیشتی روبرو شدند و تماشاخانه‌های خصوصی متحمل ضرر و زیان شده و تعدادی نیز تعطیل شدند. این شرایط بسیار ناراحت کننده است و متاسفم که سالن‌های تئاتری مجبور به تعطیلی شدند.
امیدوارم مسئولان وزارت ارشاد تمهیدی برای حمایت از این سالن‌ها و راه کاری برای فعالیت هنرمندان تئاتر در این شرایط بیندیشند تا همکاران من نیز دلسرد نشوند و بتوانند در آینده به شرایط عادی بازگردند.
خبرگزاری مهر

حمیدرضا نعیمی: خطر کردیم و به کارزار آمدیم
حمیدرضا نعیمی که مشغول آماده‌سازی نمایش کمدی «گرگاس یا روز بخیر آقای وزیر» است، می‌گوید، گروه ما با این چشم‌انداز که ممکن است اجرای این نمایش منتفی یا در میانه راه متوقف شود، به کارزار آمده است.
لب کلام
تئاتر ما آماده است و بزودی دکور، لباس، موسیقی، پوستر و اقلام تبلیغاتی نیز تهیه می‌شود تا نمایش روی صحنه برود.
بایسته است مسئولان وزارت بهداشت، شخص وزیر، ستاد مقابله با کرونا در نشست‌هایی با مسئولان و متخصصان هنری به راهکارهایی برای حیات دوباره تئاتر بیندیشند، چراکه تئاتر نباید جزو اولین مکان‌هایی باشد که محکوم به تعطیلی است.
اکنون که سینما و تلویزیون در حال تولید آثار هستند، تعطیلی تئاتر برای ما غیرقابل درک است.
اگر قرار بر این تعطیلی قهری و دردناک است، می‌بایست نهادهای دولتی همچون سازمان برنامه و بودجه، وزارت ارشاد و ... بودجه قابل توجهی را برای گذران این روزهای مرگبار به هنرمندان تئاتر اختصاص بدهند.
این بیکاری جز افسردگی و فروپاشی کانون خانواده اهل تئاتر، ارمغان دیگری نخواهد داشت.
لازم بود در تمام روزهایی که تئاتر فرصت اندیشه‌ورزی، تفریح و سرگرمی به ما می‌داد، اکنون در این شرایط، خطر کرده و دین خود را ادا کنیم.
گروه ما با این چشم‌انداز که ممکن است این نمایش به هر دلیلی به اجرا نرسد یا در میانه متوقف شود، پا به میدان کارزار گذاشته است.
طبیعتا اجرا شدن یا نشدن این نمایش مسیر آینده تئاتر را در دوران کرونا روشن خواهد کرد.
اینکه هیچ گروهی تا زمان وجود این ویروس منحوس دست به تولید تئاتر نزند و خانواده تئاتر برای گذران زندگی و مطالبات خود راه‌های دیگری را از مسئولان طلب کند مانند اجراهای آنلاین، ساخت تله تئاتر برای شبکه‌های نمایش خانگی و نیز درخواست از صدا و سیما برای پوشش‌دهی این امر در شبکه‌های مختلف و هر راه دیگری که خانواده تئاتر این ایام باقی مانده را با آسیب کمتری پشت سر بگذارد.
دولت باید مقرری مشخص، وام‌هایی کم‌بهره و کمک‌های بلاعوض را برای فعالان تئاتر که همواره سینما و تلویزیون را نیز تغذیه کرده‌اند، فراهم کند.
تئاتر هنر مادر است.
اگر کشور ما تئاتر نداشته باشد، یعنی فرهنگ در این سرزمین رو به زوال است و در زمینه گفتگو و آزادی بیان دچار اشکال هستیم.
تئاتر که نباشد، تماشاگر فرهیخته نمایش بتدریج به تماشاگر عام برنامه‌های سطح پایین کانال‌های داخلی و خارجی تلویزیون تبدیل خواهد شد.
تئاتر یک بزنگاه است.
اگر مسئولان این زنگ خطر را جدی ندانند، جبران خسارت‌های بعدی آن غیرممکن خواهد بود.
بر کسی پوشیده نیست طی چند ماه اخیر تنها قشری که به معنای مطلق کلمه، فلج و زمین‌گیر شدند، خانواده تئاتر بودند و متاسفانه در این مدت هیچ گونه دادخواهی از سوی مجلس، وزاتخانه‌ها، ستاد ملی مقابله با کرونا، نهاد ریاست جمهوری و بسیاری جاهای دیگر انجام نشد.
تنها راه کسب درآمد تئاتری‌ها از طریق اجرای زنده تئاتر است.
با شیوع کرونا، دیگر هنرها مانند سینما و موسیقی به واسطه نوع عرضه محصول خود دچار آسیب شدیدی نشدند، اما خانواده تئاتر بدون کسب ریالی درآمد، خانه‌نشین شدند.
دردناک است که وقتی مدیران تئاتر، میزان آسیب‌دیدگی این شاخه را برای مسئولان دولتی توضیح می‌دهند ، آنان تئاتر را کالایی می‌بینند که می‌تواند نباشد و متوجه نیستند اقشار زیادی از این راه زندگی می‌کنند.
وقتی گفته می‌شود صد هزار فعال تئاتری درآمدی ندارند یعنی صد هزار خانواده در سراسر ایران بی‌درآمد شده‌اند.
آیا این تعداد شهروند در سراسر کشور، جایگاهی در ذهن و برنامه‌ریزی مسئولان دارند یا خیر.
می‌دانیم کرونا ویروس خطرناکی است. کرونا کشنده است ولی تئاتر، کمترین سهم را در گسترش این ویروس دارد چراکه مخاطبان این حوزه جزو اقشار آگاه و فرهیخته هستند که حتما پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند.
بی‌شک مسئولان با درک نادرست خود از تئاتر، بیشترین سهم را در بیکاری فعالان این رشته و فروپاشی این هنر داشته‌اند.
گروه ما با رعایت تمام اصول بهداشتی، طی 45 روز تمرین، نمایش خود را به بازبینی رساند و بعد از دریافت مجوز از شورای نظارت و ارزشیابی، مسئولان مرکز هنرهای نمایشی و تئاتر شهر و انجمن هنرهای نمایشی تلاش دارند با اجرای این نمایش، سکوت و خاموشی چندین ماهه تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر شکسته شود چراکه بی تردید رونق این سالن، باعث رونق دیگر سالن‌های این مجموعه می‌شود.
معتقدیم این نمایش متفاوت‌ترین کار گروه ماست و اگر به صحنه برود، در ذهن و جان مخاطبان متخصص و غیرمتخصص دل‌انگیز و خاطره‌ساز خواهد بود.
ایسنا

محمدرضا خاکی :«ادوارد و داوید» اثری که قرار بود پورحسینی در آن ایفای نقش کند
محمدرضا خاکی مدرس، مترجم و کارگردان تئاتر با بیان اینکه قصد اجرای نمایش «ادوارد و داوید» را به عنوان جدیدترین فعالیت خود با بهبود شرایط کرونایی تئاتر مدنظر دارد گفت: زنده یاد دکتر طباطبایی یکی از استادان من بود که در زمینه ترجمه سابقه بسیار زیادی داشت، آبونمان نشریه مشهور «آوانسن» فرانسوی بود. هر ماه در این نشریه نمایشنامه‌ای به همراه نقطه نظر کارگردان‌ها، بازیگران و منتقدان تئاتر چاپ می‌شود. هر از گاهی دکتر طباطبایی نمایشنامه‌ای را در این نشریه چاپ می‌شد برای خواندن و ترجمه به من پیشنهاد می‌داد.
لب کلام
سال‌ها پیش دکتر طباطبایی نمایشنامه «ادوارد و داوید» که ماجرای ۲ بازیگر حدود ۷۰ ساله تئاتر و رابطه دوستی آنهاست برای ترجمه به من پیشنهاد داده بود.
یک نسخه از نمایشنامه را به زنده یاد داود رشیدی نیز که از دوستان قدیمی‌اش بود نیز داده بود.
من با مرحوم آقای رشیدی در خصوص ترجمه این اثر تماس گرفتم که ایشان به من گفت فرصت ترجمه اثر را ندارد و من این کار را انجام دهم.
من نیز این اثر را ترجمه نکردم تا اخیراً به فکر ترجمه آن افتاد و انجام دادم.
زنده یاد پرویز پورحسینی که با هم دوستی دیرینه‌ای داشتیم همیشه می‌گفت که نمایشنامه‌ای را ترجمه کنم که او دوست داشته باشد در آن بازی کند.
البته وقتی اجرای نمایش «روال عادی» را دیده بود به من گفت که مایل است در آن نمایش بازی کند و من به او پیشنهاد دادم که اثری جدید را ترجمه می‌کنم تا به هم این همکاری را داشته باشیم.
۲ نسخه ترجمه شده نمایشنامه «ادوارد و داوید» را به پرویز پورحسینی و رضا بابک ارائه داده بودم.
قبل از بستری شدن پرویز پورحسینی درباره این نمایشنامه با هم صحبت کردیم و او خیلی علاقه مند بود که در این اثر بازی کند و آن را روی صحنه ببریم که متأسفانه به یکباره با درگذشتش شوک بزرگی به همه وارد کرد.
خیلی از درگذشت پرویز پورحسینی متأثر شدم و هنوز نمی‌توانم درگذشت او را باور کنم.
امیدوارم روزی نمایش «ادوارد و داوید» را با یاد پرویز پورحسینی روی صحنه ببرم.
خبرگزاری مهر

هادی مرزبان: بهترین راه برای کمک به تئاتر، تولید تله تئاتر است
هادی مرزبان معتقد است، بعضی طرح‌هایی که در دوران کرونا برای تئاتر ارائه شده بیشتر کارمندی است و در حال حاضر بهترین راه برای کمک به تئاتر همکاری با تلویزیون برای تولید تله تئاتر است تا از این طریق این رسانه به «دانشگاه»ی که قرار بود باشد، هم نزدیک شود.
لب کلام
با توجه به اینکه کرونا فعلاً ادامه دارد و نمی‌توانیم خوش‌بین باشیم که مثلا یک ماه دیگر تمام می‌شود براین باورم که به جد باید کاری انجام داد.
تاکید دارم کار تئاتر را در این مقطع به صورت تله‌تئاتر پیش ببریم، چون اجرا در فضای مجازی آن هم با حمایت ۳۰ میلیونی برای هر گروهی امکان پذیر نیست.
البته من با اصل موضوع موافق هستم ولی از نظر مالی باید شرایط بهتری تامین بشود و الان به نظر می‌رسد این طرح بیشتر برای گروه‌هایی مناسب باشد که در این دوران، هم بتوانند یک منبع مالی پیدا کنند و هم به لحاظ اجرا شرایط پیچیده‌ای نداشته باشند.
همچنین  زمانی ارائه تئاتر در فضای مجازی خیلی خوب بود که ابتدا نمایش روی صحنه اجرا می‌شد، تماشاچی خود را می‌داشت و بعد وارد چنین پروسه‌ای می‌شدیم که علاوه بر مسائل اقتصادی یک ماندگاری هم برای اثر داشت.
گرچه در این مدت سراغ برخی کارهای من آمده‌اند تا برای پخش در فضای مجازی و شاید همان ماندگاری بخرند، ولی راهش این نیست که فکر کنند حالا که سالن‌های تئاتر تعطیل شده‌ و مرغ هم به فلان قدر رسیده، کارهای ما را با هر قیمتی می‌توانند بخرند.
البته آنچه گفتم برای آثار اجرا شده بود، ولی اگر قرار باشد نمایش جدیدی را اجرا و آن را در فضای مجازی ارائه کنیم شرایط سخت‌تر است چون بعدا حتی نمی‌توان آن را دوباره روی صحنه برد.
اگر دوستان دل می‌سوزانند تا بعداها در تاریخ ننویسند که قبل از کرونا هنری به نام تئاتر وجود داشت، بهترین راهش این است که تلویزیون پا جلو بگذارد و شرایط همکاری با اداره کل هنرهای نمایشی فراهم شود تا از این طریق حمایت مالی بهتری رخ دهد.
در حال حاضر با پول یکی از این سریال‌های تلویزیون ۱۵ تا ۲۰ تله تئاتر می‌توان ساخت، ولی به این شرط که باور داشته باشند تئاتر در این مملکت کارساز است.
یادمان باشد قرار بود تلویزیون دانشگاه باشد و باید پرسید تلویزیون در رشته‌های هنری چه دانشگاهی بوده؟
بنابراین فکر می‌کنم چنین طرحی برای تئاتر در فضای مجازی، نوعی بازی و مصداق «دلبر جانان من بُرده دل و جان من» است. در مرکز هنرهای نمایشی بسیار به این در و آن در می‌زنند تا کاری کنند، ولی معتقدم راهش این نیست.
آن کسانی که چنین طرح‌هایی می‌دهند به نظرم ماجرا را کمی کارمندی می‌بینند چون تئاتر این‌گونه نیست که فله‌ای برایش حساب و کتاب کنند.
باید به سمت تله تئاتر برویم که امیدوارم این اتفاق بیفتد، چون هم بیننده بیشتری خواهد داشت و هم برای ساخت آن حمایت مالی بیشتری می‌توان جذب کرد.
ایسنا

رضا فیاضی: «خارجی‌پوش» محسوب می‌شوم
رضا فیاضی بازیگر و کارگردان تئاتر و تلویزیون که به تازگی در فیلم‌تئاتر «من ترامپ نیستم!» در نقش دونالد ترامپ به ایفای نقش پرداخته است، درباره این تجربه گفت: زمانی که رضا خرم کارگردان و بهزاد صدیقی مشاور و مدیر تولید این کار برای ایفای نقش دونالد ترامپ با من صحبت کردند، ابتدا متعجب شدم چون هیچ شباهتی بین خودم و دونالد ترامپ نمی‌دیدم. اما در نهایت با طراحی گریمی که خانم ماریا حاجی‌ها زحمتش را کشیدند شباهت زیادی به نقش پیدا کردم.
لب کلام
البته من در دوران فعالیت بازیگری‌ام نقش افراد خارجی بسیاری را ایفا کرده‌ام و به نوعی «خارجی‌پوش» محسوب می‌شوم.
از نقش افراد روس و آمریکایی گرفته تا فرانسوی و انگلیسی را بازی کرده‌ام.
حتی نقش چرچیل را در سریال معمای شاه ایفا کرده‌ام از همین رو برایم بازی در نقش ترامپ نیز یک تجربه جذاب محسوب می‌شد.
بعد از پذیرفتن نقش به ما اعلام کردند که کار قرار است به زبان انگلیسی تولید شود.
چون من در نمایش دیالوگ‌های زیادی دارم و فرصت برای آموزش و یادگیری زبان انگلیسی به شکل حرفه‌ای وجود نداشت، در نهایت تصمیم بر این گرفته شد که صدای من و یکی دو بازیگر دیگر، دوبله شود.
صدای صداپیشه نقش من شباهت بسیار زیادی به صدای خود من دارد.
اوایل، بازی در این نقش سخت به نظر می‌رسید اما زمانی که وارد دورخوانی و تمرین‌های نمایش شدیم کار برایم جذاب و به تجربه خوبی تبدیل شد.
به تازگی پخش این فیلم‌تئاتر به تهیه‌کنندگی و کارگردانی رضا خرم در ویدئو پرایم آمازون آغاز شده و فعلاً برای علاقه مندان در آمریکا و انگلیس قابل مشاهده است.
صحبت‌هایی نیز برای دوبله آن به زبان فارسی و پخش از یکی از پلت فرم‌های داخلی نیز شده است.
داستان «من ترامپ نیستم!» درباره شخصیت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکاست که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ کشورش در رقابت با جو بایدن فشار بسیاری را تحمل می‌کند.
ترامپ برای رهایی از فشار روحی به سونای خشک می‌رود اما در آنجا متوجه می‌شود که سونا سرد است در فاصله‌ای که او منتظر است تا تعمیرکار سر برسد، دچار توهم شده و در این توهم افراد مختلفی از جمله پوتین، مایکل کوهن، یک مکزیکی، فردی سیاه پوست و … به سراغش می‌آیند که هر کدام خواسته‌ای دارند…
در حال ضبط سریال تلویزیونی «خوشبرگ» برای پخش از شبکه امید بودیم که متأسفانه سه هفته‌ای است که به دلیل بحران کرونا تصویربرداری سریال متوقف شده است.
این سریال در قالب یک مجموعه داستانی به نوجوانان کتاب‌های مناسب را معرفی می‌کند. من در نقش آقای حکمت به همراه دختر و نوه‌هایم رستورانی را راه اندازی می‌کنم که در آن به مشتری‌ها غذای روح داده می‌شود نه غذای جسم.
همچنین سریال «دادزن» به تهیه‌کنندگی محمد شهبازی و کارگردانی سیامک خواجه وند را که برای پخش در شبکه نمایش خانگی تولید شده در نوبت پخش دارم.
همچنین در ۲ قسمت از سریال اپیزودیک «سایه‌ها» به کارگردانی جواد گرانمایه خلاری نیز به ایفای نقش پرداخته‌ام.
خبرگزاری مهر