در حال بارگذاری ...
به همت پژوهشکده دا

«پژوهشی با هنرمند» با محوریت بدن و حرکت برگزار شد

ششمین جلسه نشست های «پژوهشی با هنرمند» به همت پژوهشکده دا و با محوریت بدن و حرکت برگزارشد.

به گزارش ایران تئاتر این نشست با موضوعیت نمایش های آیینیِ هند باسخنرانی شیما مهدوی وپرسش وپاسخ محمد اوحدی حائری ازایشان انجام پذیرفت. درابتدا  از پیشینه  تحصیلی وعلمی شیما مهدوی سخن به میان آمد. سپس ازشیفتگی شیما مهدوی به این هنر باجرای  نمایش «Sudalaiady» به کارگردانی مهدی فرج پور درهند گفته شد.
در ادامه شیما مهدوی گفت: پس از بازگشت به ایران، دوباره به هند رفتم و با تحصیل در مدارس مختلف هند به یادگیری کاتاکالی، بهاراتاناتیم، کَتَک و... پرداختم. هنر هندی آمیزه ای از نیایش، قصه گویی، رقص و نمایش می باشدو برای تحقق این موارد باید به بدن توجه ویژه ای داشت.
در ادامه به جزئیات بدنی در سنت های نمایشی هند اشاره شد و چند تن از شاگردان مهدوی به ارائه ی تمرینی از نمایش های هندی پرداختند. ابتدا درباره ی مودراها که نشانگانِ نمایشیِ هند در دست هاست، با جزئیات و سپس در مورد نقش پاها و اهمیت حرکت چشم و پرهیز از ارائه ی سفیدیِ چشم به مخاطب سخن به میان آمد. نمایش هندی به طرزی وسواس گونه، ارائه ای احساسی به مخاطب را مهم می شمارد تا جاییکه مرگ هنرمند را در عدم ارائه ی حس به مخاطب می داند. این گونه نمایشی با آیین و معابد ارتباطی پیوسته دارد و از معابد به میان مردم آمده است. امروزه نیز آیین نمایشیِ هند در معابد برگزار می شود و پذیرای همه ی اقشارِ مردم است بنابراین آنچه در هند اتفاق می افتد به اتحاد و لذت همگانی در میان مردم منجر می شود و از این روست که وزارت فرهنگ هند اهتمام به راه اندازیِ مدارس بین المللیِ آیین هندی می کند تا جهان با این هنرها آشنا شود.
مهدوی سپس از شاگردانش خواست که ارائه ای از رقص شیوا که زیرمجموعه ی بهاراتاناتیم است داشته باشند و با جزئیات در مورد اسطوره ی شیوا سخن گفت و به این نکته اشاره شد که پا کوبیدنِ او که منجر به ویرانی و تولد تازه ی زمین است الگویی برای تمامی هنرهای نمایشی هند شده است.
در ادامه به تجربه های مهدوی در نمایش های «ملانصرالدین»، «متاستاز» و «آسامسارا» اشاره شد. درادامه از تفاوت آیین های نمایشی هند و بالیوود سخن به میان آمد. بالیوودی که عامیانه است و پیشینه ای ندارد و گاهی اوقات برای ایجاد تصویری مناسب، حتی از آیین های نمایشی کهن هند نیز الگوبرداری می کند.
در انتها به نمایش های تلفیقیِ امروز نیز اشاره شد که در اکثر موارد به علت نداشتن آگاهی از پیشینه های نمایشی که می خواهیم با آن تلفیق کنیم ناموفق هستیم. اما در مواردی همچون ارائه ای که مهدوی مشاهده کرده بود. فلامنکو و کاتاکالی به زیبایی در کنار هم قرار گرفته و به گفت و گویی فیگوراتیو رسیده بودند. در  آخر این گفت و گو نیز شاگردان مهدوی با ارائه ای از کاتاکالی به جلسه پایان دادند.
ششمین جلسه نشست های «پژوهشی با هنرمند» به همت پژوهشکده دا و با محوریت بدن و حرکت روز جمعه دهم آبان برگزارشد.
پژوهشکده دا از آغازفعالیت خود در ۱۳۹۷ تا کنون، شش جلسه گفت و گو با هنرمندان برگزار کرده است که محوریت آنها بدن و حرکت در سنت های نمایشی مختلف در جهان با حضور هنرمندانِ کشورهای مختلف جهان می باشد و با استقبال خوبی از سوی پژوهشگران و علاقه مندان مواجه شده است. این جلسات علاوه بر گفت و گو، با ارائه ی عملی از موضوع نیز همراه است و سعی در پیوند دادن میان نظر و عمل دارد. جلسات پژوهشیِ پژوهشکده دا ادامه خواهد داشت.

 




نظرات کاربران