گفتگوی ایران تئاتر با ابویی مهریزی درباره برگزاری مجازی جشنواره«تهران-مبارک»
شهرستانیها بیشترین بهرهبرداری را از جشنواره عروسکی کردند
تلویزیون تئاتر ایران اتفاقی بزرگ و مبارک
یکی از چهره های فعال نمایش عروسکی که در اختتامیه جشنواره «تهران ـ مبارک» تجلیل شد در مورد برگزاری جشنواره به شکل مجازی گفت:هر چند که این شیوه ممکن است برای فعالان عروسکی در پایتخت فاقد جذابیت باشد اما بیشترین بهرهبرداری از آن را بچههای شهرستانی کردند.
به گزارش ایران تئاتر، محمدحسن ابویی مهریزی از جمله چهرههای فعال در عرصه تئاتر عروسکی است که در مراسم اختتامیه هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران ـ مبارک از او تجلیل به عمل آمد.
با او در مورد این دوره از جشنواره «تهران ـ مبارک» و شیوه متفاوت برگزاری جشنواره از طریق اجرای آنلاین و دسترسی به فیلم تئاتر در فضای مجازی گفتوگویی ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانید:
جشنوارههای تئاتری از جمله "تئاتر فجر" و "تئاتر مبارک" امسال به سبب شیوع کرونا متفاوت از قبل برگزار شدند. ابتدا ارزیابی کلی در مورد برگزاری رویدادهای تئاتری به شکل مجازی داشته باشید؟
آنچه که میگویم از زبان یک علاقهمند و فعال تئاتری شهرستانی است که از پایتخت دور است. برای فعالان شهرستانی همیشه آرزوی شرکت در جشنوارههای تئاتری برگزار شده در مرکز وجود داشته است و امسال با برگزاری جشنواره «تهران ـ مبارک»توفیقی نصیب ما شد که در جریان این جشنواره کیلومترها دورتر از محل برگزاری آن قرار گیریم. قطعاً استفاده ای که شخصاً و سایر اهالی تئاتر، هنرجویان و هنرمندان شهرستان مهریز از برنامهای این دوره از جشنواره آن هم با توسل به فضای مجازی داشتند بسیار مفید واقع شد به ویژه کارگاههای تخصصی این دوره از جشنواره که حتی در صورت نبود کرونا هم احتمال حضور در آنها برای ما صفر بود. ما در طول جشنواره هر زمان که اراده کردیم با مراجعه به پلتفرمهای جشنواره در جریان اجراهای این دوره از جشنواره قرار گرفتیم که البته باید بگویم این امر شاید تنها برای ما جذابیت داشت و برای فعالان تئاتری ساکن و مقیم در مرکز که سالها از نزدیک شاهد برگزاری زنده و پرشور جشنواره بودند از جذابیت لازم برخوردار نبوده باشد.
بهرهبرداری و استفاده از امکانات پلتفرمی همچون سامانه تلویزیون تئاتر ایران امری است که حتی پس از کرونا هم با هدف عدالت محوری و برخورداری فراگیر مخاطبان از رویدادهای تئاتری شاهد آن خواهیم بود، نظر شما در این مورد چیست؟
تلویزیون تئاتر ایران اتفاق بزرگ و مبارکی برای تئاتر ایران است و جا دارد به مسئولان تئاتری کشور به سبب ایجاد چنین سامانهای تبریک و دست مریزاد بگویم. باید بگویم که بیشترین استفاده و بهرهبرداری از امکانات چنین پلتفرمهایی را همانطور که گفتم بنا به دلایلی از جمله عدم امکان دسترسی به موقع به رویدادهای تئاتری به سبب بُعد مسافت و یا ظرفیت کم سرانه فضاهای نمایشی، اهالی تئاتر شهرستانها میبرند. ما که در جریان برگزاری این دوره از جشنواره «تهران ـ مبارک» نهایت استفاده را از این امکان به وجود آمده بردیم و تبلیغ خوبی هم هم در سطح شهرستان و هم در کل استان یزد به منظور استفاده بهینه از این امکان از سوی اهالی تئاتر صورت گرفت. در مجموع باید بگویم که حتی فعالان تئاتری حاضر در پایتخت هم ممکن است در زمان معین و مشخصی نتوانند حضوراً در جریان فعالیتها و رویدادهای انجام شده تئاتری، قرار گیرند و این سامانه رصد فعالیتهای تئاتری و رویدادهای برگزار شده را در حین و یا در زمان پس از آن به همه علاقهمندان میدهد.
به عنوان یک فعال پیشکسوت تئاتر در شهرستان به ویژه در حوزه نمایش عروسکی ضعف عمده را در چه چیزی میبینید؟
در امکانات زیرساختی که مثلاً سرانه فضاهای نمایشی در شهرستان بسیار پایین است و در مورد سالنهای نمایشی ویژه تولید و اجرای آثار نمایشی عروسکی که باید گفت این امکانات چیزی در حد صفر است. درست به همین دلیل است که وجود چنین سامانههایی که در آن هنرمندان و اهالی تئاتر شهرستانی در مواجهه با رویدادهای تئاتری جاری در مرکز قرار میگیرند میتواند زمینه را برای ظرفیتسازی و شکوفایی بسیاری از استعدادهای تئاتری در شهرستانها که معمولاً مغفول مانده ، ایجاد نماید. به طور مثال کارگاه های برگزار شده در جریان جشنواره "تهران ـ مبارک" نمونه خوبی در مواجهه هنرجویان و اهالی تئاتر شهرستان با یک رویداد کاملاً حرفهای در زمینه تئاتر عروسکی است که اعزام کارشناس و فراهم آوردن وسایل و امکانات مورد نیاز برای حضور او در مراکز استانی فراهم نیست و براین اساس ممکن است انگیزه لازم در میان اهالی مستعد تئاتری در شهرستانها که معمولاً در پی یک محرک برای بروز استعدادهای خود هستند فراهم نشود اما این شکل برگزاری کارگاه نتیجه داد و در جشنواره شاهد بودیم که بچههای شهرستانی به ویژه در بخش کودک جشنواره خوش درخشیدند و از استان ما هم چند مقام برگزیده داشتیم که شاید اگر جشنواره متمرکز در پایتخت برگزار میشد و انعکاسی این چنین نداشت، همچنان این استعدادها نیز مغفول باقی میماند.
با این وجود اما باید از نظر دور داشت که ماهیت نمایش به تولید و اجرای زنده و مواجهه حضوری مخاطب با نمایشگر است که در شکل اجرای مجازی شاهد نقض این قاعده تئاتری هستیم. نظر شما چیست؟
کاملاً درست است، اجرای تئاتر باید زنده باشد و تماشاگر و نمایشگر باید به هم انرژی متقابلی را رد و بدل نمایند اما از ظرفیتهای به وجود آمده در دنیای تکنولوژی و فناوری نیز نباید غافل ماند. به ویژه اینکه در زمینه پرداختی تخصصی به هنر تئاتر نیاز به آموزش و پژوهش و رصد دستاورد و تجارب گروههای گوناگون تئاتری چه داخلی و چه خارجی داریم و فضای مجازی و استفاده از این پلتفرمها این امکان را در اختیار ما میگذارند. قبول دارم که به ویژه در مورد آموزش ساخت عروسک های نمایشی بهترین مواجهه حضوری است و هنرجو باید بافت، مواد و متریال استفاده شده در ساخت عروسک را از نزدیک دیده و لمس نماید اما همانطور که گفتم در لحظه شاید همه این ایدهآلها میسر نباشد و از طریق فضای مجازی میتوان طیف متنوع و گسترده تری از هنرجویان را درگیر مسائل آموزشی کرد. همچنانکه من نیز در شهرستان مهریز البته به دلیل کرونا و رعایت پروتکلهای بهداشتی مدتی است آموزش آنلاین را در دستور کار قرار داده ام اما تصور میکنم حتی در دوران پساکروتا نیز بتوان این رویه را به شکلی مفید و مطلوب ادامه داد.