کیوان نخعی کارگردان حاضر در جشنواره آیینی سنتی به ایران تئاتر گفت:
باید از شیوههای نمایش ایرانی به درستی استفاده شود
کیوان نخعی نویسنده و کارگردان نمایش «طرب نامه شهرخیال» اعتقاد دارد که اساسا شیوههای قصهگویی و روایت به دلیل علاقهمندی مردم به آیین و سنتها جزو ویژگیهای شاخص به حساب میآید.
کیوان نخعی نویسنده آثاری چون «تنگنا»، «مترسک»، «هپروت»و... در خصوص روند شکلگیری نمایش «طرب نامه شهرخیال» که در هجدهمین دوره جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی حضور داشته است گفت: ایده این نمایش به سالهای پیش باز میگردد که باتوجه به دقت در نگارش متن ترجیح دادم تا جای ممکن آن را بازنویسی کنم. حال به این دلیل در جشنوارههای گذشته شرکت نداشته و امسال با این متن را در جشنواره هجدهم حضور پیدا کردهام. البته دلیل این تصمیم آن است که چنین متنهایی باید به شکل کارگاهی صورت پذیرد. بنابراین سعی کردم با داشتن این خاصیت که در آن خلاقیت بازیگران بسیار مهم شمرده میشود اثری را تولید کنم. زیرا بازیگران در این شیوه باید اتودهای مختلف، بینش کافی درباره متن و تحقیق را سرلوحه کار خود قرار دهند تا بتوانند نقشی را ایفا کنند.
با این توضیحات باید اضافه کنم در این نمایش با گروهی همکاری داشتهام که با ایده و تفکرات خود تلاش کردهاند تا اثری در خور توجه را پیش روی مخاطب قرار بدهند. نکته مهم درباره شکلگیری این نمایش آن است که من این اثر را به زندهیاد مجید فروغی تقدیم کردهام که در این نوع نمایشها تبحر زیادی داشته و اکنون نبودش به این گونه آثار لطمه زیادی را وارد کرده است.
او در خصوص شیوه اجرایی نمایش خود اضافه کرد: شیوههای نمایش ایرانی آنقدر تکنیکهای زیاد و خوبی در خود دارد که باید از آن به نحوه درستی استفاده شود. بنابراین دلیل این نگاه در نمایش «طرب نامه شهرخیال» به پیشبرد داستان در شیوه اجرایی مطلوب در جهت اقتضای داستان صورت گرفته است که باید به شیوههای تخت حوضی، پرده خوانی و تعزیه اشاره داشت. البته باید یادآور شوم که شکل موزه ای تخت حوضی باید حفظ شود و به مراتب از آن چون بزرگان این گونه نمایشی استفاده کنیم و حتی این داشتهها را به آن سوی مرزها برده و در معرض دید دیگر جوامع جهت آگاهی و اطلاع از قابلیتهای نمایش ایرانی قرار بدهیم.
این نویسنده و کارگردان درباره ویژگیهای آثار نمایشهای ایرانی که میتواند نظر مخاطب را جلب کند افزود: اساسا شیوههای قصهگویی و روایت به دلیل علاقهمندی مردم به آیین و سنتها جزو ویژگیهای شاخص به حساب میآید. بنابراین سعی کردهام این لازمه را در نمایش «طرب نامه شهرخیال» حفظ و رعایت کنم که این امر با آگاهی کامل بوده و دلایل خاص خودش را به همراه دارد.
کیوان نخعی درباره اهمیت تولید و تبعات نمایشهایی که جنبه مردم پسند بودن دارند بیان داشت: در اصل «تئاتر» به عنوان یک هنر لوکس به شمار میرود که عدهای از مخاطبان ممکن است از اثری خوششان بیاید و عدهای دیگر خیر. به طورمثال تئاترهایی مخاطبان خاص خود را دارند که این موضوع اصلا به نشانه بد بودن آن اثر نیست و حتی نمایشهایی که با استقبال خوبی رو به رو میشوند هم دلیل خوب بودن نمایش نخواهد بود. در واقع هنرمندان نمایش باید تلاش داشته باشند که برای انواع سلیقهها آثاری مورد توجهای را تولید کنند و تنها نباید برای خنداندن صرف مخاطب دست به هر کاری بزنند. حال روی صحنه آوردن چنین نمایشهایی باتوجه به داشتن مسائل روز که مخاطبان دوست دارند بشنوند دارای اهمیت خواهد بود. زیرا که در داستان این نمایشها به مسائل و مشکلات اجتماعی اشاره دارند که مردم از نزدیک با آن مسائل رو به رو هستند در روایت نمایش مطرح میشود.
این نویسنده و کارگردان در خصوص برگزاری هجدهمین دوره جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی گفت: خوشبختانه امسال با جشنوارهای پر بار روبه رو بودهایم که با نگاه اجمالی به جدول نمایشها و برنامهها متوجه خواهیم شد که بخشهای متنوعی برای مخاطبان از سوی برگزارکنندگان این رویداد ترتیب داده شده است. البته باید به بخش «جوانههای نمایش ایران» اشاره داشته باشم که بسیار قوی و خوب با آثار قابل توجه در این دوره ظاهر شدهاند. امیدوارم در سال بعد هم این روند ادامه داشته باشد و اینگونه از نمایشها در طول سال روی صحنه بروند و تنها مختص به جشنواره دو سالانه نمایشهای آیینی و سنتی نباشند.