بنیان نمایش آلفرد بر مبنای دوستی انسان ها است

نادر فلاح بازیگر ارزشمند کرمانی فعالیت‌های نمایشی‌اش را از سال 1368 با بازی در نمایش‌‌های شاه بازی، خیال بازی، پرده راز، همای و همایون و آخرین برومند در کرمان آغاز کرد. او علاوه بر بازیگری در تئاتر، سینما و تلویزیون سابقه کارگردانی تئاتر را نیز دارد. نادرفلاح در زمینه کارگردانی تئاتر، نمایش‌هایی چون دو به دل(برگزیده جشنواره تئاتر استان کرمان و جشنواره منطقه‌ای زاهدان)، افق در آوای پرندگان زرد(بخش مسابقه جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر سال 1390) و در زمینه بازیگری تئاتر، نمایش‌هایی چون ایست زندگی، اژدهاک، سیاها، ویتسک، پادشاه زمین، الوتریا، گاهی بخند دراکولا، ضحاک، لعبت بازی در نیم ترنج پته کرمان، ایران استرالیا، پذیرایی و.‌.‌. را در کارنامه کاریش دارد. فلاح از سال 1386 عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر کشور شده است. او همچنین رئیس انجمن نمایش استان کرمان از سال 1386 تا 1388 بوده است. فلاح بازی در فیلم‌های سینمایی چند کیلو خرما برای مراسم تدفین، بی‌پولی، سوت پایان، پذیرایی ساده، جیب بر خیابان جنوبی، چند متر مکعب عشق، طعم شیرین خیال و.‌.‌. را در کارنامه هنری‌اش دارد. از کارهای تلویزیونی او می‌توان به ششمین نفر(بهمن گودرزی) و سرزمین کهن(کمال تبریزی) می توان اشاره کرد. نمایش آلفرد نوشته پاسکال نوواکی با طراحی و کارگردانی هادی عامل و ترجمه و بازنویسی هومن حسین‌زاده فروردین‌ و اردیبهشت ماه ساعت ۲۱:۳۰ در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته و پوریا پورسرخ، نادر فلاح، مونا کرمی و رابعه اسکویی در این نمایش ایفای نقش می کنند. دیگر عوامل نمایش آلفرد عبارتند از: فرشته قاسم‌پور(مدیر تولید و برنامه‌ریز)، حامد ادوای(مشاور کارگردان)، علی روحانی(آهنگساز)، مژگان عیوضی(طراح لباس)، امیر قادری(طراح گریم)، وحید میثاقی(طراح پوستر و بروشور)، ماهان شهیدی زاده(دستیار کارگردان)، علی رضایی(مدیر صحنه)، سارا حدادی(مدیر روابط عمومی مشاور رسانه ای و تبلیغات)، امیر خدامی(عکاس) و فاطمه محمدی(دستیار لباس). با نادر فلاح در باره حضورش در نمایش آلفرد گفت وگویی انجام داده ایم.

 

در کارنامه بازیگری تئاتر بیشتر در قالب نقش هاس رئالیستی حضور داشته اید. حضور در قالب شخصیتی فانتزی و تخیلی مثل جن نمایش آلفرد برایتان چه ویژگی هایی دارد؟

 بارها عنوان کرده ام علاقه دارم نقش های مختلف در قالب شخصیت های متفاوت را بازی کنم. شخصیت جن نمایش فانتزی جذاب و شیرینی داشت و به من فرصت تجربه ارائه بازی کمدی با بدن را می داد و این شخصیت در طول نمایش مدام در حال حرکت است و سوای پر تحرک بودنش بسیار پر حرف است و ایفای این نقش برایم تجربه  دلنشینی بود.

 

به بازی با بدن در این نقش اشاره کردید، آیا بازیتان را می توانیم بازی فیگوراتیو قلمداد کنیم؟

بله، فگوراتیو محسوب می شود.

 

ایفای این نوع نقش های فانتزی و کمدی این چالش را دارد که از درست از کار درنیاید مخاطب با نقش ارتباط برقرار نکند. با این چالش چگونه برخورد کردید؟

در تمرینات مستمر قبل از اجرا به فرمت بازی در این نقش رسیدیم. در شروع تمرینات خیلی رئالیستی به سراغ نقش رفتم؛ به هر حال هر نقشی رئالیستی یک امنیتی به بازیگر می دهد و ته ایفای هر نقشی یک بستر رئالیستی آماده است. نقش جن را می شد کمی رئالیستی بازی کرد.

 

بر اساس چه ویژگی می شد رئالیستی بازیش کرد؟

در آخر نمایش جن رو به تماشاگران می گوید ما بازیگرانی هستیم که شماها ماها رابه عنوان جن، مرد  ورشکسته و غیره می بینید.

 

بر مبنای چه ویژگی نقش را فانتزی تر بازی کردید؟

با خودم این تخیل را انجام دادم که اگر من از توی یک بطری درآمده باشم بدنم کمی مچاله شده است؛ ضمن اینکه در قصه های خودمان هم اذعان داریم که اجنه ها شبیه گربه هستم و در بازیم مقداری هم فیزیک گربه بهره بردم.

 

پاسکال نوواکی نویسنده کمتر شناخته شده ای در ایران است. چه ویژگی متن آلفرد برایتان جذابیت داشت؟

بازی در این نمایش اولین تجربه آشناییم با سبک کاری نوواکی بود .ویژگی قابل اشاره این متن ساده بودنش است و تاکید اصلی نویسنده بر روابط  انسانی با رویکرد صلح و آشتی و دوستی است .

 

در نمایش نکته ای که جلب توجه کننده است؛ تنهایی این آدمها است که با این وضعیت درگیر هستند؟

در دنیای مدرن این روزگار اغلب آدمها درگیر این تنهایی هستند.

 

برای ایفای این نوع نقش ها گریم و لباس چقدر به بازیگر کمک می کند تا بازی بهتری ارائه کند؟

در شروع تمرینات چند مدل طراحی شد و بتدریج به لباس فعلی رسیدیم . در طراحی لباس یک ایده فانتزی وجود دارد . اغلب در فیلم های فانتزی که می بینیم غولی از چراغ جادو بیرون می آید تقربلا چنین هیبت و شکل و شمایلی دارد . لباسی که ویژگی شرقی شامل شلواری گشاد و دستاری دور سرش عین مهاراجه هندی دارد .

 

آیا برای ایفای نقش به فیلم های هالیوودی که با چنین مضمونی ساخته شده رجوعی داشتید؟

نه، رجوعی به نقش های این نوعی در فیلم های هالیوودی نداشتم. همه ماها آنقدر در قصه های شرقی درباره جن و پری شنیده ایم که اینها برایمان نام آشنا و ملموس هستند. دراصل غربی ها این نوع داستان ها را شرقی ها وام گرفته اند. مسئله جن همیشه برای ما ایرانی جلب توجه کننده و جذاب بوده است ؛ البته پایان نمایش هم اشاره می شود که این یک نمایش است و بازیگر جن را بازی می کند. بنیان نمایش بر مبنای دوستی انسان ها است؛ دوستی میان زن و شوهر، بازیگران با تماشاگران و غیره.

 

در ساختار نمایش مثل شوخی با علی بابا جاهایی تلاش می شود به هجو هزل هم برسد؟

به هرحال در کمدی همیشه این شوخی ها وجود دارد و اشاراتی ظریف به برخی از مسائل نام آشنا می شود. در بستر قصه هم خود نوواکی علی بابا را به این منوال ترسیم می کند . در قصه علی بابا و چهل دزد بغداد، خود علی بابا سردسته دزدها بوده و جن وقتی او را با علی بابا مقایسه می کنند ناراحت می شود.

 

در این نمایش های شخصیت محور که در اغلب زمان نمایش دو بازیگر اصلی در صحنه حاضر هستند بده و بستان های بازیگری بسیار مهم است. نحو ارتباط شما با پوریا پورسرخ در این صحنه ها چگونه بود؟

درباره شکل گیری درست بده و بستان های بازیگری باید تماشاگر نمایش نظر بدهد؛ اما در حین کار با پور سرخ خیلی راحت بودم و رابطه گرم و دوستانه ای داشتیم و بدون مشکل با هم کار کردیم.

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی