گفت وگو با فاطمه رادمنش بازیگر نمایش برگشتن
بعد از 20 سال کار حرفه ای تئاتر در عصر جدید تلویوزیون دیده شدم
فاطمه رادمنش بازیگر نمایش «برگشتن» که اخیرآ در برنامه تلویزیونی عصر جدید هم حضوری موفق را تجربه کرده به ایران تئاتر گفت: هر بازیگری دوست دارد تمام مدیومها را تجربه کند و من هم حتی مدیوم بازی تئاتر خیابانی را که کاری دشوار است تجربه کردم.
فاطمه رادمنش فعالیت هنری و بازیگری خود را سال ۷۹ در شهرستان جیرفت آغاز کرد و سپس در شهر کرمان در رشته های بازیگری، عکاسی، گویندگی رادیو و تلویزیون و مجریگری کودک به فعالیت پرداخت. او دانش آموخته تئاتر از دانشگاه هنر تهران است و از جمله فعالیتهایش در حوزه بازیگری و کارگردانی میتوان به فیلم سیامول، نمایش های دو به دل، لولیان ، دوشیزگان باغ لیمو ، آرش ، بید خون و نوازش جوجه تیغی و نمایش خیابانی جان و جن اشاره کرد که فاطمه رادمنش با این نمایش نیز موفق به کسب تندیس و دیپلم افتخار بازیگری و کارگردانی در نخستین سوگواره نمایشهای آئینی و عاشورایی خمسه شده است.
او همچنین موفق به دریافت تندیس و دیپلم افتخار بازیگری جشنواره بین المللی تئاتر فجر و جشنواره های استانی، منطقه ای و ملی شده است و دیپلم افتخار و تندیس چهارمین جشنواره تئاتر شهر تهران برای بازی در نمایش کنکور شهروندی در نقش یک زن مهاجر افغانستانی را به دست آورده است .
مخاطبان اما او را بیشتر از اجرای تحسین برانگیزش در برنامه عصر جدید می شناسند. رادمنش با نمایش برگشتن نوشته خیراله تقیانیپور و به کارگردانی حسین مسافرآستانه که آبان و آذر ماه در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته . به همین بهانه درباره روند بازیگری او، حضور در برنامه عصر جدید و بازی در نمایش برگشتن گفتوگویی انجام داده ایم.
بعد از حضور در برنامه عصر جدید و حرفهایی که در باره تئاتر مطرح کردید اوضاع چقدر تغییر کرده است؟
در عصر جدید فقط درباره خودم حرف نزدم و درباره تمام استعدادهای تئاتری صحبت کردم که به حقشان نرسیدند و به نظرم بیان این حرفها در رسانه فراگیری مثل تلویزیون خیلی موثر است. همه آدمهایی که در این چند وقت با آنها کار کردهام من را از قبل می شناختند و همان سطح کاریام را دنبال میکنم.به هر حال حدود بیست سال است که تئاتر کار می کنم و دو جایزه از جشنواره بینالمللی تئاتر فجر دارم. البته به نظر می رسد آدمها حالا بیشتر به من اعتماد می کنند و انگار مدیوم تلویزیون رسانه موثرتری است .
یکی از خصلت های نه چندان خوب نداشتن حافظه تاریخی قوی است و اگر بازیگری یک دو سالی کار نکند از یادها میرود. حضور شما در برنامه عصر جدید باعث این یادآوری شد؟
درست است و الآن تصور میکنند که من بهتر میتوانم نقشها را بازی کنم. نکته جالب این است که بعد از بیست سال تجربه حضور در تئاتر تازه اولین بار فرصت بازی در نمایشی در تئاتر شهر را با نمایش برگشتن به دست آوردم. البته معتقد نیستم بازیگر برای داشتن پیشنهادات زیاد کاری مدام باید نامش در رسانهها و مطبوعات باشد. اگر بازیگر خوب است باید به او اعتماد کرد.همه مشکلات فعلی ما در جامعه هنری ورود نیروی انسانی نا کارآمد است. الآن خیلیها را میبینید که یک شبه وارد بازیگری میشوند و اصلا تلاشی ندارند؛ ولی انگار بخت و اقبال بلندی دارند.
این روند و شرایط را به بخت و اقبال نسبت میدهید؟
نمیدانم. حداقل در باره خودم به شانس اعتقادی ندارم و به تلاش و پشتکار بیشتر معتقدم. اما در هر حال به نظرم سرنوشت هر کسی در کائنات رقم میخورد.
با توجه به شناختی که از شما دارم تئاتر را به عنوان یک شغل و ممر درآمد نگاه نمیکنید و بیشتر جنبه حسی و هنری کار برایتان خیلی حائز اهمیت است؟
همینطور است . موقعی که میروم و تئاتر خیابانی کار میکنم، مشخص است که به عنوان شغل به تئاتر نگاه نمیکنم. تئاتر خیابانی اصلا درآمدی ندارد و به نظرم کاری ایثارگرانهاست که نشان از دلسوزی برای انجام کار فرهنگی برای جامعه دارد. خیلی از سوژه هایم مربوط به معضلات روز اجتماعی مثل زنان سرپرست خانوار و کودکان کار است و این کار فقط با منطق قلبی انجام میشود و با منطق خالی نمیشود به سراغش رفت .
بعد از اتفاقاتی که با حضور در برنامه عصر جدید برایتان رخ داد به پیدا کردن اسپانسر و تهیهکننده برای روی صحنه بردن یک نمایش در تماشاخانه های مهم پایتخت فکر نمیکنید؟
نه، چنین فکری ندارم. در حال حاضر دوست دارم تمرکزم بیشتر روی بازیگری باشد .
از دردسرهای زیادی که اجرای یک نمایش وجود دارد ترس دارید؟
در کلیت کارگردانی نسبت به بازیگری کار سختتری است؛ چرا که مسئولیت یک گروه با کارگردان است اما بازیگر فقط در قبال خودش مسئول است. آخرین نمایش صحنهای که در عرصه کارگردانی تجربه کردم «دوشیزگان باغ لیمو» بود که همان زمان هم دربارهاش هم با شما گفتوگویی داشتم، از سختی کار در زمان اجرا صحبت کردم که موجب شد فشار زیادی را در آن دوران که باردار هم بودم تحمل کنم. الآن ترجیح میدهم مدیوم فیلمسازی را تجربه کنم.
با این حساب می توانیم فاطمه رادمنش را آدم تجربهگرایی بدانیم که دوست دارد در تمام مدیومهای هنری تجربهاندوزی کند؟
هر بازیگری دوست دارد تمام مدیومها را تجربه کند. من حتی مدیوم بازی تئاتر خیابانی را که کاری دشوار است تجربه کردم.
برای بازی در نمایش برگشتن توسط کسی به حسین مسافر آستانه معرفی شدید و یا دعوت از طرف خود کارگردان بود؟
نمیدانم دقیقاً چه شخصی مرا به حسین مسافر آستانه معرفی کرد، اما بعد متوجه شدم در مورد حضور من در نمایش توافق کامل بین گروه کارگردانی به وجود آمده است. فکر میکنم مرتضی شاه کرم پیشنهاد اولیه حضورم را ارائه کرد. من در گذشته تجربه کاری خوبی با شاه کرم داشتم و حتی در زمان حضورم در برنامه عصر جدید مدام با به من روحیه خوبی میداد.
کار شما با توجه به اینکه باید در این نمایش سه شخصیت را بازی کنید کار دشواری بود؟
بله و این برایم خیلی جذاب بود. اولین تجربه بازیام در تئاتر شهر خیلی خوشایند بود و خوشحال هستم که با یک گروه کار بلد، شریف و خوشخلق همکاری داشتم. انسانیت قابل تحسینی در روابط بین گروه حاکم بود و همه هوای همدیگر را داشتند و نمیگفتند به من چه که فلانی چه کاری انجام میدهد. اگر یک شب به طور مثال انرژی ام در بازی کمتر بود، خیلی سریع اعضای گروه از من دلیلش را سوال میکردند و به من دلگرمی میدادند که اشکالی ندارد و شب بعد بهتر بازی می کنی و انرژیت دوباره باز میگردد. در هر حال همه تلاش کردیم هر شب نسبت به شب قبل اجرای بهتری داشته باشیم.
گفتوگو از احمد محمد اسماعیلی