لب کلام هنرمندان در گفت و گوهای هفته 2
نیاز به حمایت جدی از هنرمندان و برخی راهکارها
ایران تئاتر- عباس عبدالعلی زاده: متن پیش رو مروری دارد بر مهمترین گفت و گوهای کوتاه و بلندی که هفته گذشته با موضوع هنرهای نمایشی روی خروجی خبرگزاریها و سایت ها منتشر شده است. در گفت و گوهای این هفته برخی از هنرمندان راهکارهایی موثر برای برون رفت از بحران کرونا دادهاند.
متن گفت وگو های منتشر شده را در بخش «لب کلام» بصورت خلاصه آوردهایم تا مخاطب این متن در دنیای پرسرعت امروز درجریان مهمترین بخشهای این گفت و گوها قرار بگیرند. در تمام گفت و گوهای این هفته همچنان موضوع کرونا یکی از مهمترین مباحث است و برخی هنرمندان راهکارهایی را برای برون رفت از این بحران پیشنهاد دادهاند. بدیهی است علاقمندان برای خواندن مشروح گفت و گوها می توانند به منبع مطلب که در ذیل هر گفت و گو ذکر شده مراجعه کنند.
داوود فتحعلی بیگی: تئاترها در شرایط کرونایی، میدانی اجرا شوند
داود فتحعلی بیگی نمایشنامهنویس و کارگردان با سابقه تئاتر و نمایشهای ایرانی درباره راهکاری که میتوان در شرایط کرونایی موجود برای اجرای تئاتر در نظر گرفت، گفت: بهترین شکلی که میتوان در این شرایط برای اجرای تئاتر در نظر گرفت، نمایشهای میدانی است. این شکل اجرا میتواند ظهور و بروزی داشته باشد مشروط بر اینکه فاصلههای اجتماعی از سوی اجراکنندگان و مردم رعایت شود.
لب کلام
حتی این شکل اجرا میتواند برای نمایشهای صحنهای نیز مدنظر قرار گیرد و نمایشها با تغییراتی که به تناسب اجرای میدانی لحاظ میکنند، در فضای باز اجرا شوند.
با توجه به وضعیت کرونا، خیلی از مکانهایی که سابقه طولانی در اجرای تعزیه داشتند، پیش بینی کردهاند که امکان اجرای تعزیه در شرایط کنونی را نخواهند داشت و از این رو قراردادهایشان با تعزیهخوانها را فسخ کردهاند.
اگر اجرا در فضای باز باشد ولی مردم رعایت نکنند، نقض غرض میشود. در شرایط کرونایی موجود گروه تعزیه نیز در معرض آسیب قرار دارند زیرا میزانسهایشان به گونهای است که باید به هم نزدیک شوند و در عین حال به دلیل خواندن نمیتوانند از ماسک استفاده کنند.
خبرگزاری مهر
اصغر همت: تئاتر هرگز ما را تامین نکرده است
اصغر همت با ابراز تاسف از وضعیت اقتصادی و تنگناهای مالی هنرمندان تئاتر در دوران کرونایی گفت: ظاهرا ضربالمثلی که میگوید «سیر از گرسنه خبر ندارد، سوار از پیاده» این روزها جای خود را در تئاتر پیدا کرده چون مسئولان کار کرده و نکرده، در این مدت حقوق خود را دریافت کردهاند اما بچههای ما در کار کرایه خانه و فراهم آوردن مایحتاج عمومی ماندهاند.
لب کلام
نمایش ما در دو نوبت تمرین و وقت زیادی برایش گذاشته شد. حتی کسانی آمدند و به دلیل طولانی شدن تمرین، گروه را ترک کردند.
زمانی که کار به آمادگی رسید، به ماه رمضان نزدیک بودیم و از آنجا که موسیقی، عامل مهمی در نمایشهای ابراهیم پشتکوهی است، امکان اجرای نمایش در این ماه نبود.
بعد از شروع جشنواره، با دیدن جدول، متوجه شدم نمایش ما هم دو اجرا در دو روز پایانی دارد، آن هم در بخش مسابقه.
هرچند اداره کل هنرهای نمایشی همچون گذشته به طور کامل تهیه کننده نمایشها نیست ولی تئاتر بودجهای برای تولید دارد که در این چند ماه تعطیلی، هزینه نشده است. از سوی دیگر همین کمک هزینهها هم برای خودش مبلغی میشود ولی متاسفانه این بودجه نه در تهران و نه در دیگر شهرها هزینه نمیشود.
ما جزو خوش شانسها بودیم که به دلیل شرکت در جشنواره، کمک هزینهای دریافت کردیم که بعید است حتی کفاف هزینه پذیرایی از اعضای گروه را بدهد. حال هزینه ساخت دکور سنگینمان، بماند.
اخیرا هم اعلام کردهاند هر گروهی که اجرایش را ادامه بدهد، نیمی از کمک هزینهاش را میگیرد که به جایی نمیرسد و کل مبلغ آن نیمی از دستمزد یکی از اعضای گروه هم نیست!
هیچ معلوم نیست تکلیف این صندلیهای خالی چه میشود. اجرا با این وضعیت، توجیه اقتصادی ندارد.
حالا هم که مواجه با موج فزاینده این ویروس شدهایم، بیشتر کارها از اجرا در این وضعیت انصراف دادهاند و بعضیها هم که به اجبار اجرایشان را شروع کردهاند، هیچ نتیجه مثبتی نگرفتهاند.
به جز معضلات اقتصادی، سلامت گروههای نمایشی کجا میرود. آن هم در پشت صحنههای دخمه مانند ما. اگر هم پشت صحنه را کنترل کنیم، تکلیف روی صحنه چه میشود. آیا اینها ارزش این بازگشایی را داشت فقط به این قیمت که اعلام شود اجرای تئاتر از سر گرفته شد؟
میدوارم اینکه میگویند سالنها چکهای گروههایی را که در حال اجرا بودهاند پس نمیدهند، واقعیت نداشته باشد که این هم خود مشکل دیگری است؛ آش نخورده و دهان سوخته!
در تمام این سالها بسیاری از ما از راه همکاری با تلویزیون، سینما یا تدریس، کمبودهای خود را جبران کردهایم چون تئاتر هرگز ما را تامین نکرده است .
حتما که نباید قانونی برای پرداخت حقوق ایام بیکاری وجود داشته باشد. در وضعیتی مانند بحران کرونا، دولت باید راسا اقدام و راهکاری پیدا میکرد.
خبرگزاری ایسنا
محمودرضا رحیمی: برای رفع مشکلات تئاتر باید هر سه قوه وارد عمل شوند
محمودرضا رحیمی نویسنده، کارگردان و عضو هیات مدیره خانه تئاتر معتقد است برای رفع مشکلات تئاتر باید هر سه قوه وارد عمل شوند چون دیگر آژیر قرمز معیشت هنرمندان به صدا درآمده است.
محمودرضا رحیمی درباره معضلات کنونی هنرمندان و حمایتهای موردنظر از آنها گفت: ما دچار این معضل هستیم که هر بار صحبت از تئاتر میشود، باید دوباره آن را تعریف کنیم، آن هم برای سردمداران مدیریت کلان کشور. البته اگر مطالعات فرهنگی عمیقی نداشته باشند، در مورد همین تعاریفی که ما برای آنها ارائه میدهیم نیز با چالشهای بسیاری روبرو خواهند شد.
لب کلام
امروزه مخرج مشترک تمام هنرها که فرآیند تئاتر را تشکیل میدهند، به یقین یکی از سرمایههای کلان هر کشوری محسوب میشوند.
تئاتر در واقع یکی از مهمترین رویدادهای جوامع است که کاتالیزور محسوب نمیشود. این هنر خودش یکی از فرآیندهای عملی مهم در هر جامعهای است
وقتی حرف حمایت دولتها از تئاتر و هنرمندان مطرح میشود، نباید مسئولان تصور کنند که قرار است اقدامی هزینهبر داشته باشند چون اتفاقاً تئاتر سرمایهای است که میتواند به پشتوانههای اقتصادی یک کشور قوام دهد
تئاتر یکی از ابزارهایی است که در قالب این تجارت، فرهنگ و آئین کشورها را نشان میدهد و این موضوع یکی از نقاط قوت گردشگری شمرده میشود.
حمایتهای مورد نیاز تئاتریها نیاز به حمایت قوه مقننه دارد. حمایت دولت، قوه مقننه، قوه قضائیه و … از هنر، حمایت از خود این نهادها محسوب میشود، چرا که هنر و به ویژه تئاتر، مفاهیم قدرتبخشی هستند که به فهم درست قوانین در جامعه میانجامد و از روشهای عملی، شهروندان را به رعایت اصول شهروندی و حرکت به سمت کاهش جرایم سوق میدهد.
پیک دوم کرونا، پیک صدم مسائل و مشکلات هنرمندان است که تمامی هم ندارد. کرونا برای ما تهدیدی بود که میتوانیم آن را با تفاهم ملی به یک فرصت عظیم برای بهرهبرداری از تمام وجوهات هنر تئاتر تبدیل کنیم به شرط اینکه این تفاهم در فضایی باز و بر اساس خواست ۲ طرف انجام شود.
بهطور جد نگران حال هنرمندانی هستیم که استخدام رسمی یا قراردادی هیچ نهاد و سازمانی نیستند و امرار معاششان تنها از طریق اجرای تئاتر است.
امروز نگرانی ما بابت توان معیشتی به نگرانی از جان هنرمندان رسیده است. فقر به وجود آمده در فضای هنری به خصوص در فضای تئاتر، روز به روز گستردهتر خواهد شد و قطع به یقین تئاتر به زودی نمیتواند به حیات پیشین خود بازگردد.
خواهش میکنیم که نمایندگانی از هر سه قوه با ما بر سر میز مذاکره بنشینند.
بیش از نیمی از اعضای خانه تئاتر، فعالیتی جز تئاتر ندارند.
امروز آژیر قرمز برای هنرمندان به صدا درآمده که امیدوارم این بار بتوانیم با یک مفاهمه به خصوص با قوه مقننه برای قشری که در فعالیتهای فرهنگی همیشه باعث سربلندی کشور بودهاند، به نتایجی دست پیدا کنیم.
اداره کل هنرهای نمایشی در گام اول باید به حقوق گروههایی که در حال حاضر ناچارند در سالنهای غیراستاندارد و با نیمی از ظرفیت اجرا داشته باشند، بپردازد و حمایت سوبسید صندلی برای تمام صندلی ها اعمال کند.
هیات مدیره مرکزی خانه تئاتر در جلسات متعدد نسبت به این مقوله که تئاتریها در تنگناهای شدید معیشتی قرار داشتند، جلساتی برگزار و آمادگی خود را برای هرگونه رویارویی و مذاکره اعلام کرده است.
خبرگزاری مهر
امید اسدی: اولویت «ایران تماشا» با نمایشنامه خوانی است
امید اسدی، مدیر تماشاخانه ایران تماشا عنوان کرد: فعلا تصمیم داریم کارها را با اجراخوانی شروع کنیم و مخاطب کمتری داشته باشیم تا به شیوع ویروس کرونا اضافه نکنیم.
لب کلام
تصمیم گرفتیم مدتی از حضور مخاطبان و گروه ها امتناع کنیم. بنابراین به یک نوعی تصمیم داریم حتی المقدور فضای شلوغی را ایجاد نکنیم که خدایی نکرده ما به انتشار ویروس کمک کرده باشیم.
از پنج شنبه نمایشنامه چرک نویس را با گروه اتود اجراخوانی داریم. نویسنده این کار احسان امانی است و مجوزهایش گرفته شد و با رعایت پروتکل های بهداشتی اجرایش آغاز شد.
خبرگزاری فارس
زهرا صبری: کرونا نباید «مبارک» را حذف کند
زهرا صبری سرپرست گروه تئاتر «یاس تمام» معتقد است سکوت نسبت به برگزاری هجدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر عروسکی تهران-مبارک سکوتی سنگین است و باید برای برگزاری این رویداد برنامهریزی شود.
زهرا صبری کارگردان تئاتر و سرپرست گروه تئاتر «یاس تمام» در خصوص وضعیت برگزاری هجدهمین جشنواره بینالمللی تئاتر عروسکی تهران-مبارک با توجه به اینکه وضعیت دبیر و برگزاری این رویداد بینالمللی تئاتر مشخص نیست، گفت: جشنواره تئاتر عروسکی تهران - مبارک قرار بود در تابستان سال جاری برگزار شود ولی میبینیم دبیر جشنواره بینالمللی تئاتر فجر که قرار است در بهمن برگزار شود، انتخاب میشود ولی جشنواره تئاتر عروسکی نه.
لب کلام
بخش اعظمی از هنرمندان و فعالان تئاتر عروسکی بلاتکلیف ماندهاند و نمیدانند که قرار است چه اتفاقی برای جشنواره تهران-مبارک رخ دهد.
بچههای تئاتر عروسکی منتظر هستند تا ببینند وضعیت ادامه مسیر گلزار محمدی چگونه خواهد بود.
امیدوارم بودجه جشنواره برای فعالیتهای دیگر صرف نشود. این بودجه میتواند با برنامهریزی صرف هنرمندان تئاتر عروسکی شود تا فعالیت خود را در شرایط کرونایی موجود ادامه دهند تا جشنواره به درستی برگزار شود.
فکر میکنم چشم بستن روی جشنواره معتبر بینالمللی تئاتر عروسکی خطایی بزرگ برای جامعه تئاتری ایران باشد.
بهتر است مشخص شود دبیر جشنواره تئاتر عروسکی تهران-مبارک چه کسی میشود، جشنواره چه زمانی و چگونه برگزار خواهد شد و چه برنامهریزیای برای صرف بودجه در نظر گرفته شده جشنواره وجود دارد.
خبرگزاری مهر