تبلیغات هزینه نیست سرمایه است

تبلیغات محیطی یکی از مهمترین و در عین حال تاثیرگذارترین شیوه های تبلیغاتی هستند که به واسطه  انتقال سریع، صحیح و صریح پیام به مخاطب همواره مورد توجه سازمان های و موسسات خدماتی (فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ...) و تجاری بوده است.

این تبلیغات که از تابلوهای شهری (بیلبورد)، تابلوهای صنفی، تابلوهای عرشه و بدنه پل‌های هوایی، پرتابل‌ها، استندها، پانل‌ها، آویزهای تبلیغاتی، برزنت، نمایشگرهای شهری گرفته تا پوسترها، استندها، نمایشگرها و ... ایستگاه های مترو و تبلیغات منقوش بر بدنه خودروهای خصوصی و عمومی گسترده شده اند به دلیل تعدد، پیوستگی و تاکید بر تکرار در آنها باعث شده تا مخاطب در هر لحظه و در هر کجا با آنها مواجه شود و همین عامل باعث میل و رغبت استفاده از تبلیغات محیطی حتی بیش از تبلیغات فضای مجازی شده است.

گرایش به تبلیغات محیطی در عصر حاضر به اندازه ای است که امروزه نمای مسلط شهرهای مدرن را تشکیل می دهند.

جشنواره های تئاتری و تبلیغات محیطی

در کنار شرکت ها و موسسات تجاری که با علم به نقش و تاثیر تبلیغات بر نگرش و رفتار مردم، به عنوان اصلی ترین مشتریان تبلیغات محیطی محسوب می شود، متولیان ارائه خدمات عمومی نیز همواره نیم نگاهی به این کانال ارتباطی داشته و تلاش کرده اند به عناوین مختلف از این ابزار در مسیر اطلاع رسانی سریع و صحیح و نیز فرهنگسازی بهره بگیرند.

وحید لک که سال هاست در کسوت مدیریت روابط عمومی، تبلیغات و تشریفات جشنواره فجر فعالیت دارد، در خصوص نقش تبلیغات محیطی بر جلب حداکثری مخاطب می گوید: توجه به تبلیغات محیطی برای هنری همچون تئاتر که مهمترین وظیفه اش آموزش و فرهنگسازی است بی شک یک الزام است و مسئولان اگر می خواهند تئاتر را در سبد خانواده قرار دهند نباید به راحتی از کنار آن بگذرند.

وی ادامه می‌دهد: فضای تبلیغاتی بیش از یک دهه است که در جشنواره های هنری جدی شده و بخش مهمی به خود اختصاص می دهد. حتی در برخی دوره ها، دبیران مسئولیت های حوزه تبلیغات را پررنگ کردند تا مردم کشور و حتی جهان اتفاقاتی که در این جشنواره های ملی و بین المللی رخ می دهد قرار گیرند.

لک با اشاره به اینکه در گذشته عمده بسترهای ارتباطی و تبلیغاتی در اختیار ارگان ها و سازمان‌های دولتی است و بخش کوچکی از آن در اختیار بخش خصوصی بود، می افزاید: این بسترها عمدتا در اختیار سازمان‌هایی همچون زیباسازی شهر تهران، فرهنگی و هنری شهرداری تهران، بنیاد حفظ آثار، اداره کل تبلیغات وزارت ارشاد و شهرداری مناطق بود. هرچند با گذر زمان ظرفیت بخش خصوصی در تبلیغات افزایش یافت. این شرکت ها با انعقاد قرارداد با سازمان ها و ارگان‌هایی که پرتابل‌های شهری را در اختیار داشتند، این فضاها را اجاره می‌کردند و این فضاها را به بخش‌های تجاری اجاره می‌دادند.همین عامل به مرور بر تبلیغات حوزه فرهنگ و هنر تاثیر گذاشت.

بودجه‌های اندک، هزینه های گزاف

براساس اطلاعاتی که وحید لک از عملکرد تیم تبلیغاتی جشنواره بین المللی فجر ارائه کرد، پوشش بنری در تمام ایستگاههای ورودی مترو و 10 ایستگاه اطراف سالن های نمایشی، پخش تیزر در تمامی ایستگاههای مترو، نصب پوستر در تمامی ایستگاههای مترو، نصب پوستر و جدول جشنواره در  500 اتوبوس خطوط بی آر تی، تبلیغات در 50 سازه عرشه پل، بیلبورد و پرتابل، پوشش تبلیغاتی در محل اقامت هنرمندان استانی، چاپ بنر و پوستر و نصب در کنار سالن های نمایشی تهران و راه اندازی کانترهای پذیرایی با حمایت برخی شرکت های خصوصی در سالن های نمایشی گستره تبلیغاتی است که جشنواره سی و نهم فجر در تهران -در استان ها نیز همزمان با برگزاری جشنواره ها چنین گستره تبلیغات بسته به توان استان وجود دارد- به خود اختصاص داد.

این اقدامات در حالی انجام گرفت که بر طبق لایحه بودجه سال ۱۳۹۹ سهم حمایت و گسترش هنرهای نمایشی از بودجه پیشنهادی دولت برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رقمی در حدود ۸۴ میلیارد تومان بود که سهم اندکی در حدود ۱۰ میلیارد تومان  به حمایت از برگزاری جشنواره‌ها و همایش‌ها اختصاص می یافت و  هزینه تبلیغات هر بیلبورد شهری در تهران به طور میانگین از 55 تا 220 میلیون، هر استرابورد 95 میلیون، هر متر مربع تابلوهای بنری داخل مترو بین 900 تا 2میلیون و 300 هزار تومان و ... است.

به عبارتی برای ارائه یک پوشش تبلیغاتی صحیح و قابل دفاع در سطح شهر برای جشنواره بزرگی همچون تئاتر فجر، به اندازه کل بودجه اختصاصی جشنواره های تئاتر بودجه لازم است. با این وجود تیم تبلیغاتی جشنواره فجر با کمترین هزینه توانست فعالیت گسترده ای در اطلاع رسانی محیطی جشنواره داشته باشند.

ارتباطات مستمر رمز موفقیت در تبلیغات

بی شک با بودجه اندکی که به منظور حمایت و گسترش تئاتر به مرکز هنرهای نمایشی اختصاص می یابد، احتمال انعقاد قرارداد با شرکت های تبلیغاتی به منظور اطلاع رسانی و پوشش تبلیغاتی آثار نمایش، همایش و جشنواره ها بسیار اندکی و غیرملموس است. و از همین جاست که بحث ارتباطات و چانه زنی مطرح می شود. موضوعی که تبحر، تلاش و تخصص وحید لک و مشاورانش را بیش از پیش نشان می دهد.

لک در این خصوص می گوید: واقعا تئاتر ایران بضاعت اجاره حتی یک بیلبورد شهری در سال را هم ندارد و ما برای اجرای ماموریت خود نیازمند ارتباطات مستمر با سازمان‌ها و ارگان های مرتبط با این حوزه هستیم؛ هرچند در سالهای اخیر با ورود بخش خصوص به این عرصه، با مشکلات زیادی روبروییم.

وی با اشاره به اینکه دبیر جشنواره حدودا 4-5 قبل از آغاز، انتخاب و همین مسئله بر روند همه امور، بلاخص تبلیغات تاثیر منفی دارد، گفت: کمبود اعتبار را می توان با یک برنامه ریزی درست، منطقی و قابل دفاع جبران کرد در صورتی که زمان لازم را برای اجرای برنامه ها داشته باشیم. ما به توان خود اعتقاد داریم و می دانیم می توانیم در کمبودها، نتایج قابل قبول کسب کنیم در صورتیکه زمان لازم را به ما بدهند و در ارتباط مستمر با شرکت‌های تبلیغاتی باشیم.

نقش ویژه سازمان ها در تبلیغات جشنواره های تئاتری

وحید لک می‌گوید:تبلیغات جشنواره‌های تئاتر همواره پیشگام تبلیغات جشنواره های دیگر بوده و حتی در کنار تبلیغات توانسته فضای برخی ایستگاهها را محلی برای اجرای نمایش های خیابانی و دگرگونه های اجرایی نماید. او این تعامل را مرهون همکاری بی شائبه اتوبوسرانی، مترو،  شهرداری منطقه 11، اداره کل تبلیغات و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خبرگزاری ها، روزنامه ها و مجلات و رادیو می داند.

او معتقد است: تئاتر یکی از راه‌های مهم فرهنگسازی است. بر همه سازمان ها لازم است که به یاری ما بیایند و در اینگونه رویدادها ما را کمک کنند. خیلی از سازمان ها مثل شهرداری منطقه 11 این وظیفه را می شناسند و با تمام امکانات به یاری ما می آیند و برخی همانند شهرداری که در تمام دنیا بخشی از خانواده تئاتر محسوب می شود، اهمیتی نمی‌دهد و همواره ما را با این علامت سوال مواجه می کند که چرا شهرداری تهران برای تبلیغات هزینه می‌گیرد؟

تبلیغات هزینه نیست، سرمایه است

بر هیچ کس پوشیده نیست که یکی از اصلی ترین راه‌های جلب نظر مخاطب تبلیغات محیطی است.بمبارات تبلیغات به جامعه جهت فکری و رفتاری می‌دهد. او را در مسیر خواسته‌ها هدایت می‌کند و آنچه را که می خواهیم را به دغدغه ای برای او بدل می سازد.

تئاتر که مهمترین وظیفه‌اش آموزش و فرهنگسازی است بی شک برای ارتقا نیازمند توجه به این بخش است. موضوعی که هرچند وحید لک و همکارانش به خوبی بر آن فائق آمده اند و نمره خوبی از آن کسب کرده اند اما نیاز به حمایت بیشتر دارد و مسئولان اگر می خواهند تئاتر را در سبد خانواده قرار دهند نباید به راحتی از کنار آن بگذرند.