نگاهی به تاثیرات استقلال انجمن‌های صنفی
تلاش برای تغییر مدیریت سنتی در خانه تئاتر
همراه با بررسی سوابق اعضای هیئت مدیره تمام ادوار
ایران تئاتر: مجید گیاهچی در متنی که در اختیار ایران تئاتر قرارداده به ضرورت تغیر نگاه هنرمندان در انتخابات پیش روی این مجمع اصناف پرداخته است. او همچنین در این رهگذر سابقه حضور افراد در هیات مدیره ادوار مختلف خانه تئاتر را بررسی کرده است. ایران تئاتر همچنین آمادگی دارد نظرات موافق و مخالف طرفین این موضوع را منتشر کند .
گیاهچی در این متن آورده است: در جوامعی که میزان نارضایتی از وضعیت‌های موجود زیاد است و به شکل متعارف این وضعیت‌ها وابسته به عوامل داخلی و خارجی در هر موضوع یا مجموعه فعالیتی است، عموماً توقعات و انتظارات از قدرت و نحوه عملکرد درون‌مجموعه‌ای و داخلی، بیش‌تر و فراوان‌تر میشود؛ که خود این قدرت ناشی از وحدت و پشتیبانی حداکثری و فعالانه اعضای هر مجموعه از آن است.
بر همین قیاس و در بررسی تئاتر، این هنر و جامعه هنرمندان وابسته به آن، درگیر وضعیتی هستند که متأثر از نقش‌آفرینی خود این جامعه به شکلی بدیهی از یک‌سو و البته و بیش از آن، تأثیر عواملی خارج از این جامعه است.
اما از آنجا که تغییر یا تأثیرگذاری بر عوامل خارجی که اتفاقاً نقشی اساسی و بزرگ‌تر در شکل‌گیری وضعیت امروز تئاتر ایران دارند، چندان آسان نیست و شاید در بخش‌هایی از اساس ناممکن است، میزان توقع از عملکرد درون‌مجموعه‌ای که عموماً توسط نهادهای صنفی و مدنی و در کشورما توسط خانه تئاتر نمایندگی میشود، بیش‌تر است.
چراکه هم در مواجهه با موانعی کم‌تر و سهل‌الوصول‌تر، امکان کارآمدی بیش‌تری دارد و هم تنها و منحصراً در صورت کارآمدی مناسب آن است که امکان تأثیرگذاری مناسب‌تر بر آن پوسته و بدنه‌ی سخت عوامل خارجی فراهم میشود و فی‌الواقع راه و طریق دیگری برای احتمال تأثیرگذاری بر آنان نیست.
خانه تئاتر پس از ۲۲ سال فعالیت، هنوز نتوانسته است عملکردی مورد رضایت جامعه تئاتر ایران داشته باشد، حتی خود مسئولان و دست‌اندرکاران خانه تئاتر و چهره‌های باسابقه صنفی از عملکرد این نهاد ابراز رضایت نمی‌کنند و مداوماً در جست‌وجوی آسیب‌شناسی و رفع موانعی هستند که مانع از عملکرد مطلوب‌تر آن شده است.
آخرین این تلاش‌ها کمپینی با عنوان «کارزار جامعه تئاتر» است که به ابتکار انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و با هدف تغییر در وضعیت مدیریت سنتی و تاکنون بلاتغییر خانه تئاتر، حذف اشخاص حقیقی از مدیریت خانه و جایگزینی آنان با شخصیت‌های حقوقی و ایجاد امکان و فرصتی برابر برای تمامی انجمن‌های هفده‌گانه تئاتری در اعمال مدیریت بر این خانه (که با توجه به تشکیل انجمن‌های صنفی مستقل تئاتری، کاملاً اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد)، راه‌اندازی شد؛ و تاکنون، از حمایت گروه قابل‌توجهی از هنرمندان تئاتر، از جمله شش عضو از ده عضو آخرین هیئت‌مدیره خانه تئاتر، آخرین مدیرعامل و یکی از دو بازرس فعلی این خانه نیز برخوردار گشت (لازم به ذکر است سیاست این کمپین تمرکز بر اعضای خانه تئاتر و فعالیت در گروه‌های مجازی صنفی بوده و تاکنون از دعوتی عام و انعکاس رسانه‌ای گسترده، پرهیز کرده است).
در برابر شکل‌گیری این پویش اما تلاش شد این‌طور وانمود شود که انجمن صنفی کارگردانان تئاتر، با احساس تافته جدا بافته بودن و خودبرتربینی، در تلاش است تا نقش لیدر را بر عهده داشته باشد و دیگر انجمن‌های صنفی را فریب بدهد.
حتی در کمال حیرت این‌طور عنوان شد که این انجمن به دنبال خواسته‌ای انحصارطلبانه است و تلاش شد موضوع به برخوردها و اختلافات شخصی و خصوصی و نه کلان و بنیادین، یا حتی در میان بودن حسادت، تقلیل داده شود.
تا آنجا که رئیس هیئت‌مدیره خانه تئاتر، در جایی موضوع و هدف اصلی کارزار را «انحصارطلبی» و در جایی دیگر «دعوت به آشوب و هجمه» و کلاً متأثر از «حسادت» اعلام کرد!
هر چند امید است که ابراز چنین مطلبی ناشی از ارائه اطلاعات نادرست به ایشان باشد، اما درعین‌حال این حد از خلاف واقع نشان دادن حقیقت و اطلاق همان چه که قصد و هدف اصلی این کارزار مقابله با آن است به خود آن، بیش‌ازاندازه غریب و حتی باورنکردنی است و کمابیش استمرار همان روش و نحوه‌ی اعمال مدیریتی است که جدا از تمام کناره‌گیری‌های پرتعداد و تأسف‌بار این دو دهه، از ده عضو آخرین هیئت‌مدیره، برای هفت نفرشان (بهزاد فراهانی، اصغر همت، دکتر مسعود دلخواه، محمد امیریاراحمدی، نادر برهانی‌مرند، کوروش نریمانی و محمودرضا رحیمی) و همچنین آخرین مدیرعامل خانه، چاره‌ای جز کناره‌گیری و استعفا باقی نگذاشته است.
تاکنون تعداد قابل‌توجهی از افراد و انجمن‌ها از این پویش همچنان فعال، حمایت کرده‌اند؛ نمایندگان برخی انجمن‌های صنفی به دلیل پرهیز از مواجهات متأسفانه پرتنش از سوی مدیریت خانه تئاتر، در عین تأیید اهداف کارزار، ترجیح داده‌اند سکوت پیشه کرده و یا اهداف کارزار را با به‌کارگیری ادبیاتی متفاوت از بیانیه‌ی کارزار و آن‌چنان‌که اظهار نموده‌اند مسالمت‌آمیزانه‌تر مطرح کنند؛ و اما متأسفانه نمایندگان معدودی انجمن‌ها هم، با انگیزه‌هایی غیرقابل‌فهم، با استمرار وضعیت سنتی مدیریت در خانه تئاتر، علی‌رغم مشهود بودن نتایج نامناسبش، موافقت و از آن حمایت می‌کنند که مشخص نیست در این موضع‌گیری تا چه میزان از حمایت اعضای انجمن‌های خود، برخوردار هستند و چگونه می‌توانند انجمن‌های صنفی مستقل خود را متقاعد به پیروی از هیئت‌مدیره‌ای بکنند که هیچ نقش تعیین‌کننده و ویژه‌ای برای انجمن‌ها قائل نیست.
درحالی‌که اساس کمپین جامعه تئاتر، قائل شدن نقشِ مطلقاً برابرِ تمامی انجمن‌های صنفی، برای اعمال مدیریت کلان بر خانه‌ای است که جز با گردهمایی و حضور آنان معنایی ندارد (موضوعی که مدت‌هاست کمابیش در دیگر تشکیلات مشابه، چون خانه سینما یا خانه‌ی موسیقی، جدا از نتایج حاصل از عملکرد این مجموعه‌ها که ارتباطی با چنین رویکردی ندارد، به اجرا درآمده است) و چنین خواسته‌ای که در آن هرگز نقش و سهم بیش‌تری برای انجمن صنفی کارگردانان تئاتر مطالبه و پیش‌بینی نشده، هرگز نمی‌تواند انحصارطلبانه ارزیابی، وانمود یا غالب شود.
برعکس این بی‌توجهی به خواست کمپین است که با تمایل به انحصارطلبی، موجب افتراق بوده، بر احتمال جدایی انجمن‌ها از خانه می‌افزاید، درحالی‌که هدف اصلی کارزار وحدت و تقویت خانه تئاتر است.
نگاهی به کمیت اعضای انجمن‌ها در حال حاضر و ترکیب هیئت‌مدیره‌های خانه تئاتر، از ابتدا تاکنون، شاید بتواند با صراحت و قاطعیت اعداد و ارقام، هر غفلتی را کنار زده، هر خفته یا خود را به‌خواب‌زده‌ای را، بیدار کند.
تعداد اعضای انجمن‌های هفده‌گانه خانه تئاتر:
تعداد کاملاً دقیق اعضای انجمن‌های صنفی-تئاتری معلوم نیست، اما مشخص است حداکثر اعضای این انجمن‌ها در سال ۱۴۰۰، از مجموع اعضای ۳۱۹۷ نفره خانه تئاتر، به ترتیب زیر است (هر شخص یا مرکز مطلعی می‌تواند ارقام اصلاحی احتمالی را تذکر بدهد):
۱. انجمن صنفی بازیگران تئاتر (۹۸۲ نفر/ ۳۰.۷۱ درصد) - ۲.انجمن صنفی کارگردانان تئاتر (۳۳۶ نفر/ ۱۰.۵۰ درصد) - ۳. انجمن صنفی نمایش‌نامه‌نویسان و مترجمان تئاتر (۲۷۸ نفر/ ۸.۶۹ درصد) - ۴. انجمن صنفی تئاتر کودک و نوجوان (۲۷۲ نفر/ ۸.۵۰ درصد) - ۵. انجمن صنفی نمایشگران عروسکی (۲۱۷ نفر/ ۶.۷۸ درصد) - ۶. انجمن صنفی نمایشگران خیابانی (۱۵۹ نفر/ ۴.۹۷ درصد) - ۷. انجمن کارکنان فنی هنری تئاتر (۱۳۲ نفر/ ۴.۱۲ درصد) - ۸. انجمن صنفی دستیاران کارگردان و برنامه‌ریزان تئاتر (۱۲۲ نفر/ ۳.۸۱ درصد) - ۹. انجمن طراحان صحنه و لباس تئاتر (۱۱۰ نفر/ ۳.۴۴ درصد) - ۱۰. انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهش‌گران تئاتر (۱۰۱ نفر/ ۳.۱۵ درصد) - ۱۱. انجمن صنفی عکاسان تئاتر (۹۰ نفر/ ۲.۸۱ درصد) - ۱۲. انجمن صنفی موسیقی تئاتر (۸۹ نفر/ ۲.۷۸ درصد) - ۱۳. انجمن گریم و ماسک تئاتر (۸۷ نفر/ ۲.۷۲ درصد) - ۱۴. انجمن صنفی نمایشگران حرکت (۷۳ نفر/ ۲.۲۸ درصد) - ۱۵. انجمن مدرسان تئاتر (۵۷ نفر/ ۱.۷۸ درصد) - ۱۶. انجمن روابط عمومی و تبلیغات تئاتر (۵۶ نفر/ ۱.۷۵ درصد) - ۱۷. انجمن طراحان پوستر تئاتر (۳۶ نفر/ ۱.۱۲ درصد).
حال اگر به آخرین انتخابات برگزارشده در ۱۲ خرداد ۱۳۹۷ که از پراستقبال‌ترین انتخابات برگزارشده در خانه تئاتر بود، توجه کنیم، نخستین شخص منتخب (نادر برهانی‌مرند)، با ۵۵۶ رأی (که ۵۲.۷ درصد از آرای حاضران و ۳۳.۷ درصد از کل آرای ممکن (۱۶۴۸ رأی) در آن انتخابات بود) و آخرین شخص منتخب برای هیئت‌مدیره، با ۳۵۲ رأی (که ۳۳.۳ درصد از آرای حاضران و ۲۱.۳ درصد از کل آرای ممکن بود)، به هیئت‌مدیره راه یافتند.
تحلیل کمّی یازده انتخابات برگزارشده در خانه تئاتر:
حالا نگاهی بیندازیم به یازده انتخابات برگزارشده و یازده هیئت‌مدیره منتخب پیشین و تخصص‌هایشان (با این یادآوری که بسیاری از این اشخاص در چند رشته و عموماً بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی فعالیت دارند، اما تخصص آن دسته اشخاص، بر مبنای فعالیت صنفی در اولویتشان در هر یک از انجمن‌های خانه تئاتر، تعیین شده است):
تاکنون تنها ۳۸ نفر در مجموع ۱۰۷ انتخاب ممکن، توانسته‌اند به هیئت‌مدیره راه یابند.
از این ۱۰۷ انتخاب:
۱. بازیگران: ۶۹ انتخاب (۶۴.۴۸ درصد)
۲. کارگردانان: ۲۴ انتخاب (۲۲.۴۲ درصد)
۳. نمایش‌نامه‌نویسان: ۱۱ انتخاب (۱۰.۲۸ درصد)
۴. مجموع چهارده انجمن دیگر: ۳ انتخاب (۲.۸۰ درصد) را حائز شده‌اند.
نتیجه‌گیری:
همان‌گونه که مشاهده میشود:
۱. از میان انجمن‌های هفده‌گانه، امکان و احتمال انتخاب اعضای ۱۴ انجمن صنفی، (به‌جز بازیگران، کارگردانان و نمایش‌نامه‌نویسان)، در شکل سنتی و فعلی برگزاری مجمع عمومی، فوق‌العاده اندک و تقریباً نزدیک به صفر است.
۲. متأسفانه برای تغییر چنین معادله‌ای، حتی ائتلاف احتمالی چند انجمن هم کارساز نیست، مگر در شکلی بعید، همه انجمن‌ها با هم متحد و هم‌صدا باشند، یا حداقل از کاندیداهایی که تغییر در این شرایط رقابتی نابرابر را وعده و تضمین می‌کنند، حمایت کنند (ناگفته نماند که گروه قابل‌توجهی از اعضای انجمن بازیگران هم از تغییر شرایط در این خانه حمایت می‌کنند).
۳. پس از انجمن بازیگران، انجمن کارگردانان از بیش‌ترین سهم و احتمال رأی‌آوری در بین انجمن‌ها برخوردار است و برای ۱۴ انجمن صنفی، تقریباً کوچک‌ترین شانسی برای ورود به هیئت‌مدیره وجود ندارد.
بنابراین اولاً به نتیجه رسیدن آنچه در کمپین مطرح شده، به همان میزان و یا شاید حتی بیش از آن‌که اولویت انجمن کارگردانان باشد، علی‌القاعده باید اولویت دیگر انجمن‌ها باشد و ثانیاً بر مبنای جمیع دلایل، تلاش انجمن کارگردانان و دیگر حمایت‌کنندگان از این کارزار، نه‌تنها مطلقاً انحصارطلبانه نیست که توأم با نگاهی جامع‌نگر و عدالت‌محور به‌منظور اعاده‌ی حقوق اکثریت انجمن‌ها و حفظ آن‌ها در مجموعه خانه تئاتر است.
درحالی‌که بر مبنای روش سنتی و فعلی اداره این خانه، تاکنون عملاً و بیش‌تر تنها به‌عنوان زینت‌المجالس با نگاهی ابزاری و کمّی (برای بالا بردن وجاهت هیئت‌مدیره مرکزی)، به آنان توجه شده؛ از بدیهی‌ترین حقوق و امتیازات خود در اِعمال مدیریت بر خانه‌شان محروم مانده و دور نگه داشته شده‌اند و درعین‌حال خانه تئاتر از چنین بضاعت و توان پیش‌برنده‌ای محروم شده است.
۴. از سویی دیگر تعریف مجمع عمومی به شکل فعلی که ادعا میشود مهم‌ترین رکن خانه تئاتر است و حقیقتاً هم باید چنین باشد، عملاً مجمع عمومی را از حیز انتفاع ساقط کرده و با دشواری برگزاری آن از یک‌سو و عدم امکان اداره و مدیریت بر جلسه به‌منظور اثربخشی لازم از سویی دیگر، امکان مطالبه‌گری، طرح پرسش و نظارت و دیگر دخالت‌های لازم بر فعالیت هیئت‌مدیره و نحوه‌ی مدیریت بر خانه را عملاً از بین برده است؛ و در برابر آن برای هیئت‌مدیره‌ها و دیگر ارکان خانه، اختیاراتی بسیط، بدون نگرانی از احساس وجود نظارت، یا الزامی به شفافیت و پاسخ‌گویی ایجاد نموده است.
۵. گذشته از همه‌ی این‌ها تشکیل انجمن‌های صنفی تئاتری که وابستگی گذشته را به خانه تئاتر نداشته، دارای شأن و اعتبار حقوقی مستقل هستند و مطابق قانون الزامی برای تبعیت از هیچ مرجع بالادستی‌ای ندارند، مگر آن‌که خودشان با پیش‌بینی‌ها و توافقات لازم چنین تصمیمی اتخاذ کنند، عملاً امکان اداره‌ی خانه تئاتر به شکل سنتی و گذشته را ناممکن می‌سازد و اصولاً هیچ راه و طریقی جز جلب تفاهم آنان برای گردهمایی در یک مجموعه با نام خانه تئاتر نیست.
بنابراین مخالفت با آنچه پویش جامعه تئاتر خواهان آن است، از اساس راه به جایی نخواهد برد و تنها قادر خواهد بود در تحقق آنچه گریزناپذیر است، وقفه و تعللی ایجاد نماید که به نفع تئاتر، جامعه تئاتر و خانه تئاتر نیست.
ضمایم:
تعداد دفعات انتخاب اشخاص در هیئت‌مدیره مرکزی تاکنون:
۱. خسرو احمدی (بازیگران) سه بار/ ۲. محمد امیریاراحمدی (نمایش‌نامه‌نویسان) دو بار/ ۳. عزت‌الله انتظامی (بازیگران) هفت بار/ ۴. نادر برهانی‌مرند (نمایش‌نامه‌نویسان) یک بار/ ۵. محمد بهرامی (روابط عمومی و تبلیغات) دو بار/ ۶. علی بی‌غم (بازیگران) یک بار/ ۷. الهام پاوه‌نژاد (بازیگران) یک بار/ ۸. آتیلا پسیانی (بازیگران) سه بار/ ۹. حمید پورآذری (کارگردانان) یک بار/ ۱۰. رؤیا تیموریان (بازیگران) دو بار/ ۱۱. هما جدیکار (نمایشگران عروسکی) یک بار/ ۱۲. محمد چرمشیر (نمایش‌نامه‌نویسان) یک بار/ ۱۳. خسرو حکیم‌رابط (نمایش‌نامه‌نویسان) یک بار/ ۱۴. محمدرضا خاکی (کارگردانان) دو بار/ ۱۵. علی‌اصغر دشتی (کارگردانان) یک بار/ ۱۶. مسعود دلخواه (کارگردانان) یک بار/ ۱۷. ایرج راد (بازیگران) یازده بار/ ۱۸. محمودرضا رحیمی (کارگردانان) یک بار/ ۱۹. محمد ساربان (بازیگران) سه بار/ ۲۰. سهراب سلیمی (کارگردانان) دو بار/ ۲۱. حمید سمندریان (کارگردانان) یک بار/ ۲۲. قطب‌الدین صادقی (کارگردانان) سه بار/ ۲۳. محمود عزیزی (کارگردانان) دو بار/ ۲۴. بهروز غریب‌پور (کارگردانان) چهار بار/ ۲۵. بهزاد فراهانی (بازیگران) ده بار/ ۲۶. داوود فتحعلی‌بیگی (بازیگران) دو بار/ ۲۷. مریم کاظمی (بازیگران) سه بار/ ۲۸. حسین کیانی (کارگردانان) دو بار/ ۲۹. کیومرث مرادی (کارگردانان) سه بار/ ۳۰. حمید مظفری (بازیگران) چهار بار/ ۳۱. علی‌رضا نادری (نمایش‌نامه‌نویسان) یک بار/ ۳۲. کوروش نریمانی (کارگردانان) یک بار/ ۳۳. حمیدرضا نعیمی (نمایش‌نامه‌نویسان) دو بار/ ۳۴. هرمز هدایت (بازیگران) یک بار/ ۳۵. کاظم هژیرآزاد (بازیگران) هفت بار/ ۳۶. اصغر همت (بازیگران) هشت بار/ ۳۷. هوشمند هنرکار (بازیگران) سه بار/ ۳۸. محمد یعقوبی (نمایش‌نامه‌نویسان) سه بار.
(البته تعدادی از این اسامی تنها در همان انتخابات و یا انتخاب‌های بسیار معدودی کاندیدا شده‌اند).
اسامی هیئت‌مدیره‌های خانه تئاتر
- هیئت‌مدیره موقت - انتخابات ۱۳۷۷/۱۲/۱۰ با حضور بیش از ۲۵۰ نفر، با ۱۸ کاندیدا (۱۳۷۷ تا ۱۳۷۸):
ایرج راد (بازیگران)، محمدرضا خاکی (کارگردانان)، محمود عزیزی (کارگردانان)، اصغر همت (بازیگران)، آتیلا پسیانی (بازیگران)/ بهروز غریب‌پور (کارگردانان)، داود فتحعلی‌بیگی (بازیگران).
- اولین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۷۸/۰۸/۲۹ با حضور ۳۴۵ نفر، با ۲۵ کاندیدا (۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰):
ایرج راد (بازیگران)، آتیلا پسیانی (بازیگران)، اصغر همت (بازیگران)، محمد چرمشیر (نمایش‌نامه‌نویسان)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، بهروز غریب‌پور (کارگردانان)، محمود عزیزی (کارگردانان)/ رؤیا تیموریان (بازیگران)، داود فتحعلی‌بیگی (بازیگران)، محمدرضا خاکی (کارگردانان).
- دومین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۸۰/۱۰/۱۵ (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳):
ایرج راد (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، کیومرث مرادی (کارگردانان)، بهروز غریب‌پور (کارگردانان)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، محمد یعقوبی (کارگردانان)، خسرو حکیم‌رابط (نمایش‌نامه‌نویسان)/ اصغر همت (بازیگران)، هما جدیکار (نمایشگران عروسکی)، هرمز هدایت (بازیگران).
- سومین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۸۳/۰۱/۲۹ با حضور ۲۷۹ نفر (۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴):
عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، بهروز غریب‌پور (کارگردانان)، حمید سمندریان (کارگردانان)، ایرج راد (بازیگران)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، اصغر همت (بازیگران)/ حمید مظفری (بازیگران)، محمد ساربان (بازیگران)، کیومرث مرادی (کارگردانان).
- چهارمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۸۴/۱۲/۲۰ با حضور ۳۹۶ نفر (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷):
عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، ایرج راد (بازیگران)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، اصغر همت (بازیگران)، حمید مظفری (بازیگران)، قطب‌الدین صادقی (کارگردانان)/ کیومرث مرادی (کارگردانان)، محمد ساربان (بازیگران)، الهام پاوه‌نژاد (بازیگران).
- پنجمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۸۷/۰۱/۲۴ با حضور ۶۷۱ نفر، با ۲۲ کاندیدا (۱۳۸۷ تا ۱۳۸۸):
عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، ایرج راد (بازیگران)، خسرو احمدی (بازیگران)، علی بی‌غم (بازیگران)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، حمید مظفری (بازیگران)، اصغر همت (بازیگران)/ هوشمند هنرکار (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، سهراب سلیمی (کارگردانان).
- ششمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۸۸/۱۲/۲۲ با حضور ۷۱۰ نفر (۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱):
عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، ایرج راد (بازیگران)، محمد یعقوبی (نمایش‌نامه‌نویسان)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، حسین کیانی (کارگردانان)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، آتیلا پسیانی (بازیگران)/ هوشمند هنرکار (بازیگران)، خسرو احمدی (بازیگران)، محمد امیریاراحمدی (نمایش‌نامه‌نویسان).
- هفتمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۹۱/۰۲/۰۹ (۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳):
عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، ایرج راد (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، خسرو احمدی (بازیگران)، رؤیا تیموریان (بازیگران)، مریم کاظمی (بازیگران)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)/ محمد یعقوبی (نمایش‌نامه‌نویسان)، قطب‌الدین صادقی (کارگردانان)، هوشمند هنرکار (بازیگران).
- هشتمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۹۳/۰۱/۳۱ با حضور ۱۰۵۷ نفر (۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵):
ایرج راد (بازیگران)، عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، علی‌رضا نادری (نمایش‌نامه‌نویسان)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، قطب‌الدین صادقی (کارگردانان)، حمید پورآذری (کارگردانان)، حسین کیانی (کارگردانان)/ محمد بهرامی (روابط عمومی و تبلیغات)، علی‌اصغر دشتی (کارگردانان)، محمد ساربان (بازیگران).
- نهمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۹۵/۰۱/۲۸ (۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷):
ایرج راد (بازیگران)، اصغر همت (بازیگران)، عزت‌الله انتظامی (بازیگران)، بهزاد فراهانی (بازیگران)، مریم کاظمی (بازیگران)، کاظم هژیرآزاد (بازیگران)، حمیدرضا نعیمی (نمایش‌نامه‌نویسان)/ سهراب سلیمی (کارگردانان)، محمد بهرامی (روابط عمومی و تبلیغات)، حمید مظفری (بازیگران).
- دهمین هیئت‌مدیره - انتخابات ۱۳۹۷/۰۳/۱۲ با حضور ۱۱۲۴ نفر، با ۳۰ کاندیدا (۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰):
نادر برهانی‌مرند (نمایش‌نامه‌نویسان)، ایرج راد (بازیگران)، حمیدرضا نعیمی (نمایش‌نامه‌نویسان)، کوروش نریمانی (کارگردانان)، اصغر همت (بازیگران)، محمودرضا رحیمی (کارگردانان)، بهزاد فراهانی (بازیگران)/ مسعود دلخواه (کارگردانان)، مریم کاظمی (بازیگران)، محمد امیریاراحمدی (نمایش‌نامه‌نویسان).
