مهدی سیم‌ریز، نویسنده و کارگردان تئاتر مشهد
جشنواره تئاتر استانی بهترین انگیزه برای تولید نمایش است
مهدی سیم‌ریز، نویسنده و کارگردان تئاتر مشهد بر این باور است که جشنواره‌های تئاتر استان‌ها، مسیر ورود به جشنواره بین‌المللی فجر است و تئاتر استان‌ها را با افزایش راندمان مواجه می‌کند و آثاری که به فجر راه پیدا می‌کنند، از نظر کیفی همواره آثار خوبی بوده‌اند.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در خراسان رضوی، مهدی سیم‌ریز جشنواره تئاتر این استان را عرصه رقابت تنگاتنگ تولیدکنندگان آثار نمایشی دانست و گفت: «این جشنواره در سال‌های گذشته نوسانات زیادی داشت. در این جشنواره از حیث محتوا گاهی با مجموعه‌ای از نمایش‌های غنی مواجه بودیم که برای داوران انتخاب اثر برتر را بسیار سخت می‌کرد و گاهی سطح کیفی جشنواره در سطح محتوا رضایت‌بخش نبود و به‌تبع آن، سال ِ خوبی را پشت سر نمی‌گذاشتیم چراکه آثار قابل دفاع نبودند.»
داور بخش پژوهش جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی با اشاره به بعد دیگر اهمیت جشنواره تئاتر استان گفت: «نکته مهم دیگر در خصوص این رویداد، معرفی آثار برگزیده این جشنواره، به جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است و باید آثاری از استان به جشنواره فجر راه پیدا کنند که به‌عنوان نماینده استان ما در شأن خراسان رضوی به‌عنوان قطب دوم تئاتر کشور باشند. به همین دلیل این دو فاکتور مهم باید از هر دو حیث مدنظر برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان باشند.»
نویسنده تئاتر «آش آشتی‌کنان» با تشریح نقاط ضعف جشنواره تئاتر فجر استان گفت: «در جشنواره تئاتر خراسان رضوی، ما همواره در حوزه محتوا ضعف داشته‌ایم. یک متن خوب نصف راهِ تولید را رفته است اما سال‌هاست که ما در حوزه رسیدن به متون خوب مشکل داریم. در سال‌های اخیر آثار بسیاری در حوزه‌های اجتماعی، دفاع مقدس و... تولید شدند و مربوط به معضلات اجتماعی هم بودند که متأسفانه متهم به سیاه‌نمایی شدند، درصورتی‌که نیت نویسنده بررسی معضلات اجتماعی بوده است؛ بنابراین خیلی از این آثار خوب کنار گذاشته شده و دیده نشدند که این مسئله به دلیل فقر محتوای ما بوده است.»
این نویسنده و کارگردان تئاتر با اشاره به یکی دیگر از نقاط ضعف جشنواره تئاتر استان، توضیح داد: «محدودیت‌های مالی هم از دیگر نقاط ضعف ماست، جشنواره تئاتر استان هیچ‌گاه نتوانست از تولیدکننده حمایت مالی مطلوبی داشته باشد. اگر یک اثر به مرحله بعد، یعنی جشنواره فجر راه پیدا کند، این حمایت مالی قابل دفاع است اما در مرحله استانی مبالغی که به گروه‌ها داده می‌شود، بسیار کم است ضمن آنکه با این حجم تولید اثر در استان خراسان رضوی، فقط دو اثر می‌توانند به فجر راه پیدا کنند.»
او افزود: «یک نمایش ساده در یکی از شهرستان‌ها حداقل چهل میلیون تومان اعتبار نیاز دارد، اما ورودی جشنواره تنها سه یا چهار میلیون تومان است و هزینه تولید یک اثر با ورودی اعطاشده توسط جشنواره همخوان نیست بنابراین گروه به خاطر محدودیت مالی نمی‌تواند تولید باکیفیتی داشته باشد.»
مهدی سیم‌ریز در خصوص نقاط قوت جشنواره تأکید کرد: «خود جشنواره بهترین انگیزه برای تولید است. اینکه جشنواره تئاتر استان، مسیر ورود به جشنواره بین‌المللی فجر است، تئاتر استان را با افزایش راندمان مواجه می‌کند و آثاری که از این جشنواره به فجر راه پیدا می‌کنند از نظر کیفی همواره آثار بسیار خوبی بوده‌اند.»
او ادامه داد: «دیگر نقطه قوت جشنواره تئاتر استان این است که در تئاتر استان خراسان رضوی، همه هنرمندان به جشنواره اعتقاد دارند و آثارشان را برای جشنواره تولید می‌کنند و اجرای عموم، هدف دومشان است. در تهران با آثار نمایشی بسیاری مواجه هستیم که باکیفیت خوب هم تولید می‌شوند اما تولیدکننده‌ی اثر، نمایش‌اش را به فجر نمی‌فرستد، اما در خراسان رضوی فراخوان‌های جشنواره، همواره انگیزه جدی برای تولید آثار بوده‌اند و جشنواره بین‌المللی فجر یک محرک جدی برای افزایش راندمان آثار تولید شده است.»
