در حال بارگذاری ...
گفت‌وگو با بازیگر کهنه‌کار نمایش «شب انار»

فریده دریامج: تئاتر خانه اول من است

فریده دریامج، بازیگر تئاتر با بیان اینکه خانه اول من تئاتر، خانه دومم رادیو و خانه سومم سینماست، گفت نمی‌توان هنر را تعطیل کرد و کنار گذاشت، چراکه هنرمندان به راحتی می‌توانند حرف‌های‌شان را با هنرشان بزنند.

نگار امیری: بسیاری از مخاطبان او را به واسطه حضورش در تلویزیون و گویش شیرین گیلکی‌اش می‌شناسند. بازیگری که فعالیتش را از تئاتر مدرسه شروع کرد و بعد از دریافت مدرک دیپلم با حضور در دانشکده هنرهای دراماتیک لیسانس بازیگری و کارگردانی تئاتر گرفت. این هنرمند کسی نیست جز فریده دریامج که بازی در نمایش‌های «عروس گنگ»، «خورشید شب»، «استخوان‌های طلایی»، «سرزمین هشتم» و «در انتظار اولیس» تنها تعدادی از آثاری است که با بازی او روی صحنه تئاتر رفته است.

دریامج به تازگی با نمایش «شب انار» به کارگردانی اکبر قهرمانی در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان تهران روی صحنه رفت.  به بهانه حضورش روی صحنه با او به گفت‌وگوی کوتاهی پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

از اولین تجربه‌های حضورتان روی صحنه تئاتر بگویید.

حدود ۱۳ سالم بود که با بازی در نمایش «بادبزن خانم ویندرمیر» تئاتر را شروع کردم. آن زمان در گیلان کار می‌کردم. در 16 سالگی مدال طلای کشور را برای بازی در نمایش «سگی در خرمن جا» برنده شدم و درست یک سال بعد برای نمایش «پیک نیک در میدان جنگ» برای دومین بار موفق به دریافت مدال طلای کشور شدم. روند بازیگری من همین‌طور ادامه پیدا کرد‌. مدتی رییس گروه هنری کاخ جوانان بودم و زمانی که دیپلم گرفتم با قبولی در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر به ادامه تحصیل پرداختم و تاکنون نیز به عنوان بازیگر در آثار متفاوتی به ایفای نقش پرداخته‌ام.

چه ویژگی در متن نمایش «شب انار» بود که باعث شد در این اثر حضور داشته باشید؟

در نمایش «شب انار» نقش یک مادر به نام پیر ننه را با زبان گیلکی بازی می‌کنم. پسر این مادر مفقود شده و او سال‌هاست که با رویای فرزندش زندگی می‌کند.  شاید دلیل اول من برای حضور در این اثر هم این حس مشترک مادر بودن است؛ چراکه به این واسطه، احساسات مادرانه شخصیت را به خوبی درک می‌کنم. دوم اینکه نقش، نقش قشنگی بود. دلیل دیگر پاساژهای حسی بود که این شخصیت در مدت زمانی که روی صحنه است، با آن درگیر است. او راوی همزمان لحظاتی شیرین و تلخ است و این چالشی بود که مرا جذب کرد.

برای آماده‌سازی این اجرا برای رسیدن به بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان تهران چقدر زمان صرف شده است؟

متن این نمایشنامه سه ماه پیش به من ارائه شد. در طول روند تمرین کار مواردی از متن کم شد و مواردی هم با مشورت و همراهی کارگردان به آن اضافه شد. با توجه به این‌که من درگیر بازی در یک سریال بودم وقفه کوتاهی هم در بین تمرین‌ها پیش آمد اما خوشبختانه به اجرا در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر تهران رسید.

اولویت شما به عنوان بازیگر حضور در کدام یک از رسانه‌هایی‌ است که در آن فعالیت دارید؟   

خانه اول من تئاتر، خانه دومم رادیو و خانه سومم سینماست. من روی صحنه بودن و تئاتر را دوست دارم. تئاتر زنده و با تماشاگر نفس به نفس است و مثل تلویزیون نیست که با یک کات حس بازیگر از بین برود. البته که من یک بازیگر هستم و در هر رسانه‌ای که حضور داشته باشم، برای ایفای نقشم تلاش می‌کنم.

با توجه به شرایط فعلی جامعه تداوم اجراهای تئاتر و برگزاری جشنواره‌های تئاتری چه ضرورتی دارد؟  

اجراهای روی صحنه تئاتر باید تداوم داشته باشد، هنر همیشه راه خودش را پیدا می‌کند. در واقع باید کار کرد و نمی‌توان هنر را تعطیل کرد و کنار گذاشت؛ چراکه هنرمندان به راحتی می‌توانند حرف‌های‌شان را با هنرشان بزنند.

تعطیلی تئاتر روی شرایط اقتصادی هنرمندان چه تاثیری خواهد گذاشت؟

تئاتر همیشه هنر فقیری بوده است و درآمد آنچنانی با کار در این عرصه وجود ندارد. در واقع تئاتر فقط یک عشق و حس و حال خوب است. تئاتر عشقی‌ است که دوست داری آن را دنبال کنی. اما سوال اینجاست اگر هنرمندان کارشان را انجام ندهند، چه کاری کنند؟!
در هر حال افرادی که در راس کار هستند باید به فکر بچه‌های تئاتر باشند، چون در شرایط فعلی بیش از پیش به آن‌ها سخت می‌گذرد. کار و درآمد ندارند و باید زندگی‌شان را تامین کنند. خیلی از اهالی تئاتر مخارج خانواده‌شان با این کار می‌گذرد که قطعا در این شرایط گذران زندگی برای‌شان دشوار است.

توصیه شما به عنوان پیشکسوت تئاتر برای علاقه‌مندان حضور در این حرفه چیست؟  
من همیشه معتقد هستم عزیزان علاقه‌مند این حرفه را به صورت آکادمیک دنبال کنند. بر اثر تمرین، ممارست و با داشتن مطالعه است که می‌توانند در این رشته موفق باشند. جوانان باید بدانند که موفقیت در این رشته به راحتی به دست نمی‌آید و باید برای آن تلاش کرد.

به جز بازی در نمایش «شب انار»، این روزها آیا در اثر دیگری حضور دارید؟

در زمینه تئاتر که فعلا صحبتی برای اثر دیگری نداشته‌ام اما برای یک سریال قرارداد بسته‌ام که به‌زودی جلوی دوربین خواهد رفت و البته همچنان در رادیو سلامت با برنامه زنده «خونه زندگی» و رادیو نمایش فعالیت دارم.




مطالب مرتبط

کارگردان حاضر در بخش صحنه‌ای جشنواره تئاتر فجر

حسین اسدی: عشق وجه بارز نمایش «کهته» است
کارگردان حاضر در بخش صحنه‌ای جشنواره تئاتر فجر

حسین اسدی: عشق وجه بارز نمایش «کهته» است

حسین اسدی، کارگردان نمایش «کهته» که در بخش تازه‌ها حضور یافته می‌گوید تمامی آثار بخش مسابقه با هم ارزیابی و داوری می‌شوند و این شاید خیلی منصفانه نباشد، چراکه برخی از آثار بخش مرور تاکنون در چند تماشاخانه به روی صحنه رفته‌اند و آثاری که مثل ما برای جشنواره آماده شده‌اند، ...

|

گفت‌وگو با کارگردان حاضر در بخش صحنه‌­ای جشنواره تئاتر فجر

«خانه‌­های اجاره‌­ای»، تلاشی دراماتیک از مواجهه یک زن با رنج های زندگی است
گفت‌وگو با کارگردان حاضر در بخش صحنه‌­ای جشنواره تئاتر فجر

«خانه‌­های اجاره‌­ای»، تلاشی دراماتیک از مواجهه یک زن با رنج های زندگی است

مازیار رفعتی، کارگردان نمایش «خانه‌­های اجاره‌­ای» معتقد است شخصیت اصلی نمایش او زنی بانام «مستوره» است که در دنیای مردانه برای ایجاد صلح می­‌جنگد تا شرایط زندگی‌­اش را بهبود بخشد. درون‌مایه نمایش، تلاشی دراماتیک و نمایشی از مواجهه مستوره با دردهای زندگی است.

|

گفت‌وگو با کارگردان حاضر در جشنواره تئاتر فجر

امیر امینی: «سه دلقک و نصفی»، نگاهی نقادانه به مسائل محیط زیستی دارد
گفت‌وگو با کارگردان حاضر در جشنواره تئاتر فجر

امیر امینی: «سه دلقک و نصفی»، نگاهی نقادانه به مسائل محیط زیستی دارد

امیر امینی، کارگردان نمایش خیابانی «سه دلقک و نصفی» می‌گوید این نمایش با نگاهی نقادانه به دنبال طرح مشکلات محیط‌زیست است و توجه مخاطب را به شهدای محیط‌بان و آینده سرزمین‌مان جلب می‌کند.

|

ثبات‌بخشی به مولّفه‌های اسلامی، انقلابی و ملّی 

پیام کاظم نظری به چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر
ثبات‌بخشی به مولّفه‌های اسلامی، انقلابی و ملّی 

پیام کاظم نظری به چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

مدیرکل هنرهای نمایشی در آستانه آغاز چهل‌ودومین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نوشت نقش‌آفرینی عرصه «نمایش»، به دلیل نزدیکی عمیق به آنچه در متن زندگی و بطن تفکّرات مردم می‌گذرد، هرروز بیش‌ازپیش سنگین‌تر و خاص‌تر می‌شود.

|

نظرات کاربران