یادداشت نوروزی مدیر مجموعه تئاتر شهر در آستانه ورود به سال 1402
با نگاه به طبیعت کلمه امید را میفهمیم
سیدمحمدجواد طاهری: اینک و در این نوروزگاه زمین
و حالا که جز نو شدن در اندیشه طبیعت نیست بیش از همه کلمه «امید» را میفهمیم
در میان لطافت رقص شکوفه بادام
خنکای نسیم شمال
صدای موسیقی جویبار باغ کوچههای آشنا
و هیاهوی خیابانهای شب عید
اگر امید آمدن بهار نبود چگونه طبیعت سرمای زمستان را تاب می آورد؟ و اگر امید رفتن زمستان نبود چگونه جوانه ها زیرپوست درختان آرام میگرفتند؟
جوانههایی که روزها انتظار رویش میکشیدند و قرار است درختی شوند به قامت آسمان و پهنه زمین
آمدن بهار؛ فال نیکی است که در این نوروزگاه جشن میگیریم.