به یاد زنده‌یاد احمد دامود
محمدرضا خاکی: تئاتر ایران بدون کتاب‌های دامود شناختی از متداکتینگ نداشت
محمدرضا خاکی، مدرس، مترجم و کارگردان تئاتر با بیان اینکه زنده‌یاد احمد دامود از برجسته‌ترین هنرمندان نمایش در ایران بودند؛ گفت اگر کتاب‌های دامود نبود؛ شاید جامعه تئاتری ایران شناخت زیادی درباره متداکتینگ نداشت.
به گزارش ایران تئاتر، روز گذشته (پنجشنبه 25 اسفندماه 1401) اهالی تئاتر به سوگ زنده‌یاد احمد دامود، یکی از بزرگان عرصه آموزش، پژوهش و بازیگری تئاتر نشستند.
استادی که چراغ عمرش در هشتاد و سه سالگی خاموش شد تا جامعه هنری در این روزهای پایانی سال پر کشیدن عزیز دیگری را به نظاره بنشیند.
محمدرضا خاکی، مدرس، مترجم و کارگردان تئاتر ضمن عرض تسلیت به جامعه تئاتر و خانواده زنده‌یاد احمد دامود درباره او گفت: «من حدود چهار دهه سابقه دوستی و همکاری دانشگاهی را با ایشان داشتم. درگذشت ایشان بسیار دردناک است و متاسفم که وقتی عزیزان‌مان از دنیا می‌روند به یاد حضورشان می‌افتیم.»
او ادامه داد: «فکر می‌کنم طی سال‌های اخیر کمتر کسی از استاد دامود یادی کرده باشد. چندسالی می‌شد ایشان مریض احوال و دچار فراموشی شده بودند. من و چند نفر از دوستان نیز در سال 1398 برای‌شان مراسم بزرگداشت و تولد برگزار کردیم. در این سال‌های آخر خواهرشان به مراقبت و پرستاری از ایشان می‌پرداخت و تعدادی از دانشجویان و همکاران‌شان جویای احوال این عزیز بودند.»
این مدرس و کارگردان تئاتر با اشاره به همکاری در اجرای یک نمایش با زنده‌یاد دامود توضیح داد: «در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ که پخش تئاتر تلویزیونی در برنامه کاری صداوسیما بود؛ من نمایشنامه فرانسوی «کسب و کار آقای فابریزی» نوشته آلبر هوسون را از فرانسه ترجمه کردم و پس از مدتی این اثر را با بازی زنده‌یاد احمد دامود و هنرمندانی چون زنده‌یادان اسماعیل شنگله، احمد آقالو، جمیله شیخی و... تمرین و ضبط کردیم.»
خاکی ادامه داد: «زنده‌یاد دامود در این اثر نقش یک کشیش را ایفا می‌کرد که بازی بسیار درخشان و قابل توجهی ارائه داد.»
دامود؛ استاد جدی، سخت‌کوش و باسواد تئاتر بود
او با بیان اینکه ریشه‌های فعالیت دامود در بازیگری به پیش از انقلاب می‌رسید، افزود: «آقای دامود، ابتدا بازیگری را در جامعه آناهیتا تجربه کردند. بعد از انقلاب در آمریکا به تحصیل پرداختند و سپس به ایران بازگشتند. ایشان کتاب‌های بسیار بسیار ارزشمندی در زمینه هنرهای نمایشی ترجمه کردند که به جرئت می‌توان گفت اگر کتاب‌های زنده‌یاد احمد دامود نبود؛ شاید جامعه تئاتری ایران شناخت زیادی درباره متداکتینگ نداشت. افراد زیادی بعد از خواندن کتاب‌های او متخصص بازیگری متد شدند.»
محمدرضا خاکی در پایان گفت: «آقای دامود به گواه دانشجویان‌شان یکی از بهترین استادان تئاتر در دانشگاه بودند. کتاب‌های ایشان همواره چراغ راه اهالی هنر و به ویژه تئاتر بوده و هست. ایشان استادی بسیار جدی و در عین حال مهربان، سخت‌کوش و باسواد بودند. متاسفم که تئاتر ایران یکی از برجسته‌ترین هنرمندان خود را از دست داد. جای ایشان همیشه خالی است و نبودشان فقدان بزرگی برای ماست.»
گفت‌وگو: نگار امیری
