گفتوگو با بازیگر نمایش «دایره»
سحر کاهانی: ایفای نقش در نمایش تکبازیگر و بدون کلام سخت بود
سحر کاهانی، بازیگر نمایش «دایره» گفت ایفای نقش در نمایش تکبازیگر و بدون کلام بسیار سخت بود و از اینکه مخاطب نتواند با نمایش و بازی من ارتباط برقرار کند، هراس داشتم.
به گزارش ایران تئاتر، نمایش «دایره» با طراحی و کارگردانی رضا عرفانی از دهم تا سیویکم مرداد با بازی سحر کاهانی در سالن نمایش بابک شهر نیشابور روی صحنه رفت.
این نمایش به طور همزمان در تهران، مشهد و هفت شهر خراسان رضوی اجرا شد.
«دایره» نمایشی تکنفره است که بخشهایی از آن به شیوه شورایی توسط بازیگر هدایت میشد و خاک، متریال اصلی استفادهشده در این اثر را تشکیل میداد.
سحر کاهانی، بازیگر نمایش «دایره» در نیشابور درباره حضورش در این نمایش گفت: «برای رویارویی با نقش ابتدا به مشهد رفتم و برای تمرینات همراه با سایر بازیگران از شهرهای مختلف خراسان حضور پیدا کردم.»
او ادامه داد: «ایفای نقش در نمایش تکبازیگر و بدون کلام بسیار سخت بود و از اینکه مخاطب نتواند با نمایش و بازی من ارتباط برقرار کند، هراس داشتم.»
این هنرمند افزود: «بعد از چهار روز تمرین شبانهروزی به کمک کارگردان و دراماتورژ نمایش چنان انرژی از نقش گرفتم که بیصبرانه منتظر حضور تماشاگران برای انتقال آن حس و انرژی خوب بودم.»
کاهانی گفت: «شاید اصلیترین دلیل پذیرفتن این نقش آزمودن خودم در تجربهای جدید بود و قطعا تجربه کار با آقایان عرفانی و حسنزاده یکی از اولویتها در انتخاب نقش بود.»
او افزود: «به نظر من بزرگترین چالش برای ایفای چنین نقشی ارتباط موثر با مخاطب است. هنگامی که موثرترین ابزار بازیگری یعنی بیان، از او گرفته میشود، قطعا باید روی میمیک چهره، بدن، قوه تخیل و احساس خود تمرکز داشته باشد.»
این هنرمند خراسانی توضیح داد: «بیشترین تلاش من که تاکید کارگردان هم بر آن بود، ارتباط چشمی مداوم و موثر با مخاطب بود تا جایی که بسیاری از مخاطبان در انتهای هر اجرا اذعان داشتند که گویی من با نگاه با آنها حرف میزدم و هیچکدام نیازی به ارتباط کلامی ندیدند و این ارتباط چشمی برایشان بسیار جذاب و منحصر بهفرد بود.»
کاهانی در پایان درباره نمایش «دایره» گفت: «دایره برای من چرخه تاریخ بود. نمادی از گرد بودن زمین و تکرار تاریخ در این کره گرد خاکی و روایتی از ظلم و جوری است که بر مظلوم واقع شده و دایرهوار از گذشته تا به آینده تکرار خواهد شد.»