محمد شکری: دوام تئاتر فقط وابسته به حمایت مردم است

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در گلستان، نمایش «پینو»، تولید گروه تئاتر سورین، به کارگردانی محمد شکری از ۱۳ تا ۱۹ مهر ۱۴۰۲ در تالار فخرالدین اسعد گرگانی روی صحنه است.

در آخرین روزهای اجرای این نمایش، با محمد شکری گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید:

موضوع نمایش چیست و چطور شد که برای تولید به این اثر رسیدید؟

نمایش موزیکال «پینو»، برداشتی آزاد از نمایشنامه پینوکیا نوشته استفانو بنی است که من آن را بازنویسی کرده‌ام. همسرم این متن را پیشنهاد داد و بعد از مطالعه‌اش به این نتیجه رسیدم که پتانسیل خوبی برای تغییرات مد نظرم برای یک کار موزیکال دارد. این متن، هم داستانی نوستالژیک از پینوکیو دارد و هم دارای تم دروغ است؛ چیزی که امروزه به عنوان یک معضل در سطوح مختلف جامعه دچار آن هستیم.

نزدیک به دوسال برای تولید این کار وقت گذاشتیم و در این مسیر، سختی‌های فراوان کشیدیم و هزینه زیاد چه از نظر زمان و چه در بودجه متحمل شدیم.

عوامل و تیم بازیگری‌تان چطور است؟ کمی از آنها بگویید.

این اثر دارای ۶ کاراکتر اصلی و ۴ بازیگر حرکت است که از شهرهای مختلف استان و برخی از آنها از خارج استان با ما همکاری دارند. سعی بر این بود مجموعه‌ای از افراد مستعد را دور هم جمع کنیم. پریناز جلالی‌نژاد، بازیگر نقش اصلی (پینوکیا) از هنرجویان بنده است که اولین بازی خود را تجربه می‌کند. او برای حضور در تمرین‌ها از شهر ساری به گرگان رفت و آمد می‌کرد که به نقل از خودش ارزشش را داشت.

امیرحسین چورلی، بازیگر نقش جیرجیرک، انسانی عجیب و هوشمند است که سه میزان متفاوت در بازیش را به اجرا در می‌آورد. ایشان از شهر خان ببین تشریف می‌آورند ولی به قول خودش دیدن نتیجه این تلاش‌ها در آخر کار دوست داشتنی است.

آهنگسازی این کار به عهده دوست خوبم، علی محمدپور است که علی‌رغم فاصله زیاد از تهران با ما همکاری دارد. معتقدم شاهکار ساخته است. طراحی حرکات‌مان را خانم شیما مطلق انجام داده است که هنر زیبای پرفورمنس را به تماشا می‌گذارد.

مشاور خوبم مانی محمدی، همیشه و همه‌جا علی‌رغم کش مکش‌هایی که رایج است، ما را به سمت اجرایی بهتر و هدفمندتر سوق داد.

این‌جا نمی‌توانم از همه گروه نام ببرم اما تشکر می‌کنم که زحمت فراوانی متحمل شدند و از شهرهای ساری، بابل، خان ببین و تهران با عناوین مختلف با ما همکاری دارند.

حالا که به اجرا رسیدید آیا از کیفیت اثر راضی هستید؟

به طورکل من هیچ‌وقت راضی نیستم و همیشه می‌گویم بهتر هم می‌شود انجامش بدهیم. کیفیت کار را مردم عزیزمان باید بسنجند، فقط می‌دانم تمام سعی من و گروه اجرایی این بود اثری تولید کنیم در شان و ارزش مردم شریف‌مان با متدهای روز دنیا.

برنامه شما برای بعد از اجراهای عمومی چیست؟ آیا قصد حضور در جشنواره ها را دارید؟

به امید خدا دوست داریم در جشنواره‌ها به‌ویژه فجر شرکت کنیم تا پتانسیل این استان را علی‌رغم کمبودهایش به همه ثابت کنیم. در ادامه برنامه داریم توری در استان گلستان داشته باشیم که منوط به حمایت مخاطبان عزیزمان است و بعد از آن چند اجرای خارج از استان به امید خدا.

مهم‌ترین مشکلات و موانع این روزها بر سر راه تولیدکنندگان آثار نمایشی چیست؟

مشکل و مانع که خیلی زیاد است اما پرداختن به آن در این گفت‌وگو چیزی را حل نمی‌کند که هیچ، باعث افزایش آن هم می‌شود. اما در همین حد خدمت شما عرض می‌کنم که بیشتر گره‌ها و مشکلات به دست اداره فرهنگ و ارشاد و مسئولین آن باز خواهد شد. گاهی اعمال سلیقه شخصی یک فرد در یک دستگاه که بعضا در قالب سیاست‌ها و اهداف آن دستگاه هم نیست، باعث جلوگیری از حرکت یک تیم یا یک جامعه می‌شود. اداره فرهنگ و ارشاد به عنوان اصلی‌ترین دستگاه متولی تئاتر در استان می‌تواند با حمایت بیشتر از هنرمندان بسیاری از موانع را بردارد.

کلام آخر؟ 

این اثر بعد از دو سال نه شنیدن‌ها و نبایدها با ۳ روز در هفته تمرین و هرکدام به مدت ۴ ساعت تولید شده است و تا این‌جا با هزینه هنگفتی راهی نگاه مردم عزیزمان شده است.

من همیشه در جواب دوستان هنرمندم که می‌گفتند تئاتر مرده است و مخاطب ندارد، گفته‌ام اگر وقت بگذاریم، هزینه کنیم و در شان مخاطبان کار تولید کنیم، مخاطبان ما را تنها نمی‌گذارند و با باور بر این عقیده، قدم در این مسیر سخت و گاه عذاب‌آور برای ساخت تئاتر «پینو» گذاشتم. از مردم عزیز استان که به تماشای این کار آمدند، سپاسگزارم. آن‌ها به ما جوان‌ها این کمک را می‌کنند که کارهایی بزرگ‌تر، غنی‌تر و پخته‌تر بسازیم، چرا که لیاقت و ارزش این مردم بیش از این‌هاست. من معتقدم دوام تئاتر فقط و فقط وابسته به حمایت مردم است و لاغیر.»

نمایش «پینو» از ۱۳ تا ۱۹ مهر ۱۴۰۲، هر شب ساعت ۱۸:۳۰ در سالن اصلی تالار فخرالدین اسعد گرگانی به صحنه می‌رود.