استقبال گرم مردم از نخستین روزِ اجراهای جشنواره مریوان
از دیدار با «بلبل دریاچه» تا غولی که از آدم بودن پشیمان شد
نخستین روز از شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان، میزبان حضور گرم تماشاگران این شهر از جمله «بلبل دریاچه» بود و شاهد اجرای ۲۳ نمایش با موضوع‌هایی متفاوت و متنوع شد.
به گزارش ایران تئاتر، نخستین روز از اجراهای شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان (چهارشنبه 26 مهر)، میزبان 23 اثر نمایشی از شهرهای مختلف ایران و یک اثر نمایشی از کشور ارمنستان بود که در بخش‌های مختلف جشنواره شرکت داشتند و با حضور گرم مخاطبان در هوای پاییزی مریوان همراه شدند.
این آثار، موضوع‌های متنوع و متفاوتی چون حادثه کشتی سانچی، تقبیح جنگ و ستایش صلح و آرامش، معضلات اجتماعی چون طلاق، بیکاری، فقر و... را دستمایه کار خود قرار داده بودند.
نمایش‌های «با بادها می‌رقصد»، «روزی روزگاری در سرزمین زباله‌ها»، «نقطه سرخط» و «ارسوواچینی» آثاری بودند که همگی ساعت 11 در بخش‌های دگرگونه‌های اجرایی، کودک، آزاد و آیینی سنتی با همراهی تماشاگران روی صحنه رفتند.
عصرهای پُر تماشاگر
مخاطبان آهسته آهسته برای تماشای این چهار اجرای خیابانی در مناطق مختلف شهر جمع شدند و با پایان یافتن آثار منتخب نوبت صبح با حضوری گسترده‌تر برای تماشای دیگر نمایش‌ها که طبق جدول زمان‌بندی جشنواره از ساعت 15 تا 18:30 اجرا می‌شد، گرد هم آمدند.
«لالایی‌های ننه ایران» به کارردانی حسنا قبادی از ایلام تنها اثری بود که به دلیل اجرای هم‌زمان گروه اجرایی در تئاتر شهر تهران، امکان همراهی با این دوره از جشنواره را از دست داد.
و اما «ماد7»، «هزار پیشه»، «جایی برای گل سرخ» و «شیلو» ازجمله آثاری بودند که نشان دادند گرمای ظهر مریوان نیز مشتاقان نمایش‌های خیابانی را از حضور بازنمی‌دارد و این جمع در سانس‌های بعد بیشتر و بیشتر شدند.
«سنگ»، «سیوی 21»، «پیاده‌رو»، «نامه» و «اگر تو بودی» نمایش‌های خیابانی اجرا شده در ساعت 15:30 جشنواره بودند. پس پایان این نمایش‌ها با وقفه‌ای کوتاه دیگر آثار نمایشی ازجمله «کوچه در کوچه»، «رنگینک و شهر آرزوها»، «مریوان»، «استریت تئاتر مید این فیلیپین» در ساعت 16 میزبان نگاه تماشاگران شدند.
همراهی مردم مریوان با جشنواره
علی رحیمی، کارگردان مینابی (هرمزگان) نمایش «کوچه در کوچه» در توضیح نمایش خود گفت: «نمایشنامه ما درباره خانواده‌ای است که در یک بمباران هوایی همگی برای نجات جان‌شان فرار می‌کنند. اما تنها یک نفر خانه را ترک نمی‌کند و زنده می‌ماند.»
او با اشاره به اینکه تاکنون سه دوره در این رویداد هنری شرکت کرده است، افزود: «من به هیچ عنوان درباره آیین و رسوم دیگر استان‌ها آگاهی نداشتم اما به‌واسطه جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان با آن‌ها آشنا شدم. این موضوع قطعا در روند اجرا و شیوه تئاتر خیابانی تاثیرگذار بوده و قابل انتقال به سایر هنرمندان است.»
رحیمی با اشاره به حضور گرم مردم مریوان در اجرای نمایش‌ها توضیح داد: «این رویداد هنری تا پیش از همه‌گیری کرونا بیش از آنچه اکنون مشاهده می‌کنید، مورد استقبال قرار می‌گرفت. مردم این شهر بسیار همراه هستند و جشنواره را دنبال می‌کنند. امیدوارم در روزهای آتی شاهد حضور بیش از پیش آن‌ها باشیم.»
چهار نمایش «غول مرحله آخر»، «غوص»، «آئو یا خانه» و «فاصله»، ساعت 17 اجرا شدند تا با پایان این نمایش‌ها در مناطق مختلف، زریبار نقطه تمرکز سه اجرای باقی مانده روز نخست باشد.
آرزوی دنیایی بدون جنگ برای کودکان جهان
مجید احمدی، هنرمند هرسینی (کرمانشاه) و کارگردان «غول مرحله آخر» درباره این نمایش گفت: «یک دختر دانشجو به دلیل فشار خانواده مجبور است در رشته درسی که دوست ندارد، تحصیل کند. او در رویاهای خودش یک غول چراغ جادو تصور می‌کند و آرزوهایش را به این غول می‌گوید.»
او ادامه داد: «علاوه بر این دختر، انسان‌های دیگر موضوعاتی چون صلح، طلاق و... را آرزو می‌کنند. غول چراغ جادو که دوست دارد با برآورده کردن این خواسته‌ها، وارد دنیای آدم‌ها شود، از زندگی در دنیای آن‌ها پشیمان می‌شود و ترجیح می‌دهد غول بماند.»
احمدی افزود: «این معضلات اجتماعی دغدغه ماست و سعی کردیم با زبان طنز به آن‌ها بپردازیم.»
این هنرمند حال‌وهوای جشنواره را عالی دانست و گفت: «مخاطبان بی‌نظیر هستند و ما با دیدن آن‌ها به وجد می‌آییم. امیدوارم باز هم بتوانیم برای مردم خون‌گرم و هنردوست مریوان اجرا داشته باشیم.»
بخشی از نمایش «غول مرحله آخر» به آرزوی دنیایی بدون خونریزی و جنگ برای کودکان سراسر جهان اشاره داشت.
محکومیت حمله به بیمارستان غزه
هم‌زمانی این اجرا با اعلام عزای عمومی بابت حمله هوایی رژیم صهیونیستی به بیمارستانی در غزه، نشان از جایگاه ویژه هنر در پرداختن به مسائل روز را بار دیگر به نمایش گذاشت.
این همراهی تنها به این بخش از اجرا ختم نشد و دبیرخانه جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان نیز در محکومیت این جنایت پیامی صادر کرد و نوشت: «در پی بهبود به شفاخانه آمده بود، کودک بی‌پناه که ناگاه آوار خشم و خشونت از دستی خونریز و تفکری ستنگر و غاصب به خواب ابدی مهمانش کرد در آغوش مادر.
جهان تئاتر، جهان صلح و امید است و هنرمندان تئاتر با روح و جان خویش برای شادی و امید جهانیان می‌کوشند.
هنرمندان شانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، از گوشه گوشه ایران به دیار مهر و دوستی، به مریوان سرافراز آمده بودند تا در میان مردمان پاک این دیار مهر را و دوستی را بر سفره‌های بی‌ادعی تئاتر قسمت کنند که ناگاه کام‌شان به اخباری فجیع و تلخ شد.
اینک با محکوم کردن این اقدام غیرانسانی با داغدیده‌گان و مردمان مظلوم فلسطین ابراز همدردی صادقانه می‌کنند و از پروردگار بزرگ آرامش، امنیت و تسلی خاطر برای آن‌ها مسئلت دارند.»
«بلبل دریاچه»، تماشاگر همیشگی جشنواره مریوان
اجراهای «به نظر شما چیکار کنم»، «جولا» و «جهانگردان بی‌نوا»، آثار پایانی روز نخست جشنواره بودند که حوالی غروب آفتاب و پس از آن در خنکای دلنشین دریاچه زریبار مقابل چشم تماشاگران مشتاق مریوانی و هنرمندان سایر استان‌ها به نمایش درآمدند.
در میان تمامی تماشاگران شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان، یونس ایراندوست، معروف به بلبل دریاچه، چهره نام‌آشنا و محبوب هنرمندانی است که هر سال به این شهر می‌آیند؛ چای‌فروش دوره‌گردی که بساط کوچک چای، نسکافه و دیگر نوشیدنی‌های گرمش روی چهارچرخ کنار دریاچه از سرمای هوا کم می‌کرد.
او پای ثابت تماشای تمامی آثار 14 دوره از جشنواره است و هنرمندان با نام «چایی چایی» می‌شناسندش.
به قول خودش در زمانی که دوره‌گرد بوده تا پیش از اجرا با صدای بلند مخاطبان را به نوشیدن چایی دعوت می‌کرده و هم‌زمان با آغاز اجراها به احترام هنر و هنرمندان سکوت کرده و خود نیز به تماشای نمایش‌ها می‌نشسته است.
او نه تنها مخاطب نمایش‌های خیابانی دوره‌های متفاوت است بلکه بازیگر این نمایش‌ها هم شده است.
یونس ایراندوست با بیان اینکه 27 سال است به عنوان فروشنده دوره‌گرد در کنار دریاچه فعالیت دارد، گفت: «16 دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان را از نزدیک شاهد بودم و همچنین برای هنرمندانی چون مختار محمدی هم بازی کردم. من تمامی هنرمندان فعال در این عرصه را دوست دارم. از کودکی هم به تئاتر علاقه داشتم و در مدرسه و کوچه با دوستانم نمایش بازی می‌کردم.»
او ادامه داد: «متاسفانه امسال مختار محمدی، یکی از هنرمندان مریوانی که کارش را بسیار دوست داشتم، موفق به شرکت در جشنواره نشد. او همواره با آثار مردمی، حرف دل آن‌ها را بیان می‌کرد.»
این مخاطب جشنواره افزود: «نبود نام این کارگردان در لیست اجراهای جشنواره حال‌وهوای تماشای تمامی آثار را برایم نگذاشت. با این وجود برای جمعه چند اجرا را برای تماشا انتخاب کرده‌ام که در پارک شانو و دریاچه زریبار به نمایش گذاشته می‌شوند و حتما آن‌ها را خواهم دید.»
ایراندوست گفت: «علاوه بر هنرمندان مریوان، تک تک هنرمندانِ دیگر استان‌ها را می‌شناسم و از ته دل دوست دارم. البته که جای بسیاری از آن‌ها اکنون و در این دوره خالی است.»
این تماشاگر پروپاقرص آثار خیابانی در پایان سخنانش گفت: «مریوان پایتخت تئاتر خیابانی است. ما از کودکی زندگی‌مان با تئاتر گذشته است. خوشبختانه استقبال از دوره شانزدهم باوجود اینکه بسیاری از مردم هنوز از آغاز برنامه‌ها اطلاعی ندارند، خیلی خوب است و قطعا در روزهای دوم و سوم جشنواره شاهد حضور چندین برابر مخاطبان هستیم.»
شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان به دبیری رحمان هوشیاری از 25 تا 29 مهر با حضور هنرمندان ایرانی و کشورهای ارمنستان، ترکیه، عراق و تونس در حال برگزاری است.
