کارگردان نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» مطرح کرد
تلفیق درست سبک‌های نمایشی باعث روان بودن اجرا می‌شود
کیانوش ایازی، کارگردان نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» معتقد است که در تازه‌ترین کار خود با تلفیق مینی‌مال و سوررئال تلاش کرده است تا روایتش از نمایشنامه اثر در دام دیالوگ‌محوری و یک‌خطی اسیر نشود. او همچنین می‌گوید که تلفیق درست سبک‌های نمایشی باعث روان بودن اجرا می‌شود
به گزارش ایران تئاتر، نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» به نویسندگی رسول حق‌جو، طراحی و کارگردانی کیانوش ایازی و تهیه‌کنندگی امیرحسین شفیعی از هفت آبان تا سوم آذر ساعت ۲۰:۳۰ در تالار حافظ روی صحنه می‌رود.
به همین بهانه با کیانوش ایازی کارگردان نمایش به گفت‌وگو نشستیم.
کیانوش ایازی در معرفی بازیگران «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» گفت: «این نمایش با سه بازیگر شامل سعید نبوی که پیش‌ازاین در نمایش «جانور» با او همکاری داشتم، محمدرضا فرزام که یکی از بازیگران اصلی سریال «زیرخاکی» است و آرزو کریمی‌زند که از دیگر بازیگران پرکار و باتجربه تئاتر کشور محسوب می‌شود، روی صحنه می‌رود.»
ایازی ادامه داد: «یکی از عناصر مهم و سازنده نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» موسیقی زنده آن است که با اجرای امیر اردلان اجرا می‌شود. اجراهای اردلان در جریان داستان نمایش روان است و ضمن تأثیرگذاری‌های متنی، نقطه اتصال میان‌صحنه‌ها و همچنین رویدادهای گوناگون نمایش به شمار می‌رود.»
ایازی با بیان این‌که این نمایش، درامی رازآلود است، افزود: «ما برای دستیابی به اهداف قصه و روایت نمایش، تلاش کردیم تا با استفاده از طراحی صحنه مناسب، میزانسن‌های درست و به‌جا، طراحی نور و رسانه‌های صوتری-تصویری ارائه روشنی به مخاطب داشته باشیم. در این کار تا جایی که توان مالی، زمانی و امکانات موجود در سالن نمایش به ما اجازه می‌داد، سعی کردیم بهترین اجرا را داشته باشیم.»
این هنرمند با اشاره به این‌که در فضای میزانسن و طراحی صحنه نمایش از رویکرد مینی‌مال استفاده کرده ولی اجرایی سوررئال دارد، گفت: «ما با تلفیق مینی‌مال و سوررئال، تلاش کردیم تا روایت‌مان از نمایشنامه اثر، در دام دیالوگ‌محوری و یک‌خطی اسیر نشود و به‌این‌ترتیب از تک‌بعدی و تخت بودن خارج شود. همچنین در بخش‌هایی از اجرا به سمت اکسپرسیونیسم رفته‌ایم و تلاش داشته‌ایم در یک مسیر یک‌خطی باقی نمانیم.»
ایازی ادامه داد: «نمایشنامه اثر به‌خودی‌خود به قلم رسول حق‌جو کار قابل و خوبی است اما دیالوگ‌محور است، ازاین‌رو ما در طراحی و کارگردانی «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده»، تمامی فضای نمایش را از متن به اجرا هدایت کردیم تا باعث شود فضای متن از قصه‌گویی صرف خارج و به‌سوی طراحی و فضاسازی حرکت کند.»
این کارگردان بابیان این‌که بیش از هفت ماه روی ایده این نمایش فکر و پژوهش کرده است، ادامه داد: «ما برای آمادگی اجرای نمایش، 20 جلسه تمرینی سه الی چهارساعته مفید داشتیم و این روزها با آمادگی کامل میزبان علاقه‌مندان به این هنر جذاب در تالار حافظ هستیم.»
او که در جشنواره فجر سال گذشته در همین تالار نمایش «دختران» را روی صحنه برده است، پوستر نمایش را یکی از ارکان مهم اصلی اشتیاق‌آفرینی در مخاطب برای تماشای یک اثر عنوان کرد و گفت: «نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» با دو پوستر کار خود را آغاز کرد که پوستر نخست کار را مصطفی خدابنده‌لو به کمک هوش مصنوعی اما با طراحی حروف خودش بر اساس داستان اثر طراحی کرد؛ اما دومین پوستر نمایش «مرثیه‌ای برای یک مرد مرده» را رسول حق‌جو نویسنده اثر به‌صورت خودجوش و دلی طراحی کرد که در اجرای نخست نمایش از آن رونمایی کردیم. در حال حاضر به احترام هنر و زحمت هر دو طراح پوستر، ما در فضای مجازی و سالن نمایش از هر دو آن‌ها استفاده می‌کنیم.»
