پرویز فلاحیپور: در صورت مهیا شدن شرایط کارگردانی خواهم کرد
پرویز فلاحیپور، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، با بیان اینکه اگر نمایشنامه خوب و کم پرسوناژ داشته باشد، نمایشی را روی صحنه خواهد برد، تئاتر را هنری انسانساز و بازیگرساز دانست.
به گزارش ایرانتئاتر، پرویز فلاحیپور، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت خود را با حضور روی صحنه تئاتر آغاز کرد.
«روشنایی تیره»، «شاه لیر»، «مرغ مینا»، «راز مهر راز سپهر» از جمله آثار نمایشی هستند که او به عنوان بازیگر در آنها به ایفای نقش پرداخته است.
او در سال 1380 جایزه بهترین بازیگر مرد را برای بازی در نمایش لابی به نویسندگی آرش عباسی و کارگردانی بیتا الهامیان از بیستونهمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر دریافت کرد.
فلاحیپور با اشاره آخرین حضورش روی صحنه تئاتر گفت: «حدود 7 سال پیش با نمایش «راز مهر راز سپهر» به نویسندگی و کارگردانی شکرخدا گودرزی در تالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفتم که خوشبختانه مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.»
او ادامه داد: «دوست دارم روی صحنه تئاتر بازی کنم و یا حتی به عنوان کارگردان اثری را برای اجرا آماده کنم اما کارگردانی نیاز به آسودگی خاطر و زمان دارد. البته در صورتی که نمایشنامهای مناسب و کم پرسوناژ داشته باشم، کارگردانی خواهم کرد.»
این هنرمند افزود: «با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، روی صحنه بردن نمایش بیگپروداکشن بسیار سخت است.»
فلاحیپور با اشاره به اهمیت نمایشنامه و تاثیر آن در یک اجرای خوب گفت: «نمایشنامه مانند ریشه درختی است که ما آن را به عنوان نمایش میشناسیم و بازیگری مثل شاخ و برگ این درخت به شمار میآید. برای تولید یک اثر نمایشی مطلوب؛ نمایشنامه خوب و بازیگری درست قطعا راهگشا هستند.»
او با اشاره اهمیت تئاتر توضیح داد: «تئاتر هنری انسانساز و بیش از هرچیز بازیگرساز است. به همین دلیل هم همواره تئاتر را دوست داشته و دارم و به تمامی عزیزانی که دوست دارند به عنوان بازیگر فعالیت داشته باشند، توصیه میکنم حتما به تئاتر بپردازند.»
این هنرمند ادامه داد: «برای بازیگری روی صحنه باید به فن بیان توجه ویژهای داشت. متاسفانه هم اکنون صدا و فن بیان در دانشگاهها ریشهای آموزش داده نمیشود. در واقع بیش از بخش عملی به بخش نظری و به صورت سطحی مورد بررسی قرار می گیرد.»
پرویز فلاحیپور در پایان سخنانش با اشاره به فعالیت جوانان در تئاتر گفت: «خوشبختانه هم اکنون رسانهها و فضای مجازی برای دیده شدن جوانان تاثیرگذار هستند و حتی اگر اقدامی از سوی نهادهای و سازمانهای مرتبط صورت نگیرد، باز هم تلاش هنرمندان عزیز تئاتر دیده خواهد شد، اما این به معنای عدم نیاز به همراهی و حمایت سازمانها از نسل جوان و حتی پیشکسوتان تئاتر نیست.»
گفتوگو: نگار امیری