گفتوگو با کارگردان نمایش «قورباغه و غریبه»
زهرا ناظری: خواندن قصه، کودکان را برای تماشای نمایش آماده میکند
زهرا ناظری، نویسنده و کارگردان نمایش «قورباغه و غریبه» میگوید خواندن کتابهای قصه برای کودکان زیر سه سال، آنها را برای همراه شدن و تماشای نمایش کودک آماده میکند.
به گزارش ایرانتئاتر، نمایش «قورباغه و غریبه» به نویسندگی و کارگردانی زهرا ناظری از نوزدهم بهمن تا اول اسفند ساعت 18 در سالن گلستان، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان میزبان مخاطبان بالای چهار سال است و با تکنیکهای مختلف نمایش عروسکی روی صحنه میرود.
زهرا ناظری، کارگردان این نمایش درباره داستان این اثر گفت: «موش صحرایی جهانگرد در ادامه سفر ماجراجویانهاش وارد جنگلی میشود که قورباغه، اردک و خرس در آن زندگی میکنند. تمامی حیوانات به جز قورباغه با دیدن موش شروع به کنجکاوی در مورد او و قضاوت درباره زندگیاش میکنند.»
او ادامه داد: «موش صحرایی در این نمایش، نمادی از کودک درون همه ما آدمها و شخصیتی است که هنوز دچار آلودگی و پیش داوری دنیای بزرگترها نشده است. او تلاش میکند تا با موش ارتباط برقرار کند و او را بهتر بشناسد.»
این کارگردان درباره دلایل استفاده از تکنیکهای مختلف عروسکی در نمایش گفت: «استفاده از تکنیکهای متفاوت برای ارتباط بیشتر مخاطبان با نمایش شکل گرفت. خوشبختانه دنیای نمایش کودک فرصت زیادی برای استفاده از تکنیکهای متفاوت را به هنرمندان میدهد. ما از تاپ تیبل، انیمیشن، ماسک و یک بازیگر برای اجرا بهره بردیم تا با تصویرسازی به خلق آثار بدیع برای کودکان بپردازیم.»
کارگردان نمایش «قورباغه و غریبه» در پاسخ به اینکه برقراری ارتباط مخاطبان چهار تا شش سال با کار چگونه بوده است، گفت: «ارتباط مخاطبان کودک با نمایش در سنین پایین به شدت به میزان خواندن کتاب قصه و داستانهای کودکانه توسط والدین برای آنها بستگی دارد. کودکانی که برای آنها قصه و کتاب خوانده میشود از سه سالگی یک نمایش کودک را به خوبی درک میکنند چون فرصت ارتباط و اجتماعی شدن را داشتهاند.»
این هنرمند با اشاره به لزوم توجه به ارزشهای اخلاقی در آثار نمایشی گفت: «تمام تلاشمان این بود تا ارزشهای اخلاقی را فارغ از شعارزدگی و در دل قصه به مخاطب منتقل کنیم. در واقع در این اثر اصلا تاکیدی بر آموزش مستقیم نداشتیم.»
او با بیان اینکه پذیرش مهمترین اصل نمایش «قورباغه و غریبه» است، توضیح داد: «به نظر من پایه صلح، پذیرش و درک نیازهای خودمان و دیگری است. رویکرد خیلی معروف و محبوبی در جهان با مفهوم ارتباط بدون خشونت وجود دارد که به ما میآموزاند که چگونه میتوانیم دیگران را درک کنیم و ما در این نمایش به آن اشاره داشتیم.»
این نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: «جامعه امروز ما با چالش بزرگی در برقراری ارتباط و پرهیز از قضاوت و پیشداوری روبه روست. ما در روابط خود همواره دچار پیشداوری، قضاوت و خشم هستیم. قطعا این موضوع ریشه در کودکیمان دارد و اگر بتوانیم با آموزش به نسل جدید آن را مرتفع کنیم، در آینده شاهد شکلگیری ارتباطات انسانی بهتری خواهیم بود. شخصیت موش صحرایی نیز در این اثر به عنوان یک شخصیت صلحطلب، علاقهمند به گفتوگو به مخاطبان، مهارت درک کردن شرایط و موقعیت دیگران و پذیرش آنها را فارغ از هر نوع نگاه و تبعیض میآموزاند. مخاطب یاد میگیرد تا تنوع گونهها را بپذیرد و براساس قضاوتهایی که از بزرگترها آموخته، پیش نرود.»
به گفته این هنرمند، بخشش، محافظت از محیط زیست، دوستی و همدلی دیگر موضوعاتی هستند که در زیرمتن نمایش به آن اشاره میشود.
ناظری در پایان گفت: «سیزده سال تجربه تسهیلگری به من آموخته است که کودکان را به عنوان یک شهروند مستقل در نظر داشته باشم و به همین دلیل از بهترین متریال برای تولید اثر برایشان بهره ببرم؛ چراکه محتوا و تصویر ارائه شده به آنها بسیار اهمیت دارد. کودکان سرمایههایی هستند که در بزرگسالی جامعه را تغییر میدهند.»
گفتوگو: نگار امیری