گفت‌وگو با حسین کشفی‌اصل کارگردان «عددهای نشده»
چالش بازیگری روی فرش ایرانی
حسین کشفی‌اصل کارگردان نمایش «عددهای نشده» می‌گوید بازیگران من در این نمایش به واسطه طراحی صحنه و میزانسن‌های اجرایی، اجازه دارند فقط در محدوده داخلی یک فرش دوازده‌متری بازی داشته باشند و حتی انگشت‌شان از این فرش بیرون نزد و از این جهت می‌دانم چالش سختی برای‌شان بود که وقتی نتیجه کار را می‌بینیم متوجه این بازی‌ها می‌شویم.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «عددهای نشده» به نویسندگی محمد میرعلی‌اکبری و کارگردانی حسین کشفی اصل در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه است.
این اثر نمایشی که از 17 بهمن روی صحنه آمده، قصه آدم‌هایی است که به اصطلاح عمری دویدند و به چیزی نرسیدند؛ نمایش را در فضای دهه 80 با اپیزودهایی مختلف و روایت‌هایی جذاب می‌بینیم.
با حسین کشفی‌اصل کارگردان این اثر نمایشی که یکی از پرکارهای این روزهای تئاتر ایران است، درباره این نمایش گفت‌وگو کردیم.
حسین کشفی‌اصل، کارگردان نمایش «عددهای نشده» گفت: «مدت‌ها بود که به این فکر می‌کردم نمایش «افرای ژاپنی» را دوباره روی صحنه بیاورم؛ اما از آنجایی که متن‌های محمد میرعلی‌اکبری را خیلی دوست دارم، در کتابخانه‌ام کتاب «عددهای نشده» را دیدم و به این فکر کردم که این اثر را روی صحنه ببرم.»
او ادامه داد: «داستان نمایش همان‌طور که در بروشور اجرا به آن اشاره کردیم در دهه هشتاد رخ می‌دهد؛ باید بگویم این قصه قدیمی نشده و به‌نظرم بسیار به‌روز است.»
کشفی‌اصل گفت: «همیشه به این فکر می‌کنم که وقتی مخاطب از سالن اجرای ما بیرون می‌آید، نمایش باید رویش تاثیر گذاشته باشد و به فکر فرو برود حتی شده یک دقیقه، با این اتفاق من خودم را برنده می‌دانم.»
این کارگردان و بازیگر تئاتر درباره مدت زمان 80 دقیقه‌ای نمایش «عددهای نشده» در ادامه گفت: «نویسنده این نمایش محمد میرعلی اکبری علاقه به متن‌های کلاسیک دارد و در آثاری هم که تاکنون نوشته است این مسئله مشخص است و اغلب اجراهایی که روی صحنه برده است در مدت زمان 100 تا 80 دقیقه بوده است؛ حالا خود من عادت دارم که کارهایم را در مدت زمان 50 تا 65 دقیقه به پایان برسانم. این متن نیز چون تیپ‌های مختف شخصیتی، صحنه و اپیزودهای متعدد و ماجراهای مختلف دارد، به این تایم اجرا رسیده است؛ البته با نویسنده اثر مشورت کردم و سه اپیزود در بخش‌های مختلف نمایش حذف شد که خداروشکر لطمه‌ای به متن و نمایش نخورده است.»
حسین کشفی‌اصل در ادامه از حضور 10 بازیگر خود گفت: «در این نمایش ما شاهد حضور 10 بازیگر هستیم که همه از بدنه تئاتر ایران هستند و خداروشکر از نظر منِ کارگردان خوش درخشیدند و همه بر این باور بودند که ما دوست داریم این کار به اجرا برسد و همه‌جوره کنار کار هستیم.»
او ادامه داد: «این روزها همه در شرایط سخت اقتصادی هستیم و این مسئله به تئاتر نیز ورود کرده است و اگر همراهی بازیگرانم نبود شرایط برایم از اینی که هست سخت تر می‌شد.»
این کارگردان افزود: «بازیگران من در نمایش «عددهای نشده» به واسطه طراحی صحنه و میزانسن‌های اجرایی اجازه دارند فقط در محدوده داخلی یک فرش دوازده‌متری بازی داشته باشند و حتی انگشت‌شان از این فرش بیرون نزد و از این جهت می‌دانم چالش سختی برای‌شان بود که وقتی نتیجه کار را می‌بینیم متوجه این بازی‌ها می‌شویم.»
حسین کشفی‌اصل در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه حضور این فرش که فضایی گرم و صمیمی را در اجرا ایجاد کرده است، زاییده ذهن خود اوست یا خیر، گفت: «اول بگویم که اصولا در کارهایی که کارگردانی می‌کنم خودم نیز طراحی لباس و صحنه را انجام می‌دهم. حضور این فرش در نمایش هم از خودم است که همان‌طور که اشاره کردید فضایی صمیمی را به مخاطب می‌دهد. من از منتقدان و هنرمندانی که نمایش را دیده‌اند نیز این حرف را شنیدم که فضای طراحی صحنه آن‌ها را به خانه مادربزرگ‌شان برده است.»
او در ادامه در مورد شرایط این روزهای تئاتر افزود: «این حرف را از ته دل می‌زنم؛ در کشوری زندگی می‌کنیم که روی ثروت خوابیده است. پس چرا برای فرهنگ و هنر و خصوصا هنر اول که تئاتر است بهای کمتری داده می‌شود و اصولا کمتر حمایت می‌شود. مسئولان و سیاستمداران ما باید کاری کنند که مردم با تئاتر ارتباط تنگاتنگ تری داشته باشند و معتقدم اگر این اتفاق رخ دهد، فرهنگ عمومی جامعه ما تغییراتی را در خود می‌بیند.»
او ادامه داد: «همه ما دوست داریم وقتی کاری روی صحنه می‌بریم، آن کار دیده شود و ارزش‌گذاری شود. ای کاش روزی برسد که دست اندرکاران و مسئولان این سرزمین، نگاه جدی‌تری به این هنر داشته باشند تا ما شاهد تغیر فرهنگی درست در جامعه ایران باشیم.»
حسین کشفی‌اصل در بخش پایانی صحبت‌های خود با اشاره به حضور انجمن هنرهای نمایشی ایران در چارت سازمانی تئاتر ایران گفت: «قطعا حمایت از آثار تئاتری در ایران، وظیفه اصلی انجمن هنرهای نمایشی ایران است. این حمایت‌ها قبلا با مبالغی محدود انجام می‌شد، اما الان ما حمایت از آثار تئاتری را شاهدش نیستیم. بنابراین اینجا این سوال برای‌مان مطرح می‌شود که بودجه این انجمن صرف چه برنامه‌هایی می‌شود؟ آیا فقط به جشنواره‌های تئاتری می‌رود و برای آثار صحنه‌ای مبلغی نمی‌ماند؟ در دولتی ترین سالن تئاتری ایران یعنی تئاتر شهر تهران ما روی صحنه می‌رویم و کمک‌هزینه‌ای برای اجراهای روی صحنه داده نمی‌شود.»
او ادامه داد: «الان باتوجه به شرایط سخت اقتصادی حتی ساده ترین پذیرایی‌هایی که در پشت صحنه‌های تئاتر برای عوامل و گروه نمایش انجام می‌شد نیز درحال حذف شدن است.»
گفت‌وگو: علی کیهانی
