در حال بارگذاری ...

فاطمه نقوی؛ 45 سال حضور و درخشش روی صحنه

فاطمه نقوی این روزها مشغول تمرین تازه‌ترین نمایشی است که قرار است در آن بازی کند، بازیگری که بیش از ۴۵ سال از حضور او بر صحنه تئاتر می‌گذرد.

به گزارش ایران تئاتر به نقل از ایسنا، فاطمه نقوی که بیشتر او را با بازی در نمایش‌های همسرش آتیلا پسیانی دیده‌ایم، به‌زودی با نمایش «امشب به‌صرف بورش و خون» به کارگردانی صابر ابر روی صحنه می‌رود. به انگیزه اجرای این نمایش، نیم‌نگاهی به حضور این بازیگر بر صحنه تئاتر داریم.

هرچند عمده فعالیت‌های فاطمه نقوی در گروه تئاتر «بازی» انجام‌ شده اما این بازیگر سال‌ها پیش از شکل‌گیری این گروه، بازی خود را در تئاتر آغاز کرده بود. او در دهه ۵۰ با گروه تئاتر «پیاده» به سرپرستی مهدی هاشمی و داریوش فرهنگ همکاری داشت که نتیجه آن بازی در دو نمایش «دیوار چین» به کارگردانی داریوش فرهنگ و «همشهری» به کارگردانی مهدی هاشمی است؛ اما در کنار این‌ها با کارگردانان دیگری چون فردوس کاویانی، رضا فیاضی، صدرالدین زاهد، اسماعیل خلج، جمشید اسماعیل‌خانی، حسین عاطفی، ایرج انور، هادی اسلامی و ... نیز همکاری داشته است.

                                                                                           

نقوی سال ۵۷ به کارگاه نمایش پیوست که سبب‌ساز آشنایی بیشتر او با آتیلا پسیانی شد. این زوج هنری بعدتر با همراهی حسین عاطفی، گروه تئاتر «بازی» را پایه‌گذاری کردند که این گروه همچنان به فعالیت هنری خود ادامه می‌دهد و جزو معدود گروه‌های نمایشی است که عمری این‌چنین طولانی داشته است.
گروه تئاتر بازی در دهه ۷۰ حضوری اثرگذار در تئاتر کشور داشت. با پیوستن محمد چرم‌شیر به‌عنوان نمایشنامه‌نویس، فصل تازه‌ای در فعالیت‌های این گروه آغاز شد و چرم‌شیر و پسیانی در کنار یکدیگر نمایشنامه‌های تأثیرگذاری را به نگارش درآوردند که همه آن‌ها با کارگردانی پسیانی روی صحنه رفت و نقوی هم معمولاً یکی از بازیگران ثابت این آثار بود. بازی در نمایش‌هایی همچون «تبار خون»، «واقعه‌خوانی جهاز جادو»، «گنگ خوابدیده»، «قهوه قجری»،«درددل با سگ» و ... تنها بخش کوچکی از این همکاری است.

                                                                                          

این بازیگر هرچند بیشتر فعالیت‌های خود را در تئاتر پیگیری کرده ولی در تلویزیون و سینما هم سابقه حضور در آثار سینمایی همچون «شیرین» به کارگردانی عباس کیارستمی، «نسل سوخته» کار رسول ملاقلی‌پور، «مسافران» کار بهرام بیضایی، «دایره» به کارگردانی جعفر پناهی و ... را دارد.

ازجمله مجموعه‌های خاطره‌انگیزی که نقوی در آن بازی کرده می‌توان به «مثل‌آباد» و «محله بهداشت»، «محله برو بیا»، «خانواده رضایت» و ... اشاره کرد که در دهه ۶۰ و ۷۰ جزو آثار موفق تلویزیونی به شمار می‌آمدند. نقوی بعد از آن کمتر در تلویزیون دیده شد و بیشتر انرژی خود را صرف بازی در تئاتر کرد.   

او که بعد از شکل‌گیری گروه تئاتر «بازی»، بیشتر فعالیت‌های خود را در این گروه متمرکز کرده بود. بااین‌حال هر از گاه در نمایش‌هایی از کارگردان‌های دیگر حضور داشته است که نمونه آن بازی در نمایش «ننه دلاور و فرزندانش» کار زهرا صبری است که دهه ۹۰ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و همزمان با اجرای آن از بیش از ۴۰ سال فعالیت هنری او تقدیر شد.

باوجود حضور مستمر نقوی در تئاتر، او نیز جزو بازیگرانی است که در دوران کرونا بر صحنه نرفت و حالا بعد از حدود چهار سال دوری، با نمایش صابر ابر حضوری دوباره خواهد داشت.

                                                                                          

یکی از آخرین بازی‌های نقوی در دوران پیش از کرونا، به نمایش «بداهه» به کارگردانی آروند دشت‌آرای بازمی‌گردد که تابستان و پاییز سال ۹۸ در دو نوبت در سالن ملک و تالار دکتر ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفت.

نقوی در همان پاییز سال ۹۸ در نمایش «قصر موروثی خاندان فرانکشتاین» به کارگردانی آتیلا پسیانی هم روی صحنه رفت. هر دو نمایش آثاری نسبتا پربازیگر بودند و نقوی در این دو اثر با بازیگرانی چون رضا کیانیان، رامبد جوان، علی شادمان، ستاره و خسرو پسیانی، مارین ون‌هولک و ... هم‌بازی شد.
او حالا و از ۲۲ فروردین با نمایش «امشب به‌صرف بورش و خون» در سالن بلک باکس پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه می‌رود تا بعد از چهار سال دوری از صحنه، بار دیگر به ایفای نقش بپردازد.

                                                                                               

این اثر نمایشی که متن آن را مهدی یزدانی‌خرم براساس رمان «نازنین» داستایوسکی نوشته، سرگذشت دختری است که بنا به دلایل نامعلومی دست به خودکشی زده و اکنون، پس از مرگش، همسر او به بازخوانی و بازگویی رخدادهای زندگی وی می‌پردازد.

این اثر نمایشی که دومین تجربه کارگردانی صابر ابر به شمار می‌آید، با بازی خود او و فاطمه نقوی اجرا می‌شود و هر شب در دو نوبت و در ساعت‌های ۱۹ و ۲۱ روی صحنه می‌رود.

                                                                                           

در ادامه بخشی از نمایش‌هایی را که نقوی در سال‌های دورتر و تا پایان دهه ۸۰ در آن‌ها بازی کرده، مرور می‌کنیم:

«دیوار چین» (داریوش فرهنگ) تهران، تئاتر شهر، ۱۳۵۶، «اژدها» (صدرالدین زاهد) تهران، تئاتر شهر، ۱۳۵۸‏، «زیبا اهل خرم‌آباد» (اسماعیل خلج) تهران،‌ تئاتر شهر، ۱۳۵۸‏، «همشهری» (مهدی هاشمی) تهران، تالار مولوی ۱۳۵۶، «بازی قتل‌عام» (آشور بانی‌پال‌ بابلا) تهران، تئاتر شهر، تالار اصلی؛ ۱۳۵۷‏، «موضوع جدی نیست» (ایرج انور) تهران، تالار انجمن ایران و امریکا؛ ۱۳۵۷، «در اعماق اجتماع» (محمد کوثر) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۵۹، «شب جنایتکاران» (حمید لیقوانی) تهران، خانه نمایش؛ ۱۳۶۰، «مرگ تصادفی یک آنارشیست» (فردوس کاویانی) تهران، تئاتر شهر، ۱۳۶۰‏ ‏«غریب» (هادی اسلامی) البرز؛ ۱۳۶۲، «آژاکس» (آتیلا پسیانی) تهران، تئاتر شهر،۱۳۶۶، «مسیح هرگز نخواهد گریست» (جمشید اسماعیل‌خانی) تهران، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۶‏، «تک‌پرده‌ای‌های چخوف» (آتیلا پسیانی) تهران، تئاتر شهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۷‏، «جشن سالگرد» (حسین عاطفی) ۱۳۶۸‏‏، «مخمل» (رضا فیاضی) نمایشنامه‌خوانی؛ ۱۳۶۸، «ارکستر زنان آشویتس» (آتیلا پسیانی) ۱۳۶۸‏ ‏، «یک نوکر و دو ارباب» (حسین نصرآبادی) ۱۳۶۹، «مجلس تقلید هفت‌خوان» (آتیلا پسیانی) ۱۳۶۹‏، «آئورا» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۰‏، «واقعه خوانی جهاز جادو» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۰‏، «آئورا» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۲‏‏، «بودن یا نبودن» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۲، «فاطمه عنبر» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۳‏، «بودن یا نبودن» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۳‏، «ت مثل تئاتر» (رضا فیاضی) ۱۳۷۳، «رویای ماه» (مریم کاظمی) ۱۳۷۳‏، «آبی که مار می‌خورد، زهر می‌شود» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۵‏، «اینم از این» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۶، «شهود» (مریم کاظمی) ۱۳۷۷‏، «ساز سحرآمیز» (ستاره پسیانی) ۱۳۷۷‏، «برف سبز» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۷، «تبار خون» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۷، «رستخیز» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۸، «قهوه قجری» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۸، «لباس باشکوه حاکم» (رضا فیاضی) ۱۳۷۸، «درددل با سگ» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۹، «گنگ خواب دیده» (آتیلا پسیانی) ۱۳۷۹‏، «بسه دیگه، خفه شو!» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱ و ۱۳۸۰، «بازی در گالری» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱، «کالیگولا، شاعر خشونت» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۱‏، «بحرالغریب» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲، «کالیگولا، شاعر خشونت» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲‏، «نجوای خاک» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲، «غلیظ مثل عسل» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۲‏‏، «کلاغ و دوچرخه» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳‏، «زمین صفر» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳، «باغ کاغذی» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳‏ ‏، «تلخ مثل عسل» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۳، «گنگ خواب دیده» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۴‏، «التریا» (وحید رهبانی) تهران، کارگاه نمایش؛ ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴، «وقتی در خانه‌ام ایستاده‌ام»(تینوش نظم‌جو) اصفهان، خانه هنرمندان، ۱۳۸۳‏‏، «آرامش از نوعی دیگر» (شبنم فرشادجو) تهران، ‌تالار مولوی؛ ۱۳۸۵‏‏، «زخمه بر رمل» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۵‏‏، «یک سمفونی ناکوک» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۶، «کشتی شیطان» (آتیلا پسیانی) ۱۳۸۶‏‏، «خون تازه سبزی خشک» (امیررضا کوهستانی) اجرا در اروپا و آسیا؛ ۱۳۸۶، «متابولیک» (آتیلا پسیانی) تهران،۱۳۸۷، «وقتی در خانه‌ام ایستاده‌ام» (اصغر دشتی) تهران، خانه هنرمندان، نمایشنامه‌خوانی؛ ۱۳۸۷، «مده‌آ رپرتاژ» (مهدی صدر) تهران، تالار سایه؛ ۱۳۸۷، «ملانصرالدین» (اصغر دشتی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۸۸‏

 




مطالب مرتبط

پیام تسلیت مدیرکل هنرهای نمایشی در فقدان شهدای اهل خدمت

خادم الرضا در ایامی که آغشته‌ به بوی امام رضا(ع) بود؛ سر بر آستان حق نهاد
پیام تسلیت مدیرکل هنرهای نمایشی در فقدان شهدای اهل خدمت

خادم الرضا در ایامی که آغشته‌ به بوی امام رضا(ع) بود؛ سر بر آستان حق نهاد

حمید نیلی، مدیرکل هنرهای نمایشی در پی شهادت آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی و هیئت همراه در پیامی نوشت خادم الرضا در ایامی که آغشته‌ به بوی امام رضا(ع) بود؛ سر بر آستان حق نهاد و همه‌ ایران را به سوگ نشاند.

|

رضا رویگری: آقای رییسی اهل فرهنگ و هنر بودند

رضا رویگری: آقای رییسی اهل فرهنگ و هنر بودند

رضا رویگری در تازه‌ترین صحبت‌های خود درباره شهادت آیت الله سید ابراهیم رییسی و همراهانش گفت آقای رییس جمهور طبق عملکرد و البته گفته وزیرشان آقای اسماعیلی که به منزل من آمده بودند، بسیار اهل فرهنگ و هنر بودند و دوست‌ داشتند در مجامع هنری حضور داشته باشند که این امر یکی از ...

|

ریچارد شکنر در نشست نقد کتاب دانشگاه سوره مطرح کرد

چیزی فارغ از تئاتر وجود ندارد
ریچارد شکنر در نشست نقد کتاب دانشگاه سوره مطرح کرد

چیزی فارغ از تئاتر وجود ندارد

نشست نقد کتاب دانشگاه سوره با بررسی کتاب «مقدمه‌ای بر مطالعات اجرا» با حضور و سخنرانی مجازی نویسنده این اثر ریچارد شکنر برگزار شد. در این نشست ریچارد شکنر گفت تئاتر را به‌عنوان یک واژه جمع می‌دانم و چیزی فارغ از تئاتر وجود ندارد، باور دارم تئاتر فقط محدود به تعریف غربی و ...

|

«هزارویک‌شب شهرزاد» میزبان دانشجویان و هنرجویان خواهد شد

«هزارویک‌شب شهرزاد» میزبان دانشجویان و هنرجویان خواهد شد

رویداد «هزارویک‌شب شهرزاد» اعلام آمادگی کرد تا با ایجاد فضایی مناسب جهت شناسایی استعدادهای ویژه هنری، از اوایل خرداد 1403، میزبان دانشجویان و هنرجویان کلیه رشته‌های هنری و گروه‌های تئاتری باشد. 

|

نظرات کاربران