در گفت‌وگو با مرتضا امینی‌پور مطرح شد
به‌روزرسانی متنی کلاسیک با خلق یک ساحره
«خورشت خون» و تجربه به‌روزرسانی متنی کلاسیک با خلق یک ساحره 2
خورشت خون
خورشت خون
خورشت خون
مرتضا امینی‌پور، کارگردان نمایش «خورشت خون» به‌روزرسانی نمایشنامه «مدهآ» براساس دغدغه‌های روز دانست و از خلق شخصیت ساحره برای ارتباط بهتر با اثر گفت.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «خورشت خون» به نویسندگی و کارگردانی مرتضا امینی‌پور با نگاهی جدید به داستان «مدهآ» اثر اوریپید، نمایشنامه‌نویس بزرگ یونان از 25 خرداد در سالن قشقایی تئاترشهر روی صحنه است.
امینی‌پور درباره این نمایش می‌گوید: «ما همواره شاهد زنانی هستیم که در شرایط اجتماعی یا خانوادگی گیر افتاده‌اند. آن‌ها همواره سعی کرده‌اند این شرایط را ترک کرده یا با آن کنار بیایند. اما زن قصه ما برای رسیدن به حق خود می‌جنگد. جنگی که فاجعه‌های بی‌شماری را رقم زده و عواقب آن همه را درگیر می‌کند، البته برخلاف قصه «مدهآ» پایان این قصه نویدبخش و رو به روشنی است.»
او ادامه می‌دهد: «داستان این نمایش به شدت قابل تعمیم به زنان جامعه امروز ایران و جهان است و جامعه بشری به شدت با آن دیگر است. من هم در نگارش متن سعی کردم که محدود به جغرافیا و زمان خاصی نباشم.»
این هنرمند می‌افزاید: «فرم بیشتر ترفندی بود که من برای تغییر صحنه از آن استفاده کردم. ما 12 صحنه داریم که این دکور با کمک طراحی فیزیکال در تمامی صحنه‌ها تغییر می‌کند.»
امینی‌پور می‌گوید: «هنرمند امروز می‌تواند همه سبک‌ها از واقعگرا تا غیرواقعگرا را با هم تلفیق کند. نمی‌توان فقط اسم یک سبک را روی سبک نمایش گذاشت چراکه ما از تلفیق سبک‌های متفاوت برای انتقال مفهوم و پیامی که در نظر داریم، بهره برده‌ایم.»
این کارگردان ادامه می‌دهد: «در این نمایش شخصیت ساحره را خلق کردم که در واقع ساحره همان مدهآ و یکی از هزاران زنی است که دچار خیانت همسرش شده است.»
او با بیان اینکه تئاتر امروز ما وامدار متون کلاسیکی نمایشنامه‌نویسانی چون سوفوکل، اوریپید و غیره است، توضیح می‌دهد: «اگر متون نمایشی نمایشنامه‌نویس نبودند شاید دست ما خیلی خالی بود چراکه ما اکنون از این دست نویسندگان که بتواند دغدغه‌مندی و این شکل فضاسازی را ایجاد کنند، به تعداد انگشت‌شمار داریم.»
این کارگردان در پایان سخنانش می‌گوید: «اگر بخواهیم تنها به متون معاصر مراجعه کنیم شاید قدرت انتخاب کمتری داشته باشیم، علاوه بر این متون گذشته بسیار جهانشمول و بدون زمان و مکان هستند اما نباید فراموش کنیم که برای استفاده از آن‌ها باید با توجه به شرایط روز به‌روزرسانی انجام دهیم.»
