محمد میرعلی‌اکبری:
آموزش اخلاق حرفه‌ای تئاتر به جوانان دشوار است
محمد میرعلی‌اکبری نویسنده و کارگردان نمایش «دایی سعید» که در خانه هنرمندان ایران روی صحنه است، گفت آموزش اخلاق حرفه‌ای تئاتر به جوانان کاری دشوار است. آن‌ها به راحتی نمی‌توانند اخلاق و احترامی را که ما در قبال هنرمندان پیشکسوت به آن پایبند بودیم، بیاموزند.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «دایی سعید» به نویسندگی و کارگردانی محمد میرعلی‌اکبری از سی‌ام خرداد تا بیست‌ودوم تیر در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه است.
میرعلی اکبری درباره این اجرا توضیح داد: «این نمایش در ادامه روند اقتباس‌های من از نمایشنامه‌های آنتوان چخوف نویسنده شناخته شده روس است. پیش از این «سه خواهر» و «باغ آلبالو» روی صحنه بردم و سومین اثر هم اقتباسی از «دایی وانیا» به نام «دایی سعید» است که هم اکنون میزبان مخاطبان هستیم.»
او ادامه داد: «این اثر یک درام رئالیستی با محوریت مسائل اجتماعی-خانوادگی درباره افرادی است که اضافه وزن دارند و به همین دلیل مورد قضاوت‌ها و رفتار آزاردهنده جامعه قرار می‌گیرند. البته قصه دقیقا همان روایت «دایی وانیا» است اما این بخش هم مورد توجه قرار گرفته است.»
این هنرمند با اشاره به کارگاهی بودن این اثر همچون دیگر کارهایش بیان کرد: «در این دوره از هنرجویان دوره دیده برای بازی انتخاب کردیم و متن نیز در فرآیند کارگاهی شکل گرفت.»
به گفته کارگردان نمایش «دایی وانیا» نسل جدید کم صبر هستند و نگاه همراه با توهم نسبت به تئاتر دارند و می‌خواهند ره صدساله را یک شبه به پایان برسانند.
میرعلی اکبری با بیان اینکه بزرگ‌ترین چالش او آموختن صبر و داشتن اخلاق حرفه‌ای در تئاتر به نسل جوان است، گفت: «جا انداختن اخلاق حرفه‌ای تئاتری برای این جوانان مسئله دشواری است. آن‌ها به راحتی نمی‌توانند اخلاق و احترام در تئاتر را که ما در قبال هنرمندان پیشکسوت به آن پایبند بودیم، بیاموزند. قطعا برای رشد و رسیدن به جایگاهی که در نظر دارند، باید زمان بگذارند تا موفق شوند. به همین دلیل هم سعی می‌کنم صبورانه با آن‌ها همراه باشم. تئاتر برای نسل ما اولویت بود و از بسیاری مسائل زندگی‌مان برای این هنر چشم‌پوشی می‌کردیم، اما این کار برای نسل جدید سخت است و احساس می‌کنم به همین دلیل هم نمی‌توانند آنطور که شاید و باید در این مسیر موفق باشند.»
میرعلی‌اکبری چالش‌های کار کارگاهی را زیاد دانست و گفت: «در شرایط اقتصادی فعلی هزینه تولید کارگاهی مقرون به صرفه نیست، اما ازآنجا که کیفیت برای من حرف اول و آخر را می‌زند، سعی می‌کنم با سختی‌ها کنار بیایم.»
او ادامه داد: «در روند تولید کارگاهی یک داستان یک خطی در ذهن دارم که براساس شخصیت، رفتار و ویژگی هنرجویان به خلق شخصیت می‌پردازم. در واقع من برای یک دکمه کُت می‌دوزم.»
گفت‌وگو: نگار امیری
