داوود فتحعلی‌بیگی:
به هنرمندانی که ریاکاری مانع کارشان شد، ادای دین کردم
داوود فتحعلی‌بیگی نمایش «شب‌نشینی با مولیر» را بر اساس ریاکاری روی صحنه برده است. او به دلیل نزدیکی نمایشنامه «تارتوف» با اتفاقی که برای نمایشش افتاده و منجر به توقیف آن شده این اجرا را طراحی و کارگردانی کرده و این نمایش را ادای دین به همه هنرمندانی می‌‌داند که ریاکاری دیگران مانع از ادامه کار آنها شده است.
به گزارش ایران‌تئاتر، داوود فتحعلی‌بیگی، نویسنده، کارگردان و بازیگر نمایش «شب‌نشینی با مولیر» که از شب گذشته، چهاردهم اردیبهشت ساعت 19:30 در تماشاخانه سنگلج روی صحنه می‌رود، درباره این اثر توضیح داد.
فتحعلی‌بیگی با اشاره به اینکه داستان نمایش بررسی اصل ریاکاری در تاریخ است، گفت: مولیر در نمایش «تارتوف» روی مقوله ریاکاری مذهبی تاکید دارد و من در گفت‌وگویی که همزمان با مطالعه این نمایشنامه در عالم خیال با مولیر داشتم به ریاکاری و ابعاد و ارکان مختلف آن اشاره دارم.
او ادامه داد: الزاما ریاکاری مرتبط با مذهب نیست. افراد ممکن است از مواردی چون حقوق بشر، آزادی بیان، دموکراسی و ... به عنوان نقاب بهره ببرند؛ درست مانند همان کاری که سیاستمداران غربی از آن استفاده می‌کنند اما در عمل دست به اقدامات دیگری می‌زنند.
کارگردان نمایش «شب‌نشینی با مولیر» افزود: من در بخشی از کار به گونه‌ای غیر مستقیم و تلویحی به دوستی اشاره می‌کنم که در سال 1363 در عین ریاکاری نمایش ما را به تماشا نشست و به ما مجوز داد و پس از آن با ارائه یک تحلیل ناجوانمردانه باعث توقیف همان کار شد؛ در صورتی که من آن نمایش را 15 سال بعد روی صحنه بردم و نمایشنامه‌اش نیز به چاپ رسید. در واقع اگر نمایش مشکل محتوایی داشت، بعد از گذشت زمان هم مجوز نمی‌گرفت و این مشکل تنها به دلیل ریاکاری این فرد پیش آمد.
این هنرمند بیان کرد: در هر حال من زمانی که مراحل کشمکش توقیف متن خودم را دیدم و با مطالعه دست‌نوشته‌های درد دل گونه مولیر درباره پادشاه فرانسه نسبت به نمایشنامه«تارتوف» به شباهت سرنوشت این دو نمایش پی بردم، تصمیم گرفتم تا در عالم خیال با مولیر هم صحبت شوم. این نمایش ادای دینی است به هنرمندانی که به واسطه سوتعبیر برخی اشخاص، ثمره کارشان با مشکل روبرو شده است و امید اینکه کاش صداقت داشته باشیم و بدانیم که هیچکس ماندگار نیست.
او با اشاره به اینکه در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازد، افزود: من در این دوره از اجرا در نقش خودم یعنی همان میرزا فتحعلی روی صحنه هستم. با توجه به اینکه این شخصیت خود من هستم؛ پس تفاوت چندانی در شخصیت‌پردازی و ساخت کاراکتر برای آن با آنچه هستم، وجود نداشت. تنها به دلیل حضور همزمان روی صحنه و پشت صحنه مدیریت کمی سخت و پیچیده شده است که البته در بخش‌هایی به شکل فاصله‌گذاری سعی کردیم کار را به خوبی به سرانجام برسانیم.
فتحعلی‌بیگی بیان کرد: کلام نمایش‌های ایرانی در بیشتر مواقع منثور اما آهنگین است و این امر بر جذابیت کارهای ایرانی می‌افزاید. با این وجود ما قطعاتی موسیقایی هم به نمایش اضافه کردیم تا جذابیت کار بیشتر شود چراکه موسیقی مثل نمک در غذاست.
این هنرمند در پایان سخنانش گفت: خوشبختانه هر زمان که نمایش ایرانی روی صحنه می‌رود با همراهی و استقبال خوب مخاطبان همراهع است و آنها با کار ارتباط قوی برقرار می‌کنند؛ چراکه نمایش‌های تخته حوضی و روحوضی شادی‌آور هستند و تماشاگر به واسطه نزدیک بودن به فرهنگ و منش خود با آن احساس صمیمیت می‌کند.
گفت‌‍و گو: نگار امیری
