مدیرکل هنرهای نمایشی به دیدار پیشکسوت تعزیه رفت

دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با خانواده پیشکسوت تعزیه، مرتضی صفاریان 2

دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با خانواده پیشکسوت تعزیه، مرتضی صفاریان 3

دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با خانواده پیشکسوت تعزیه، مرتضی صفاریان 4

دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با خانواده پیشکسوت تعزیه، مرتضی صفاریان 5

دیدار مدیرکل هنرهای نمایشی با خانواده پیشکسوت تعزیه، مرتضی صفاریان 6
رضا مردانی مدیرکل هنرهای نمایشی با حضور در منزل استاد مرتضی صفاریان، پیشکسوت تعزیه، با این استاد و خانواده او دیدار و از سالها تلاش و خدمات ارزشمند این استاد پیشکسوت در عرصه هنر تعزیه قدردانی کرد.
به گزارش ایران تئاتر به نقل از روابط عمومی ادارهکل هنرهای نمایشی، رضا مردانی مدیرکل این اداره با حضور در منزل استاد مرتضی صفاریان، پیشکسوت تعزیه، با خانواده ایشان دیدار و از سالها تلاش و خدمات ارزشمند وی در عرصه هنر تعزیه قدردانی کرد.
در این دیدار صمیمانه، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید گرانقدر حسن صفاریان، بر جایگاه والای این خانواده در پاسداشت ارزشهای اسلامی و فرهنگی تأکید شد.
مدیرکل هنرهای نمایشی با اشاره به نقش اثرگذار استاد صفاریان در حفظ و انتقال سنتهای آیینی، ابراز خرسندی کرد که فرصتی برای دیدار با این خانواده فرهیخته فراهم شده است.
در پایان این دیدار، حاضران از تکیه حسینیه واقع در منزل صفاریان نیز بازدید کرده و با فعالیتهای فرهنگی مذهبی این مکان آشنا شدند.
مرتضی صفاریان استادی را در تعزیه ایران به اتمام رسانده و نامش با این گونه نمایشی و مذهبی گره خورده است.
مخالفخوانی و موافقخوانی، سبزپوشی و سرخپوشی، او روزگار در تعزیت گذرانده، قامت در عزای سید و سالار شهیدان خم کرده و مویش در راه تعزیت شهدای کربلا سپید شده است.
مرتضی صفاریان رضایی در سال 1312 چشم به جهان باز کرد. او تعزیهخوانی را از 6 سالگی در خانوادهای شروع میکند که همه تعزیهخوان بودند و هر سویی نشان از ابزار و لوازم تعزیهخوانی بود. پدر، برادر و برادرزادههایش همه تعزیه میخواندند و برادرش برای تشویق، زره و شمشیری کوچک به او هدیه داد و عشق به تعزیه و شبیهخوانی در دل او بارور شد. در 6 سالگی و برای نخستین بار لباس تعزیه بر تنش نشست و به میدان تعزیهخوانی پای گذاشت. صفاریان تا اوایل سنین جوانی اولیاخوان بود و از آن پس اشقیاخوانی کرد اما موافقخوانی را کنار نگذاشت. او در کنار تعزیهخوانی، نواختن ترومپت را نیز آغاز کرد. پدر صفاریان مکتبخانه داشت و او نیز در آنجا تحصیل کرد که همین بستری برای ادامه تحصیل او شد. پدرش در زمان خود مسنترین تعزیهخوان بود و به همین خاطر پدر را باباجان و او را مرتضی باباجان خطاب میکردند.