«خروس می خواند» درونمایه ای اجتماعی دارد

«شهرام کرمی» در گفت وگو با خبرنگار ایران تئاتر گفت: نمایشنامه «خروس می خواند» در واقع یک  نمایشنامه با موضوع اجتماعی است و داستان آن دررابطه با فرزندان یک خانواده است که مدت هاست با هم قطع رابطه کرده اند و براثر یک اتفاق دور هم جمع می شوند و در این دیدار متوجه می شوند که چقدر یکدیگر را فراموش کرده اند.

 

او با بیان این مطلب که این نمایشنامه را از نظر حسی متاثر از شعر «خروس می خواند» سروده  «نیما یوشیج »  نوشته است، گفت: با توجه به علاقه ای که به شعر دارم، همواره در برنامه روزانه ام شعر قرار دارد و «شعر خروس» می خواند نیما من را از نظر حسی تحت تاثیر قرار دارد و جرقه نوشتن این نمایش نامه پس از خواندن این شعر زده شد.

 

«کرمی» ادامه داد: در شعر «خروس می خواند» مفهوم امید و عشق موج می زند و خروس نیز به نوعی نمادی از فرا رسیدن صبح و پایان تاریکی است  و این شعر به من حس خوشایندی داد و بر همین اساس تصمیم گرفتم این نمایشنامه را بنویسم.

 

به گفته «کرمی» نمایشنامه «خروس می خواند» درونمایه ای اجتماعی دارد و در راستای نمایش پیشین این کارگردان است و متکی بر شخصیت پردازی است.

 

او افزود: صحنه های این نمایشنامه مفهومی رئالیستی دارد، اما هر چه نمایشنامه به انتهای صحنه نزدیک می شود، مفهوم آن نمادین و سورئال می شود.

 

«کرمی» با بیان این مطلب که نمایشنامه «خروس می خواند» در میان آثارش اثری متفاوت است و به نوعی از نظر فضای شاعرانه و فرمی در ادامه نمایشنامه «نامه های شرجی» است، گفت: نمایشنامه «نامه های شرجی» که در دو جشنواره تئاتر فجر وجشنواره مقاومت فتح خرمشهر جز متن های برگزیده بود را دو سال پیش نوشته ام و امیدوارم که بزودی شرایطی فراهم شود که این نمایشنامه را نیز روی صحنه ببرم.

 

او افزود: میان نمایشنامه خروس می خواند و نمایشنامه نامه های شرجی از نظر مضمونی اشتراکاتی وجود دارد و در این دو اثر اگرچه داستان ساده ای به چشم می خورد و روابط آدم ها پیچیده نیست، اما در لایه های زیرین متن عشق و امید نهفته است.

 

او درباره طراحی صحنه نمایش خروس می خواند گفت:زمانی که من در مقام نمایشنامه نویس ظاهر می شوم و متنی را می نویسم تلاش می کنم تمام عناصر درام را رعایت کنم و اثر خوبی برای ارائه باشد، اما از منظر کارگردان وقتی به اثری نگاه می کنم سعی می کنم نگاه متفاوتی به متن داشته باشم و متن را به شیوه ای مدرن روی صحنه ببرم.

 

«کرمی» ادامه داد: در طراحی صحنه و کارگردانی این نمایش تلاش کرده ام چون این نمایش فضای شاعرانه ای دارد، به شکلی با برخی گزاره های شاعرانه فضا را بسازم. این نمایش سر صحنه موسیقی زنده ندارد و برای چهارمین بار پیایی است که در بخش آهنگسازی با «سیاوش لطفی» همکاری می کنم. امیدوارم که نمایش «خروس می خواند» از هر نظر تجربه خوبی برای اجرا باشد.

 

او درباره شرکت در بخش مرور جشنواره تئاتر فجر گفت: جشنواره تئاتر فجر مهم ترین رویداد تئاتری کشور است و امیدوارم بتوانیم در بخش مرور این جشنواره شرکت کنیم.  در مردادماه سال جاری قصد دارم این نمایش را در  تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه ببرم و بازیگران این نمایش هنوز قطعی نشده اند.

 

نیما یوشیج «خروس می‌خواند» را در آبان ماه سال ۱۳۲۵ و در مجموعه شعر «شهر صبح» سروده است. مجموعه ای که با نسخه برداری و تدوین شراگیم یوشیج برای نخستین بار در سال ۱۳۴۶ توسط انتشارات مروارید منتشر شد.

 

نمایشنامه «خروس می خواند» نگاهی طنز آمیز دارد و در کنار لحظات شاعرانه با زبانی طنز به مسائل اجتماعی می پردازد.

 

در این نمایش که کاری از گروه تئاتر شایا است سید احمد سیدی مطلق تهیه کننده، منوچهر شجاع طراح صحنه، پریدخت عابدین نژاد طراح لباس، سیاوش لطفی آهنگساز، صبا کسمایی طراح نور، ماریا حاجیها طراح گریم، مازیار تهرانی طراح پوستر و رضا موسوی عکاس نیز شهرام کرمی را همراهی می کنند.

 

نمایشنامه «خروس می خواند» هفدهمین نمایشنامه ای است که  شهرام کرمی نوشته، او تاکنون 11 نمایشنامه اش را خود روی صحنه برده است و آخرین نمایشی که روی صحنه برده خانه خورشید در سال 1393 است.

گروه تئاتر شایا پیش از این با نمایش‌هایی چون «بلوط های تلخ»، «سقراط»، «پوتین های عمو بابا»، «ترور» و ... توانسته است میزبان تماشاگران شود