محمود عزیزی : عدم اعتماد به هنرمندان باعث می شودراه فرار برجسته شود

به گزارش ایران تئاتر ،مهدی شفیعی مدیر کل هنرهای نمایشی در پاسخ به سوال مجری درخصوص انتخاب متن و آثاری که آنها را مورد دار خواند گفت: طی یک سال و نیم گذشته و حتی در پنج ماهه نخست سال بیشترین تعداد آثاری که روی صحنه رفته اند بر اساس متون ایرانی بوده اند شاید 10 تا 12 درصد آثار بر اساس متون خارجی بوده باشند.

وی ادامه داد :  پیشروترین قوانین ارزشیابی و نظارت را در حوزه تئاتر داریم . در حوزه ارزشیابی توجه زیادی صورت گرفته به نوعی که در همه استانها، در قانون  شواریی برای نظارت و ارزشیابی تعریف شده است و بدون اینکه نمایشنامه ای خوانده و اجرا بازبینی شود هرگز مجوزی داده نخواهد شد. در حین اجرا نیز این نظارت ادامه دارد.

وی با بیان این نکته که ارزشیابی در تئاتر با دیگر حوزه های هنر تقاوت دارد تصریح کرد: تئاتر هنری زنده است و هرشب شاهد اتفاق جدیدی بر صحنه هستیم. به همین دلیل در زمان اجرا هم نظارت بر نمایش ادامه دارد. به طور میانگین هر شب 95 تا 110 نمایش در تهران روی صحنه داریم. شاید یک یا دو نمونه دیالوگی علاوه بر متن مجوز گرفته شده در اجرای زنده بیان شود اما حتما نظارت وجود دارد.

شفیعی در ادامه گفت: بحث تعدد آثار نمایشی و قوانین موجود ارزشیابی و  نظارت همخوانی ندارد و  به همین دلیل تشکیل مشارکت مدیران سالن های نمایش در امر نظارت ضروریست.

وی درباره برنامه کاری اداره کل هنرهای نمایشی در یک سال گذشته گفت: اگر به پذیرش دانشجوی تئاتر در همین امسال نگاه بیاندازیم ، تنها برای دانشگاه های دولتی 860 نفر ورودی تئاتر هستند و با احتساب ورودی های دانشگاه های آزاد و علمی کاربردی در ابتدای سال تحصیلی جدید 2000 نفر ورودی رشته تئاتر وجود دارد. همه دانش آموخته های تئاتر می خواهند اجرا داشته باشند اما زیر ساخت های تئاتر به این نسبت رشد نداشته اند. پاسخ دادن به این نیاز جامعه جوان تئاتری در برنامه کاری ما بوده است.

مهدی شفیعی در بخش دیگر این گفت و گوی زنده خبری بیان کرد: وقتی می توان به این کمیت به عنوان ظرفیت نگاه کرد که در آموزش عالی راهکاری برای آن داشته باشیم. تنها راه کار تخصصی کردن رشته های تئاتری در زیر شاخه هاست. آموزش عالی باید رشته های تخصصی برای انواع تئاتر کودک و نوجوان و فضای باز و نمایش سنتی ، تعزیه ،تولید و تبلیغ تیاتر و... داشته باشد.

وی توجه به ظرفیت های بخش خصوصی و تسهیل قوانین برای تشکیل موسسات تک منظوره نمایشی را یکی از اقدامات وزارت ارشاد در سال های اخیر عنوان کرده و گفت: در چند سال اخیر 2400 صندلی بر تعداد صندلی های تئاتر افزوده شده است.

رحمت امینی سرپرست شورای نظارت و ارزشیابی نیز که در ارتباط تلفنی این برنامه حضور داشت گفت: به طور حتم ما به متن‌هایی اجازه اجرا می‌دهیم که کاملا توسط کارشناسان حوزه ارزشیابی ارزیابی شده باشد. در واقع در تمام مراحل از متن تا اجرا نظارت وجود دارد و در طول اجرا هم سرکشی صورت می‌گیرد.

وی افزود: به لحاظ تعدد اجراها و تفاوت ذات تئاتر با دیگر هنرها با تشکیل شوراهای هنری فرایند ارزشیابی حین اجرا را به خود مدیران سالن‌ها واگذار می‌کنیم.

در ادامه حجت الاسلام نصرالله پژمانفر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بیان کرد: در کمسیون فرهنگی مجلس به مسائل تئاتر پرداخته می شود.چیزی که کار را به اینجا رسانده و بحث نظارت را ضعیف کرده یا صورت های بی نظارتی بوجود آورده این است که چون مسئولان نتوانسته اند حمایت لازم از تئاتر داشته باشند نظارت ها حداقلی شده و می خواهند آن را به خود تئاتری ها و سالن دارها بسپارند. به این ترتیب وقتی تئاتر با مشکل روبرو شود پشت سالن دار خالی می شود. 

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس عدالت صنفی در تئاتر را یکی از چالش‌های موجود در این حوزه عنوان کرده و افزود: گاهی می‌بینیم یک فردی در سالنهای بزرگ شهر مدام در حال اجرا است اما فردی دیگر نتوانسته امکان اجرا در یک سالن کوچک را هم پیدا ‌کند.

وی در بخش دیگری از این گفت و گوی زنده خبری گفت: در مباحث فرهنگی و به خصوص نمایش چشم انداز روشنی نداریم و داشتن یک برنامه منسجم برای آینده مربوط به قانونگذار و سیاست‌گذار می شود که تاکنون ما لایحه‌ای در مجلس در ارتباط با این موضوع نداشتیم. چشم اندازی که آینده را نشان بدهد و برنامه ای برای اجرای متون داشته باشد وجود ندارد گاهی می بینیم که متنی نمایشی از 150 سال قبل اجرا می شود باید بدانیم برای ما چه دارد.

دکتر محمود عزیزی دبیر جشنواره تئاتر رضوی و بازیگر تئاتر و تلویزیون نیز که در این برنامه حضور داشت گفت: بعد از 37 سال خانواده تئاتر را به خوبی می شناسیم و باید اعتماد کنیم. عدم اعتماد باعث می شود راه فرار برجسته شود. اینکه ببینیم چند درصد آثار همسو با تفکر مخاطب بوده، برمیگردد به سیاست‌های کلان این حوزه. اگر بخواهیم روش نظارتی در تئاتر و سینما را با یکدیگر مقایسه کنیم کاری اشتباه است؛ چراکه تئاتر هنر زنده است و ممکن است نوع برداشت در بیان دیالوگ بازیگر متفاوت باشد.

وی توضیح داد: تئاتری که چند ماه تمرین می شود هیچ چیز خارج از متن ندارد. دیالوگ ها ، کمپوزیسیون اجرا،طراحی و حرکت تغییر نمی کند اما امکان دارد مخاطب از شکل بیان تعابیر متفاوتی برداشت کند. به گونه ای دیگر تعویل کند.

وی در پاسخ به بحث بی عدالتی صنفی گفت: زیر ساخت های تئاتر مشخص است. تعداد آدم هایی که توانایی و امکانات بیشتر هنری دارند و آزمایش خود را در ارائه آثار پس داده اند وجود دارند اما به شخصه این روند که تئاتر در انحصار عده ای باشد را شاهد نبوده ام.

وی تصریح کرد: سیاست کلان در کل هنرها نداریم و هر از چند گاه یک شاخه را می گیریم و مسائل آن را مطرح می کنیم اما حقیقت این است که در تمام دولت ها کمتر به این مسئله فکر شده است. دانشگاه و آموزش عالی افرادی را به جمع هنرمندان اضافه می کنند و پس از آن نهاد های بسیاری وجود دارند که به تئاتر می پردازند. حوزه هنری ، شهرداری و نهاد های دیگر و بعد هم ارشاد بر اساس تعاریف و برنامه های خود به این هنر می پردازند.

این هنرمند پیشکسوت خاطرنشان کرد: وظیفه وزارت ارشاد تولید اثر برای تمام سلیقه های مختلف است و باید با ابزاری پاسخگوی نیازها باشد بنابراین نباید همه توقعاتمان از ارشاد باشد؛ چراکه بی انصافی است. یک مدیریت کلان باید ضمن ایجاد ارتباط چندین نوع سیاست و هدفگذاری برای نهاد هایی که به تئاتر می پردازند تعریف کند.