داوود فتحعلیبیگی نشست مدیران هنرهای نمایشی غرب آسیا اعلام کرد:
از پژوهش های تئاتر آیینیو سنتی کشور های منطقه استقبال می کنیم

داوود فتحعلیبیگی در دومین بخش از نشست مدیران هنرهای نمایشی غرب آسیا به معرفی جشنواره تئاتر آیینیسنتی پرداخت و تاکید کرد این جشنواره از پژوهش های تئاتر آیینیو سنتی کشور های منطقه استقبال می کند
به گزارش ایران تئاتر، دبیر جشنواره تئاتر بینالمللی آیینیسنتی داین نشست گفت: جشنواره نمایشنامههای آیینی و سنتی از سال 1367 راهاندازی شده است و تا کنون هفده (17) دوره از آن برگزار شده است. هدف از برگزاری این جشنواره در آغاز، حفظ و اشاعه نمایشهای آیینی و سنتی ایران بوده که در سطح ملی برگزار میشد اما از دوره نهم به بعد بهمنظور آشنایی با آیینها و سنتهای نمایشی دیگر کشورها، بهویژه کشورهای حوزه جغرافیای فرهنگی ایران و آسیا به شیوه بینالمللی برگزار میشود که تاکنون میزبان هنرمندانی از کشورهای ایتالیا، کره جنوبی و ژاپن بوده است.
فتحعلیبیگی ضمن اشاره به این نکته که جشنواره تئاتر آیینیسنتی از آغاز برپایی، رویکرد پژوهشی و آموزشی داشته است، گفت: تاکنون علاوه بر شناسایی و معرفی آیینها و خردهنمایشهای بومی، چهار دوره سمینار در سطح بینالمللی برگزار کرهایم که علاوه بر شرکت پژوهشگران ایرانی تعدادی از پژوهشگران و هنرمندان کشورهای ژاپن، اتریش، لهستان، اندونزی و .... نیز بوده است که حاصل نتایج بهدستآمده در قالب سه جلد مجموعه مقالات به چاپ رسیده است. برگزاری جشنواره آیینیسنتی در غیاب یک انستیتوی پژوهشیآموزشی، انگیزهای برای احیاء و توجه به آیینها و سنتهای نمایشی در سطح ملی شده است. بهگونهای که در حال حاضر بهصورت یک جریان زنده و پویا توسط هنرمندان عرصههای مختلف نمایش پیگیری میشود .
دبیر جشنواره تئاتر آیینیسنتی در معرفی نمایشهایی که در جشنواره به آنها پرداخته شده است، گفت: ازجمله نمایشهای موردتوجه جشنواره، اجرای تعزیه است که بهعنوان میراث ناملموس ایرانی در سازمان یونسکو به ثبت رسیده که طبق اسناد تاریخی مکتوب بهدستآمده، شکل اجرایی کنونی آن بیش از سه قرن سابقه دارد اینگونه نمایش آیینی از دیرباز تا کنون به دلیل موزون بودن گفتوگوها بهصورت موزیکال برگزار میشود. تعداد نمایشنامههای نوشته شده به این سبک و سیاق در طی سه قرن بیش از پانصد عنوان است که تا کنون یکسوم آنها به چاپ رسیده است. یکی از تاثیرهای این جشنواره، توجه و ترغیب هنرمندان و توجه به اجرای نمونههای اصیل و کمتر خوانده شده است. تماشاخانه ویژه اجرای تعزیه را تکیه مینامند. از دیگر گونههای نمایشی موردتوجه جشنواره مذکور نمایش کمدی سیاهبازی است که آخرین بازمانده نمایشهای شادیآور ایرانی است. این شکل نمایش کمدی، پس از بقالبازی که گونهای از نمایشهای شادیآور منسوخ شده ایرانی است، پدیدار شد و بیش از یک قرن سابقه دارد.
وی در ادامه افزود: سیاهبازی تا پیش از ساخته شدن تماشاخانههای فرنگی بهصورت میدانی و مناسبتی در اعیاد و جشنوارهها اجرا میشد اینگونه از نمایش به دلیل ویژگیها و علاقهمندی مردم، رفتهرفته به تماشاخانههای رسمی راه یافت و تاکنون به حیات خود ادامه داده است. از دیگر نمایشهای موردتوجه و حمایت جشنواره، نمایشهای تکنفره نقالی است. نقالی از کهنترین هنرهای نمایشی است که تاکنون باقی مانده است. در برخی از نقاط ایران، نقالی همراه با سازوآواز است و بعضی از نقالان هم بر اساس یک پرده نقاشی داستانگویی میکنند. نظر به گستره نمایشهای آیینی و سنتی، یکی دیگر از موضوعهای موردتوجه جشنواره نمایش عروسکی سنتی است که اجرای آنها در ایران سابقه دیرینه دارد. از نمونههای باقی مانده با سابقه بیش از یک قرن میتوان به خیمهشببازی و جیجیویجی، پهلوان کچل اشاره کرد. نمونههای صندوقبازی و خمبازی، دو شکل و شیوه از اجرای عروسکی سنتی است که سالهای اخیر احیا و باز آفرینی شدهاند.
فتحعلیبیگی در پایان گفت: امید است که نشست مدیران هنرهای نمایشی غرب آسیا موجب شناسایی و احیای گونههای دیگر نمایش آئینی و سنتی بهویژه در غرب آسیا بشود.