رحمت امینی پس از تماشای نمایش «خرسی که می خواست خرس باقی بماند» گفت :
شوراهای هنری به نحوی مؤثر در تماشاخانهها شکل بگیرند
امینی نمایش «خرسی که میخواست خرس باقی بماند» را اثری جالب توجه و قصه این نمایش را یکی از نقاط قوت کار دانست.
به گزارش ایران تئاتر، امینی در گفتگویی کوتاه با خبرنگار «تی آرت»، در مورد نمایش «خرسی که میخواست خرس باقی بماند» گفت: «من پیشتر، تلاشی در اجرای متن همین اثر برای حوزه کودک و نوجوان داشتم؛ ازاینجهت دیدن این کار برای من جالبتوجه بود. این اثر از منظر بازیگری، از تیم جوان و هماهنگی، برخوردار است. قصه این نمایش که از روند خطی در آورده شده، یکی از نقاط قوت کار بود و این باعث شد که لحظاتی تماشاگر به فکر فرو رود.» او در ادامه افزود: «خود من بهعنوان یک کارگردان، این را میدانم که هماهنگی و داشتن یک گروه موسیقی خوب در کنار یک نمایش چقدر سخت و درعینحال تأثیرگذار است و این در مورد این اثر نیز مصداق دارد و قابلتقدیر است. البته از طرفی به نظر من کارگردان میتوانست بازیگران را به سمت بهرهگیری از بیانی ملموستر هدایت کند و آنوقت شاید بازی بازیگران از یکنواختی خارج و اجرا برای بیننده از جذابیت بیشتری نیز برخوردار میشد.» رییس شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایش در مورد تماشاخانه پایتخت، اضافه کرد: «به نظر من ورود به سالن، لابی، فضای کلی و احترام به مخاطبان در این نمایش مناسب بود اما برخی ایرادهای کوچک فنی هنوز وجود دارد.» او با اشاره به مشکلات ساختاری دیگری تماشاخانهها تصریح کرد: «بخش عمدهای از کسانی که اقدام به تأسیس تماشاخانه میکنند، زمانی در دانشگاه از دانشجویان من بودهاند و شروع این اتفاق با مصائب بسیاری همراه بوده است؛ مصائبی مانند کوچک بودن سالن، نبود آسانسور، امکانات محدود و ... . در ادامه این فرآیند اما، رقابت شروع شد و ما بهجایی رسیدیم که شاهد تأسیس سالنهایی بودیم که اساسا برای تماشای نمایش و با امکانات خوب ساخته شد و این یعنی گامهای بعدی باید بزرگتر باشد.»
رحمت امینی در رابطه با رویکردهای جدید مرکز هنرهای نمایشی در قبال تماشاخانهها گفت: «رویکرد این مرکز این است که فرآیند توجه و دقت در انتخاب آثار را چه ازنظر ضعف و قوت و چه ازنظر همراهی را تسریع کند. همچنین برطرف کردن اختلافات بهنحویکه مربوط به بحث ارزشیابی و نظارت باشد از تلاش های ما است. این مرکز توجه مهمی به سه عنصر بهصورت همزمان دارد؛ تماشاخانه دار، تماشاگر و کیفیت اثر.»
امینی در رابطه با تطابق کیفی آثار با اهداف مرکز هنرهای نمایشی ادامه داد: «پیشنهاد ما این است که شوراهای هنری به نحوی مؤثر در تماشاخانهها شکل بگیرند که پیش از جواب رد یا قبول ما، آثار، از فیلتر فنی و کیفی خود این شورا بگذرد.» او همچنین افزود: «بندی در آییننامه شورای عالی انقلاب فرهنگی وجود دارد که در دورههای قبل شاید به آن کمتر توجه شده و رویکرد ما توجه مضاعف به این بند است: «ضعف هنری کار». اسم این شورا، ارزشیابی و نظارت است و واژه ارزشیابی در اولویت دارد. بهعنوان مثال گروه اجرای «موسیو ابراهیم»، شاید در دورههای قبل به رد و قبولیهای متفاوتی برمیخوردند، اما در این دوره ما سعی کردیم که تعامل مناسبی با این اثر برقرار کنیم.»
امینی که پیشتر نمایش«جیجک علیشاه» را در تماشاخانه سنگلج روی صحنه برده است، در مورد آخرین اثر خودش خبر داد: «من از زمان نمایش«جیجک علیشاه»، به دنبال متنی در حوزه نمایش ایرانی بودم که رنگ و بوی نمایشهای خودمان را داشته باشد؛ از همین رو، متن «جعفر خان از فرنگ برگشته» جدیترین چیزی است که فعلاً دارم روی آن کار میکنم.»