از حضور پُررنگ جناب معاون تا رکوردشکنی در جشنواره

سرمای هوا اگرچه تاثیر چندانی در استقبال مخاطبان تئاتر از جشنواره نداشته اما خیلی‌ها به خاطر آن دچار سرماخوردگی شدند. حواشی‌الدوله هم که همیشه گفته «من اگر می‌خواستم به این راحتی‌ها سرما بخورم دیگر حواشی‌الدوله نمی‌شدم» ظاهرا این‌بار رودست خورده و کمی زکام شده. اما او از این بیدها نیست که با یک زکام ساده دست از کار بکشد. به هر روی امروز در حالی‌که منتظر دریافت ایمیل رفیق‌مان بودم موبایلم زنگ خورد و حواشی‌الدوله که از دست پشتیبانی شرکتی که سرویس اینترنت‌اش را از آن گرفته شاکی بود، گفت بنویس.

1) کاش جناب معاون هنری این روندی را که در جشنواره آغاز کرده در طول سال ادامه بدهد. راستش امسال به خصوص در دو سه روز اخیر هر سالنی که می‌رویم چشم‌مان به جمال ایشان روشن می‌شود. البته من این حضور پُر رنگ را به فال نیک می‌گیرم چراکه حداقل سودی که این حضور برای تئاتر دارد این است که هنرمندان این عرصه امیدوار می‌شوند که مسئولان فرهنگی کشور واقعا دغدغه تئاتر دارند. البته حضور ایشان مزایای دیگری هم دارد. مثل اینکه این فرصت را پیدا می‌کنند تا چنانچه افراد دیگری از نهادها یا سازمان‌های مختلف برای تماشای نمایشی به جشنواره آمده‌اند را به تعامل بیشتر با مجموعه تئاتر تشویق کرده و احتمالا رایزنی‌هایی نیز با آنها انجام بدهند. همین دیروز آقای مرادخانی نشست صمیمانه‌ای را در مجموعه تئاترشهر با رضا معصومی‌راد رئیس امور فرهنگ، گردشگری و ورزش سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور داشت که امیدوارم از این نشست‌ها نتایج خوبی به نفع تئاتر حاصل شود. یا مثلا بعضی از هنرمندان که شاید در طول سال فرصت نداشته باشند که حرف‌هایشان را به ایشان بزنند در طول جشنواره این فرصت را پیدا می‌کنند. مثل هدایت هاشمی بازیگر و کارگردان «افسانه ببر» که روز گذشته در وسط اجرا حتی با جناب معاون شوخی هم کرد. البته علاوه بر معاون هنری امسال سردار نقدی هم قطعا مهم‌ترین چهره‌ نظامی فرهنگی حاضر در جشنواره بود که با حضور در سالن‌های مختلف به تماشای چندین نمایش نشست. می‌خواهم در روزهای پایانی جشنواره دعا کنم که خدای بزرگ زین پس پای مسئولان بلند پایه بیشتری را به سالن‌های تئاتر بکشاند. آمین.

2) خبر شکستن رکورد طولانی‌ترین نمایشنامه‌خوانی جهان در جشنواره تئاتر فجر با خوانش «سفرنامه ادیسه» که با شرکت کنندگانی از آلمان، یونان و ایران خوانده شد هم در جای خود قابل توجه است. بین مسئولان کتاب گینس آشنا کسی خواست من سراغ دارم.

3) برگزارکنندگان جشنواره امسال خیلی تلاش کردند که برنامه‌ها روندی منظم داشته باشد و تا حد زیادی هم موفق بودند اما درباره تاخیر در اجرای نمایش‌ها که بی‌شک به هم زدن این نظم تاثیر زیادی دارد نتوانستند به جایی برسند. داوران عزیز جشنواره هم که انگار نه انگار چشم‌های زیادی به آنها دوخته شده و به نوعی الگو هستند، تاخیرهایشان کماکان ادامه دارد. به عنوان نمونه نمایش‌های «چی دا» در تالار حافظ با 30 دقیقه تاخیر، «افسانه ببر» در تالار سایه با 35 دقیقه تاخیر، نمایش «نگاهمان می‌کنند» در تماشاخانه ایرانشهر با 15 دقیقه تاخیر، نمایش «یک» از هلند در تالار قشقایی با 4 دقیقه تاخیر و «آنجا» در سالن اصلی تئاترشهر با 10 دقیقه تاخیر جرا شدند.

4) نمایش «در اعماق» از گرجستان در تالار وحدت که میزبان هنرمندان بسیاری همچون جهانبخش سلطانی، بهزاد فراهانی، اصغر همت‌ و... بود به خاظر طولانی بودن مدت اجرا بسیاری اواسط ار سالن را ترک کردند.