کتاب «تئاتر شورایی؛ تمرین گفت و گوی انتقادی و تعهد اجتماعی» منتشر شد

به گزارش ایران تئاتر کتاب «تئاتر شورایی؛ تمرین گفت و گوی انتقادی و تعهد اجتماعی» به کوشش علی ظفر قهرمانی نژاد توسط انتشارات نمایش منتشر شد.
علی ظفر قهرمانی نژاد دارای مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی سینما، کارشناسی کارگردانی تئاتر و فوق دیپلم زبان انگلیسی است. او علی رغم دغدغه های ساخت فیلم مستند، تلاش برای درونی کردن تئاتر کاربردی در عرصه تئاتر دارد؛ زیرا معتقد به تئاتر کاربردی درجامعه است. هم چنین از چند سال گذشته با برگزاری کارگاه های مختلفی با موضوع تئاتر شورایی گروهی را بنیانگذاری کرده است.
 مقدمه این کتاب با جمله جهت حرکت، مهم تر از اندازه گام هاست از  آگوستو بوال شروع و در ادامه آن مطرح شده: از بعد سیاسی اجتماعی، تئاتر نیز همچون دیگر پدیده های انسانی از آغاز پیدایش خواه ناخواه یا در کار حفظ وضع موجود بوده و تغییر را به تاخیر انداخته است و یا جانبدار اصلاح بوده و تغییر را تسریع بخشیده است...تئاتری که به وضع موجود معترض است و بهبود آن را می جوید، در قالب انواع و اقسام شیوه های «مردمی» یا «آلترناتیو» تجلی یافته است. یکی از متاخرترین و اثرگذارترین  این گونه تئاترها، «تئاتر سرکوب شدگان» است که ما در ایران آن را «تئاتر شورایی» می خوانیم. تئاتر شورایی که به ابتکار آگوستو بوال،  هنرمند - کنشگر برزیلی تبار خلق شده، ریشه در «آموزش گفت و گویی» دارد که واضع و مروج اصلی آن پائولو فریره، پدر معنوی بوال، است. در آموزش گفت و گویی، معلم به جای انتقال دانش دست به «روشنگری» می زند...تئاتر شورایی شکل متفاوتی از همان آموزش گفت و گویی است...امروزه گروه ها و سازمان های تئاتر شورایی در بیش از هفتاد کشور دنیا - و از آن جمله در ایران - در حوزه های آموزشگری، درمانگری، قانونگذاری، تقویت اجتماعات، توسعه، مدیریت، صلح، ارتباط بدون خشونت و مبارزه با فرهنگ رقابت فعالند و مردم را درگیر تعامل، گفت و گوی انتقادی و تلاش برای تغییر مثبت فردی و اجتماعی می کنند.
«تئاتر شورایی؛ تمرین گفت و گوی انتقادی و تعهد اجتماعی» شامل شش فصل است: معرفی، مقاله ها، آموزش، بازی ها و تمرین ها، تجربه های عملی و فرهنگ اصطلاحات.
هم چنین در این کتاب قهرمانی نژاد از دیدگاه آگوستوا بوال هفت روش را تعریف می کند که طی آن ابزار هایی در خدمت شیوه تئاتر کاربردی قرار می دهد؛ روش هایی برای ترویج فرهنگ گفت و گو، فرهنگ اندیشه انتقادیی، مشارکت و تعامل اجتماعی و...
هفت روش عبارتند از روش مجسمه، دراماتورژی همزمان، تئاتر روزنامه، تئاتر پنهان، رنگین کمان آرزو، تئاتر قانونگذار و... این روش ها را سیستم تئاتر شورایی به خدمت می گیرد تا ارتباط بین تماشاگران را با بازیگران به یک ارتباط پویا تبدیل کند.
این کتاب به فعالان تئاتر خیابانی مریوان که به فضاهای مردمی بعد تئاتری می دهند و این گونه هنر را وقف زندگی می کنند پیشکش شده است.
شیما تجلی صفحه آرایی و مینا اکبری جاوید ویراستاری این کتاب را بر عهده دارند.