تعیین حریم تئاتر شهر؛کمکی است به شهر ، مردم و میراث فرهنگی!
این مجموعه را از بلایایی که در آینده گریبانگیرش خواهد شد برهانید

به گزارش ایران تئاتر  در پی بروز برخی حواشی پیرامون تعیین حریم تئاتر شهر به عنوان یک مرکز فرهنگی و هنری و یک بنای ثبت شده در آثار میراث فرهنگی کشور روسای دفاتر انجمن هنرهای نمایشی با انتشار نامه ای خواستار تمکین از نظرات کارشناسی و دغدغه های هنرمندان برجسته کشور و تعیین حریم محوطه تئاتر شهر شدند.

در ادامه متن کامل نامه را بخوانید  :

معماری جذاب و چشم نواز تئاتر شهر، اگرچه در جغرافیای تهران است اما این شهر پایتخت کشور است و همه اهالی این هنر می دانند که خود به تنهایی نماد تئاتر ایران است و  هنرمندان سراسر کشور دل در گرو آن دارند و برایشان نقطه ثقل مهمی ست این بنا. بنابر این آن چه اینجا قلمی می شود نتیجه حسی غریب است که دلسوزانه از هر مدیر و مسئولی می خواهد برای نجاتش تا دیر نشده اقدام کنند ؛ اگر چه امروز هم فرصتی است برای غم خوردن اینکه چرا در دهه های گذشته این مهم انجام نشده است. اگر این حریم دهه شصت انجام شده بود حالا تئاتر شهر در وضعیت کنونی اش نمی بود و پیرامونش این همه سازه علم نمی شد . و چه معلوم که دهه بعد غصه کم کاری این روزها را نخوریم که چرا زودتر اقدام نکردیم.  اگر در سال های بعد در همین فضای بیرونی جلو تئاتر شهر سازه ای به سمت آسمان رفت اهالی تئاتر می توانند جلویش را بگیرند؟ پس تا دیر نشده باید جنبید و گرنه می توان تصور کرد که ده سال بعد این مجموعه چه حال و روزی دارد.

نکته مهم آن که حرمت این خانه را متولیانش نگه می دارند و سایر نهادها و ارگانهای مرتبط و غیرمرتبط باید گوش جان بسپارند به حرف و سخن آنان. وقتی بزرگان تئاتر کشور وجود حریم پیرامون این مجموعه را بخاطر اشرافشان بر این فضا لازم می دانند حرفشان حجت است   بر فرمایشات ظاهرا دلسوزانه شورای شهر تهران.

شورای شهر و اعضا محترم آن بخوبی می دانند که هنرمندان تئاتر ذاتا با هر "دیواری " با تمام مفاهیم ریز و درشتش مخالفند و معتقدند که هر جای دگر هم که دیواری هست باید خراب کرد. همین خود شورا مگر مردمی ترین تشکل نیست ؟ پس چرا خود را همواره از مردم دور نگه می دارد. اگر این شورا در مورد تئاتر شهر معتقد است که نباید دیواری داشته باشد خب اول دیوارهای پیرامون خود را از بین ببرد تا مردم دسترسی راحت تری به آنها داشته باشند.

اهالی تئاتر وقتی فریاد بر می آورند که تئاتر شهر حریم نیاز دارد در واقع هم زمان، هم بجای میراث فرهنگی سخن می گویند هم شهرداری و هم دیگر نهادهای مرتبط .ما داریم به شما ، شهر ،معماری،مردم و فرهنگ این شهر کمک می کنیم و معنی اش جداسازی این مجموعه از مردم نیست.

اینکه تئاتر باید میان مردم و برای مردم باشد معنی اش این نیست که شما می فرمائید. تئاتر شهر حریم هم که داشته باشد می تواند مردمی ترین باشد؛ بیشتر از همیشه . همان گونه که الان بدون حریم می تواند نباشد.  پس این مهم ارتباطی با مردم ندارد. مردم خود بخوبی می دانند که این عمل در راستای نگهداری از بنایی مهم ،زیبا و چشم نواز شهرشان است که ممکن است تا چند سال آینده همین را نیز از خیابان های اطراف با چشم نبینند.!

روشن است که اهمیت و جایگاه این معماری را اهالی تئاتر بیشتر می دانند و وا اسفا که مدیران مرتبط با حوزه شهری به همین سادگی از اهمیت این معماری می گذرند.  میراث فرهنگی این کشور برایتان مهم نیست؟

انتظار داریم عالی جنابان "مسجد جامعی " و "حق شناس" که خود روزگاری در راس وزارت ارشاد بوده اند و به فراز و فرودهای این مجموعه آشنایند به کمک آیند و همراه شوند. 

امروز در راس تئاتر کشور مدیری مومن و انقلابی و درد آشنا و پیگیر به امور مختلف و با اشراف به تمام حوزه ها در حال فعالیت است و خود از بدنه وزارت ارشاد که به مسائل و مصائب مجموعه تئاتر شهر آشناست و حالا که چنین پیشنهاد مهمی مطرح کرده کاملا آگاهانه و دلسوزانه بوده که نتیجه اش در آینده به سود فرهنگ و هنر خواهد بود . آن چه تجربه به ما آموخته است این که ترس از آینده ای نامعلوم موجب از بین رفتن وضعیت فعلی نیز بشود که آن هنگام جز تاسف باقی نمی ماند ؛ البته غم و غصه اش برای اهالی تئاتر خواهد بود و گرنه کسانی که هر چند سال یک بار از کنار این مجموعه می گذرند آیا این مجموعه برایشان مهم است ؟

به هر ترتیب  ؛ روسای انجمن هنرهای نمایشی استان ها ضمن اهمیت خواندن این مجموعه برای تئاتر کشور از پیشنهاد مدیر کل محترم اداره هنرهای نمایشی پشتیبانی کرده و از شهردار محترم تهران تقاضا دارد تا این مجموعه را از بلایای نانوشته ای که در آینده گریبانگیرش خواهد شد برهاند.