در حال بارگذاری ...
تک‌گویی بر انسانی تنها اما امیدوار

«شبیه خون» به هفته پایانی اجرا رسید

نمایش «شبیه خون» به کارگردانی محمد حاتمی به هفته پایانی اجرا در تئاتر شهر رسید.

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «شبیه خون» به نویسندگی سهراب حسینی و کارگردانی محمد حاتمی که در دور دوم اجرای خود از ۲۳ مهر در سالن سایه تئاتر شهر روی صحنه رفته است، به هفته پایانی اجرا در رسید.

محمد حاتمی، صدف محسنی و رضا مهراد بازیگران این اثر نمایشی هستند که هرشب ساعت 20 با قطعاتی از موسیقی کوروش یغمایی و فرهاد مهراد روی صحنه می‌رود.

حسین رفیعی (بازیگر صدا)، هاشم شریف‌زاده (آهنگساز)، نیلوفر رازمند (دستیار کارگردان)، سعید اردشیری (مدیر تولید)، هلیا شکری (طراح لباس)، عرفان موسوی، رضا مهراد (گروه کارگردانی)، اعظم عیوضی (دستیار لباس)، پرویز گوهری‌راد (عکاس و رسانه)، رضا خضرایی (طراح نور)، امیرحسین طاهرخانی (طراح پوستر)، پرویز گوهری‌راد، هاشم شریف‌زاده (ساخت ویدئو، تیزر و اقلام تبلیغاتی)، مطهره پورجعفر (اجرای نور)، عرفان بابایی (مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای) دیگر عوامل این اثر نمایشی هستند.

«این تک‌گویی گزارشی‌ است مخدوش، از آن‌چه بر انسانی تنها اما امیدوار، گذشته است....»

علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این اثر نمایشی می‌توانند به سایت تیوال مراجعه کنند.




مطالب مرتبط

در نشست خبری نمایش «روال عادی» مطرح شد

مجید مجیدی: وظیفه ماست که از تئاتر حمایت کنیم
در نشست خبری نمایش «روال عادی» مطرح شد

مجید مجیدی: وظیفه ماست که از تئاتر حمایت کنیم

مجید مجیدی کارگردان مطرح سینما در مراسم رونمایی از پوستر و نشست خبری نمایش «روال عادی» گفت وظیفه ما این است که از تئاتر حمایت کنیم. ما به تئاتر مدیون هستیم و حمایت امروز ما از تئاتر به نوعی خمس و زکاتی است که باید پرداخته شود. ما در دهه ۶۰ از تئاتر کوچ کردیم و به سینما رفتیم.

|

گفت‌وگو با مرتضی کوهی، نویسنده و کارگردان نمایش «پس از»

جایی که آرامش درگیر چالش‌های عجیب می‌شود؛ هنر  همان کشتی نجات‌دهنده است
گفت‌وگو با مرتضی کوهی، نویسنده و کارگردان نمایش «پس از»

جایی که آرامش درگیر چالش‌های عجیب می‌شود؛ هنر همان کشتی نجات‌دهنده است

مرتضی کوهی، نویسنده و کارگردان نمایش «پس از» با بیان اینکه در این اثر به جنبه رهایی‌بخش و نجات‌دهنده هنر تاکید دارد، گفت جایی که فضا متلاطم است، جایی که آرامش درگیر چالش‌های عجیب می‌شود؛ هنر همان کشتی نجات‌دهنده و همان ریسمان محکمی است که می‌توان به آن متوسل شد.

|

نظرات کاربران