داریوش مودبیان خبر داد:
مرور و تحلیل نمایشنامههای کمدی ایرانی در سیوهشتمین دفتر طنزآوران جهان نمایش

داریوش مودبیان، کارگردان و مترجم تئاتر دفتر سیوهفتم طنزآوران جهان نمایش را درباره نمایشنامهنویس و فیلمساز فرانسوی قرن بیستم آماده کرده است. او از هم اکنون در حال برنامهریزی برای آمادهسازی دفتر سیوهشتم درباره نمایشنامههای کمدی ایرانی است.
به گزارش ایرانتئاتر، داریوش مودبیان، کارگردان و مترجم تئاتر که این سالها مشغول تالیف مجموعه «طنزآوران جهان نمایش» است، درباره روند نگارش و ترجمه آثار این مجموعه توضیح داد.
مودبیان با اشاره به موضوع و محتوای دفتر جدید مجموعه «طنزآوران جهان نمایش» گفت: «به تازگی دفتر سی و هفتم این مجموعه را که به شرح زندگی مارسال پانیول، نمایشنامهنویس و فیلمساز فرانسوی قرن بیستم میپردازد، آماده کردهام. این دفتر همراه با ترجمه نمایشنامه «موسیو توپاز» اثر معروف این نمایشنامهنویش منتشر خواهد شد.»
او ادامه داد: «من در هر مجموعه حداقل دو اثر نمایشی را ترجمه میکردم، اما از آنجا که نمایشنامه «موسیو توپاز» اثری طولانی و نزدیک به 200 صفحه بود، در این نسخه تنها به این نمایشنامه پرداختم.»
این مترجم و نویسنده با اشاره به دفاتر قبلی این مجموعه افزود: «دفتر سیوششم این مجموعه نیز به الکساندر استروفسکی، نمایشنامهنویس روس تعلق داشت که این دفتر در زمان نمایشگاه کتاب، چاپ و روانه بازار کتاب شد.»
مودبیان همچنین با اشاره به آمادهسازی دفتر سیوهشتم این مجموعه با عنوان تئاتر کمدی ایرانی(شماره۳) بیان کرد: «پیش از این در 2 دفتر به کمدیهای ایرانی پرداخته شده است و دفتر سوم که سیوهشتمین دفتر این مجموعه خواهد بود با نگاهی به اقتباس در نمایش کمدی نوشته شده است.»
او با اشاره به موضوع اقتباس در آثار ایرانی گفت: «وقتی تئاتر به معنای غربی به کشورهای دیگر از جمله ایران وارد میشود، در قدمهای نخست، مترجمان پس از ترجمه آثار به فکر اقتباس و ایرانیزه کردن، آن میافتند. در این اقتباس و ایرانیزه کردن دو اتفاق میافتد. اول اقتباسهایی که تنها نام مکان تغییر میکند و مترجم دیدگاه و سنتهای کشور مقصد را در این اقتباس وارد نمیکند. نوع دوم اقتباس که با همان عنوانِ نگاهی دیگر یا برداشتی از یک متن، مشهور میشود و مترجم با تغییر نامها، مکانها، شخصیتها و آداب و رسوم کشور مقصد را در اثر وارد میکند.»
او با اشاره به دفتر سیوهشتم این مجموعه توضیح داد: «در نسخه دفتر جدید کمدیهای ایرانی به هر دو نوع اقتباس ذکر شده، پرداختم و به عنوان شاهد مثال، دو نمایشنامه «تمثیل عروس و داماد» نوشته میرزا جعفر قرچهداغی که اقتباسی از نمایشنامه «ژرژ داندن» مولیر و همچنین نمایشنامه «عروسی جناب میرزا» نوشته محمدطاهر میرزا که برداشتی از «ازدواج اجباری» مولیر است و به عصر ناصری باز میگردد، را مورد توجه قرار دادم.»
این مترجم با اشاره به نمایشنامههایی که همراه این دفتر منتشر شده، گفت: « در این دفتر مقدمه و شرحی از زندگی این دو مترجم ایرانی به همراه نمایشنامههای اقتباس شده و نمایشنامههایی که مورد اقتباس قرار گرفتهاند، آمده است.»
مودبیان در پایان سخنانش از کار روی شماره دیگری از مجموعه «طنزآوران جهان نمایش» با توجه به یکی از کمدینویسان رم باستان و ترجمه سه نمایشنامه از او خبر داد.
گفتوگو: نگار امیری