نگاهی به نمایش «یکی نبود، یکی بود» نوشته رها جهانشاهی و کار علی کوزه‌گر همچون رقصی فاقد بدن علیرضا نراقی: با تحولات تئاتر معاصر مفهوم میزانسن به‌مثابه امری بنیادین در هنر نمایش، دچار دگرگونی ماهوی شد. این بدان معنا نیست که میزانسن جایگاه و اهمیت خود را ...
نگاهی به نمایش «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌ایم» بیان تئاتری زیر نور سینمایی علیرضا نراقی: نمایشنامه «وقتی آنقدری که باید همدیگر را زجر داده‌ایم»، نوشته مارتین کریمپ، نویسنده بریتانیایی که این روزها توسط مجتبی جدی در ...
نگاهی به نمایش «سلام، خداحافظ» نوشته آثول فوگارد و کار شهاب حسین‌پور پدر در زیرزمین زنده است علیرضا نراقی: نمایشنامه «سلام، خداحافظ» نوشته مشهور و بارها اجراشده آثول فوگارد، نویسنده اهل آفریقای جنوبی، مدتی است که به کارگردان شهاب‌الدین ...
نگاهی به نمایش «سیزده‌بدر» نوشته محمود احدی‌نیا و کار حسین میرزامحمدی وقتی خانه پدری پوسیده بود علیرضا نراقی: رئالیسم به‌مثابه یک سبک در تاریخ هنر و ادبیات داستانی و دراماتیک در زمینه‌ای از جبر و موجبیت محقق می‌شود، از این نظر رئالیسم به منطق تراژدی‌ها ...
نگاهی به نمایش «عروسی خون» نوشته فدریکو گارسیا لورکا و کار قطب‌الدین صادقی تن در خون و تراژدی در آیین علیرضا نراقی: تراژدی‌های فدریکو گارسیا لورکا ریشه در فرهنگ عامه و اسطوره دارد. همین تکیه بر داستان‌ها و باورهای عامیانه به کشمکش نمایشنامه‌های او وجهی آیینی ...
نظری بر نمایش «فریز مکبث فریز» نوشته شهرام احمدزاده و کار آرش دادگر خلاقیت در بدن‌های پردرد علیرضا نراقی: نمایش «فریز مکبث فریز» به نویسندگی شهرام احمدزاده و کارگردانی آرش دادگر که این شب‌ها در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه می‌رود، همان‌طور که از ...
نگاهی به نمایش «انسان، اسب پنجاه پنجاه» به کارگردانی مرتضی اسماعیل‌کاشی وقتی تئاتر، اردوگاه کار اجباری بود علیرضا نراقی: بحرانی ساختن نسبت نقش و بازیگر در تئاتر برشتی امری است آشنا. این بحرانی ساختن در راستای خلق آگاهی در فواصل میان نقش و اجراگر صورت می‌گیرد. جایی که نقش ...
نگاهی به نمایش «لحد» نوشته میلاد اردوبادی و کار حسین حیدری‌پور خشونت میان زبان و تصویر علیرضا نراقی: نمایش «لَحَد» نوشته میلاد اردوبادی بر اساس طرحی از آرمان طیران به کارگردانی حسین حیدری‌پور که این روزها در تالار حافظ اجرا می‌شود، اثری ...
درباره نمایش «کابوس‌های آنکه نمی‌میرد» نوشته امیرحسین طاهری و کار نادر فلاح عبور از زبان، عبور از سیاست علیرضا نراقی: نمایش «کابوس‌های آنکه نمی‌میرد» نوشته امیرحسین طاهری و به کارگردانی نادر فلاح که مدتی است در تالار مولوی به صحنه می‌رود با مسئله یکپارچگی ...
نگاهی به نمایش «در انتظار آدولف» به کارگردانی وحید صالحی نظام‌آبادی تجسم تحقق‌نیافته علیرضا نراقی: گفته شده است که یک دروغ همواره دروغ‌هایی دیگر را در پی خواهد آورد و این مسئله منحصر در دروغ نیست چراکه هر دروغی ریشه در رازی دارد و به‌این‌ترتیب ...
نگاهی به نمایش «دو دوز سایتوتک» کار میثم شمسیان دوگانه انباشتگی و پراکندگی علیرضا نراقی: نمایش «دو دوز سایتوتک» به نویسندگی و کارگردانی میثم شمسیان که مدتی است در تماشاخانه حافظ اجرا می‌شود، برداشتی است از نمایشنامه «خوک ...
نگاهی به نمایش «توریست» به کارگردانی ابوالفضل کریم‌زاده نائینی در جست‌وجوی تولد علیرضا نراقی: داستان‌ها اغلب گفته شده‌اند و بارها شنیده شده‌اند. برای همین نشانی و سرانجام احتمالی هر قصه‌ای قابل حدس و آشناست. انسان موجودی است داستان‌گو ...
نگاهی به نمایش «بهرام به روایت هفت‌پیکر» کار حامد شیخی کمدی غفلت علیرضا نراقی: درام تاریخی، یکی از گونه‌های آشنا و پراهمیت تئاتر است. بازگشت به تاریخ برای خلق درامی نو اساساً تلاشی بوده برای اینکه تراژدی‌ها در قالبی والا و ...
نگاهی به نمایش «لارو» نوشته و کار سینا صفوی‌فر علم، قدرت، خام‌دستی علیرضا نراقی: نمایش «لارو» به نویسندگی و کارگردانی سینا صفوی‌فر که در تماشاخانه نوفل‌لوشاتو اجرا می‌شود، کار گروه بسیار جوانی است که تلاش دارد ...
نگاهی به نمایش «رستم و سهراب» به کارگردانی رضا حسن‌خانی خلاقیت اسیر در سنت علیرضا نراقی: قصه، قصه آشنایی است. یکی از آشناترین قصه‌هایی که تابه‌حال ایرانیان نوشته و در طول تاریخ روایت کرده‌اند. شیوه اجرا-روایت قصه نیز شیوه آشنایی در ...
نگاهی به نمایش «پرده‌خانه» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه بیرون از تاریکی علیرضا نراقی: نمایش «پرده‌خانه» نوشته بهرام بیضایی و به کارگردانی گلاب آدینه که مدتی است در تماشاخانه شهرزاد اجرا می‌شود نمونه درست و کاملی است از آنچه ...